Myne eerste vlerken | Page 6

wen alles weg zal zinken,?En _'t kom ten oordeel_ om uw legerstèe zal klinken,?Dan vindt ge uwe aelmoes weêr in de eindlooze eeuwigheid;?Dan zeg met d'Engel, die u voor Gods troon zal leiden:?'k Was zondaer, groote God, maer 'k kende 't medelyden?En vraeg bermhertigheid.
_Brussel, december 1840._
VAERWEL,
_Aen mynen boezemvriend D. Swolfs_,
BY ZYN VERTREK UIT TURNHOUT.
Wy blyven aen elkaêr toch innig vastgesnoerd.?--F. J. BLIECK.--
Eer dat gy my verlaet, ontvang nog, waerde vrind,?Een toon van myne lier, die tolke van myn harte;?Hoor in myn ruw gezang een hart dat u bemint,?En dat uw afscheid haest zal grieven met zyn smarte...
Toen ik u heb ontmoet,--toen de eerste mael uw hand?De myne heeft gedrukt,--voelde ik myn ziel ontgloeijen,...?En gy verstondt myn ziel!...--reeds knelde ons vriendschapsband, Die staêg ons beider hart mogt vast en vaster boeijen.
Myn boezem had weldra geen vreugd, geen hoop, noch rouw?Aen d'uwen onbekend, waer de uwe niet in deelde;?Uw oog drong door tot in myns hartes diepste vouw;?Gy waert het, die myn smart en myne pynen heelde.
Ach! wat al rein genot heeft my uw liefd' gebaerd!?Hoe menig heilvol stond mogt ik door haer beleven!?My waert ge steeds een gids, myn wederliefde waerd:?Wat kon ik u tot loon meer dan myn harte geven?...

Ook eerder zal de zon aen de aerd' haer licht onttrekken,?Ja eerder zal de herfst van vruchten zyn beroofd,?Zelfs eerder zal de dood my met zyn floers bedekken,?eer in myn hart, ? vriend, uw liefde zy gedoofd!
Ja, Swolfs, zoo lang er bloed zal door myn aders vloeijen,?Zoo lang de hemel my den adem maer verleent,?Zoo lang zal ook myn borst door liefde tot u gloeijen,?Tot u, wien vriendschap my voor eeuwig heeft vereend.

Mogt ik na 't scheidens uer, waervoor myn tranen vlieten,?Nog dikwyls u herzien, ? gy, myn trouw gezel!?En mogt, by 't weêrzien, nog myn hart in 't uw zich gieten!... Alléén is dit de troost, dien 'ik d'hemel vraeg... Vaerwel!...
_Turnhout, 11 augusty 1840._
DE DUIVEL.
_Aen mynen vriend Wil. Dierckx._
I.
"Riez et blasphémez dans vos heures oisives,?"Moi je ferai passer vos bouches convulsives?"Du rire au grincement de dents!..."?--VICTOR HUGO.--
Albert, de zoon eens ryken graefs,?Woonde op een prachtig slot,?En leefde daer gelyk een vorst?In weelde en in genot.
De jonker deed all' naer zyn zin,?Kwam nooit in kluis of kerk,?Gaf nooit een aelmoes of deed nooit?Een enkel goede werk.
Hy dreef den spot met al wat aen?Den Godsdienst maer behoort,?En zyn gesprek (want hy was ryk)?Werd nooit in 't minst gestoord.
't Was immer noen- of avondmael,?Of drink- of dansparty,?En zonder feestje ging er wis?Geen enkle dag voorby.
Dan was er weêr een vreemde vorst?Dien men op 't slot verzocht,?En die daer eenge dagen bleef,?Vermoeid van langen togt;
Dan weder werden daer verwacht?Al de eedlen van de streek,?Die soms aldaer met knecht en ros?Verbleven gansch de week;
Of 't waren zonen van barons,?Die kwamen daer ter jagt,?En 't meestal zwommen in den wyn?Tot 't midden van den nacht.
Met hen had Albert 't liefst te doen,?Dit immers was zyn soort,...?Dan werd er iets uit een gedaen,?Gewisseld menig woord...
Eens,--z'hadden gansch den dag gevischt--?De vangst was goed geweest;?Daerom vermaekten zy zich goed?En dronken ze om het meest.
't Was avond; allen waren in?De groote zael vergaerd,?In hun gesprek bleef niets, weêr zelfs?De Godsdienst ongespaerd.
Zy spraken spottend over all'?Wat maer godsdienstig was,?Wat men in heilge schriften, of?In Godes wet eens las.
Nu was op 't laetst, ik weet niet hoe,?De zamenspraek geraekt?Op d'hel, nu werd er vry gespot?En vry wat losgebraekt.
--"Wat! riep Albert op 't laetsten uit,?Gelooft gy daervan iet??Een hel... dit maekt men kindren wys,?Maer my of u toch niet.
"Neen, wat men ook van duivels zegg'?Of van hun helsche magt,?Ik daeg den besten van hen uit,--?Hy kome nog van nacht!"--
Dat ik dit woord, dacht jonker al,?Toch niet gesproken hadd'...?Maer 't schaetrend lagchen van den stoet?Deed dat hy 't dra vergat.
--"Neen, eene hel, die is er niet,?En duivels nog al min;?Kom, op Alberts gezondheid, ras,?Kom, schenk me nog eens in!"--
--"My ook, loop heen, breng wyn, ras, wyn!?Gezwind, lakei, en yl!--?En allen schokten onder hen?Hun glas op Alberts heil...
Nu sprak men van iets anders weêr,?En de opgepropte schael?Werd nog al meer dan eens geleêgd,?Eer men verliet de zael.
Op 't einde toch gaf wyn en vaek?Elk een tot slapen lust,?En al de jonkers trokken moê?En zwymelend ter rust.
II.
"Gods vierschaer, op uw eisch ontploeid,?"Zendt u naer Satans ryk."--?--TH. VAN RYSWYCK.--
En de helle huilde met triompherende?galmen op Roberto's komst.?--HENDRIK CONSCIENCE.--
Nog dreunde 't uer van middernacht?In menig holle graf,?Wen jonker Albert 't licht uitblies?En zich te bed begaf;
Hy had een voet reeds op de spond?En trok den tweeden aen,?Wanneer hy voelde een kille hand?Aen zyne leden slaen...
--"Hulp!"--riep hy, toen hy hoorde een woest,?Een helsch en wreed gegil,?Maer Satan ('t was _hem_) maekte wel,?Hy zweeg een weinig stil:
Hy sloeg zyn breeden hoornen klaeuw?Op 's jonkers fynen mond;?Geen knecht of makker die zyn stem?Gehoord had, noch verstond...
--"Wie zyt ge?" morde jonker nu,?Een weinig los geraekt,?"Weet dat men my in myn vertrek?Niet ongestraft