Reis in Utah en Arizona | Page 7

sommige plaatsen was het kreupelhout
zoo dicht, dat ik op eenige schreden afstands mijne reisgenooten niet
meer kon zien. Van tijd tot tijd zagen wij geraamten van herten of reeën.
Sommige gedeelten van het bosch zijn door de Indianen in brand
gestoken.
De ter aarde gevallen boomstammen zijn vooral voor onze paarden
uiterst hinderlijk. Elk oogenblik zijn zij genoodzaakt, over omgevallen
pijnboomen heen te stappen of te springen, of wel een omweg te maken,
als de omvang van den boom te groot is. Wij zelven, die ons een weg
moeten banen midden door de dooreengestrengelde takken, betalen
onze onderneming met scheuren in onze kleederen en krabbels aan
onze handen.
Nadat wij weder eene met prachtig geboomte beplante helling hadden
beklommen, stiet John eensklaps een luiden kreet uit en wees mij een
onbeschrijfelijk panorama. Daar zijn de groote cañons met den berg
San-Francisco, nog met sneeuw bedekt, en een kleinen kegel aan den
horizon. Stom van verbazing staar ik dit eenig schouwspel aan: deze
weergalooze opeenstapeling van rotsmuren, op en boven elkander
gebouwd, van reusachtige amphitheaters, van tooverpaleizen, van

torens en bolwerken, door geweldige Titanen gebouwd.
Bij het aanschouwen van dergelijke panorama's zou men bijna gaan
twijfelen aan de werkelijkheid van hetgeen onze oogen zien en geneigd
zijn, het geheel voor eene fantasmagorie, een visioen uit eene
tooverwereld, te houden. Gedachte en verbeelding schieten te kort bij
de oneindige grootheid van deze wondervolle landschappen; ge duizelt
bij den aanblik dier ontzaglijke rotsmuren, dier fantastische plateaux, al
hooger en hooger rijzende, in eindelooze opvolging, prijkende met den
bontsten kleurentooi, en aan den schemerenden gezichteinder als
samensmeltende met het smetteloos blauw des hemels.
Ik droomde en dacht niet meer. Vele dagen lang werd ik telkens op
nieuw door dit gevoel van bewondering en verbazing overweldigd.
Nabij de plaats, Thompson-Springs genaamd, zagen wij groote kudden
schapen, die het in dit jaargetijde vrij schrale gras afscheerden. Het is
aardig te zien, hoe zij in groepen naar groote zoutblokken gaan, die
door de Mormonen opzettelijk, hier en daar, voor de schapen in de
weilanden worden gelegd. Zij komen, een voor een, aan het zout lekken,
en schijnen zeer verlekkerd op deze spijs, die door de veefokkers van
Utah en Arizona als zeer heilzaam en bevorderlijk voor de gezondheid
der dieren wordt beschouwd.
Wij komen te Sublime-Point, een der hoogste punten van het plateau
van Kaibab, tweeduizend-zeshonderd meter boven den spiegel der zee.
Op deze hoogte vormen de rotsen eene soort van kaap, van waar men
de geheele streek der cañons van Arizona kan overzien, benevens de
rotsmuren, bekend onder den naam van het Indische Amphitheater, en
de hoogten van Kwagunt-Valley, den Tempel van Siva, enz.
Tusschen kolossale scheuren zie ik nu en dan den Colorado, die zijn
gekleurde wateren door de afgronden voortstuwt en op een diepte van
achttienhonderd el beneden ons, zijne fantastische kronkelingen
beschrijft.
Daar ik al deze wonderen op mijn gemak wilde bekijken, heb ik drie
dagen lang gekampeerd aan den zoom van een fraaien, schilderachtigen

waterplas, Forest Lagoon genoemd, waarvan de oevers waren bezet met
zilverpopulieren, abeelen en oude pijnboomen. Van daar kon ik
gemakkelijk in alle richtingen uitstapjes maken en alle fraaie
gezichtspunten en romantische plekjes in den omtrek bezoeken.
Vogels met schitterende pluimage, zooals de Pyranga ludoviciana, met
een geel lijf, een rooden kop en zwarte vleugels, en talrijke colibris,
hunne tegenwoordigheid verradende door het zacht geruisch hunner
vleugelen, vlogen heen en weder tusschen de bloemen, boomen en
struiken, en schonken aan dit liefelijk plekje eene bekoorlijkheid te
meer.
Terwijl ik teekende, ging onze Indiaan op de hertenjacht, gewapend
met een vuursteengeweer, uit ik weet niet welken tijd afkomstig. Hij
doodde eenige herten, die hij met de grootste behendigheid vilde en
ontleedde; hij behield voor zich alleen het vel, dat hij in de
mormoonsche dorpen zou verkoopen. Aan hem hadden wij het te
danken, dat wij eenige betrekkelijk goede maaltijden konden doen. Na
onze wandelingen bij helderen maneschijn, te midden eener
tooverwereld van fantastische rotsen, schikten wij ons bij het vuur ter
rust. John zong indiaansche liederen voor ons, terwijl hij de lange
vlechten van zijn gitzwart hair losmaakte.
Wij verlieten Forest-Lagoon en daalden, dwars door bijna
ondoordringbare bosschen, naar Pagump Valley af.
Daar troffen wij twee jonge Amerikanen aan, die eene kleine hut
bewoonden, en paarden en vee aanfokten; zij leefden daar sedert twee
jaren geheel alleen met een cowboy. Onze verschijning was voor hen
eene verrassing: de komst van zulk eene karavaan, bestaande uit een
Franschman, een Mormoon en een Indiaan, benevens vier paarden, in
de stille eenzaamheid hunner vallei, was inderdaad eene belangrijke
gebeurtenis. Zij kwamen aanstonds naar ons toe en knoopten een
gesprek met ons aan; het verheugde en verwonderde hen zeer, zoo
onverwacht bezoek te ontvangen van menschen, die als door
toovermacht, uit de wouden van Kaibab, vijf- of zeshonderd meters
boven hunne bosschen gelegen, waren afgedaald.

Nathan