Popolmalamiko | Page 7

nur faris mian devon. Mi estis bonsxanca trezorfosisto; tio
estas la tuto; sed tamen --
BILLING Hovstad, cxu vi ne opinias, ke la urbo devus fari procesion
por doktoro Stockmann?
HOVSTAD Tiun ideon mi cxiuokaze subtenos.
BILLING Kaj mi parolos kun Aslaksen pri tio.
DOKTORO STOCKMANN Ne, karaj amikoj, lasu tian arlekenajxon;
mi ne akceptos iujn arangxojn. Kaj se la banejestraro ekpensus decidi
por mi plialtigon de la salajro, mi ne akceptos gxin. Katrine, mi diras al
vi, -- mi ne akceptos gxin.
SINJORINO STOCKMANN Kaj vi faras gxuste, Tomas.
PETRA (suprenlevas sian glason) Je via sano, patro!
HOVSTAD kaj BILLING Je via sano, je via sano, sinjoro doktoro.
HORSTER (tusxetas glason kun la doktoro) Ke vi havu nur felicxon el
tio cxi.
DOKTORO STOCKMANN Dankon, dankon, miaj karaj amikoj! Mi
estas elkore gxoja --; ho, estas tamen benate scii pri si mem, ke oni faris
sin meritinda por sia naskigxurbo kaj siaj kuncivitanoj. Hura, Katrine!
(Li kaptas sxin per ambaux manoj cxirkaux la kolo kaj turnigxadas kun
sxi. Sinjorino Stockmann krias kaj kontrauxbatalas. Ridado, aplauxdado
kaj huraoj por la doktoro. La knaboj elmetas siajn kapojn cxe la pordo.)

DUA AKTO
(La sidcxambro de la doktoro. La pordo de la mangxocxambro estas
fermita. Antauxtagmeze.)

SINJORINO STOCKMANN (Kun sigelita letero en la mano venas de
la mangxocxambro, iras al la antauxa pordo dekstre kaj enrigardas.)
Cxu vi estas hejme, Tomas?
DOKTORO STOCKMANN (interne) Jes, mi jxus revenis. (venas) Cxu
estas io?
SINJORINO STOCKMANN Letero de via frato. (donas gxin al li)
DOKTORO STOCKMANN Aha, ni rigardu. (dauxre legas murmurante)
Hm --
SINJORINO STOCKMANN Kion li do diras?
DOKTORO STOCKMANN (metas la paperojn en la posxon) Ne, li
nur skribas, ke li mem vizitos nin tagmeze.
SINJORINO STOCKMANN Do memoru, ke vi tiam estu hejme.
DOKTORO STOCKMANN Jes, mi ja povos; cxar mi jam finis miajn
antauxtagmezajn vizitojn.
SINJORINO STOCKMANN Vere mi estas scivola auxdi kiel li
konsideras la aferon.
DOKTORO STOCKMANN Eble li ne sxatas, ke estas mi kaj ne li
mem, kiu faris la malkovron.
SINJORINO STOCKMANN Jes, cxu ankaux vi tion timas?
DOKTORO STOCKMANN Nu, funde li kompreneble farigxos gxoja.
Sed tamen --; Petro tiel diable timas, ke aliaj homoj ol li mem, faras ion
por la bono de la urbo.
SINJORINO STOCKMANN Sed sciu, Tomas, -- vi devus esti tiel
gxentila, ke vi dividu la honoron kun li. Cxu oni ne povus diri, ke estas
li, kiu unue metis vin sur la spuron --?
DOKTORO STOCKMANN Jes, egale por mi. Se mi nur sukcesos

rebonigi la aferon.
MALJUNA MORTEN KIIL (enmetas la kapon cxe la antauxcxambra
pordo, cxirkauxrigardas ekzamene, ridas kasxe kaj demandas ruze) Cxu
estas -- estas vero?
SINJORINO STOCKMANN (al li renkonte) Patro, -- cxu estas vi!
DOKTORO STOCKMANN Jen, jen, bopatro; bonan matenon, bonan
matenon!
SINJORINO STOCKMANN Ho, sed envenu do.
MORTEN KIIL Jes, se estas vero; cxar alie mi foriros.
DOKTORO STOCKMANN Kio estas vero?
MORTEN KIIL Tiu stultajxo pri la akvosistemo. Cxu gxi estas vero?
DOKTORO STOCKMANN Kompreneble estas vero. Sed kiel vi
sciigxis pri tio?
MORTEN KIIL (envenas) Petra enkuris, kiam sxi iris al la lernejo --
DOKTORO STOCKMANN Cxu sxi faris?
MORTEN KIIL Jes ja; kaj sxi rakontis --. Mi pensis, ke sxi volis nur
ridindigi min; sed tia Petra ja ne estas.
DOKTORO STOCKMANN Ne, kiel vi povus pensi tiajxon!
MORTEN KIIL Ho, oni fidu neniun; oni povas esti ridindigata antaux
ol oni scias. Sed tio tamen do estas vero, cxu?
DOKTORO STOCKMANN Jes, efektive tiel estas. Eksidu nun,
bopatro. (sidigas lin en la sofon) Kaj cxu ne estas vera felicxo por la
urbo --?
MORTEN KIIL (baraktas kun la ridado) Felicxo por la urbo?

DOKTORO STOCKMANN Jes, ke mi faris tiun malkovrajxon
gxustatempe --
MORTEN KIIL (kiel antauxe) Ja ja ja! -- Sed neniam mi imagis, ke vi
volis fari arlekenajxon pri via propra samsanga frato.
DOKTORO STOCKMANN Arlekenajxon!
SINJORINO STOCKMANN Sed, kara patro --
MORTEN KIIL (ripozigas la manojn kaj la mentonon sur la
bastonbutonon kaj palpebrumas ruze al la doktoro) Kiel efektive estis?
Cxu ne iuj bestoj enrampis en la akvotubojn?
DOKTORO STOCKMANN Ho jes, infuzorioj.
MORTEN KIIL Kaj ecx multaj tiaj bestoj envenis, diris Petra. Enorma
amaso.
DOKTORO STOCKMANN Nu jes; ili povas cxeesti en centmiloj.
MORTEN KIIL Sed neniu povas vidi ilin, -- cxu ne estas tiel?
DOKTORO STOCKMANN Ne, vidi ilin oni ne povas.
MORTEN KIIL (silente klukridante) Jeno estas, diablo portu min, la
plej bona, kion mi gxis nun auxdis pri vi.
DOKTORO STOCKMANN Kiel? Kio?
MORTEN KIIL Sed neniel vi povos kredigi tiajxon al la magistranto.
DOKTORO STOCKMANN Nu, ni vidos.
MORTEN KIIL Cxu vi imagas lin tiel freneza?
DOKTORO STOCKMANN Mi esperas, ke la tuta urbo estas tiel
freneza.

MORTEN KIIL La tuta urbo! Jes, povas esti. Sed tion ili meritas; tio
servu al ili bone. Ili estus tiom pli sagxaj ol ni maljunuloj.