Met een der stoomers van de Maatschappij Nederland naar Genua | Page 8

de schoone Stadskade met haar altijd aantrekkelijke watergezichten,
ook eenige standbeelden en gedenkteekens; en als wij aan boord terug
zijn gekeerd, kunnen wij vertrekken met de voldoening, dat wij de twee
dagen van ons oponthoud te Southampton goed hebben besteed.
Maar 't uur van vertrek is nog niet gekomen. Er is nog zóóveel te laden,
dat het omstreeks vijf uur wordt, eer alles gereed is. Daardoor winnen
wij althans dit, dat de lunch, na de kloeke morgenwandeling niet
onwelkom, kan worden gebruikt, zonder dat wij er iets bij verliezen.
Want als wij weer op weg zijn, is er weer veel te zien.
Eerst het reeds bekende, dat nooit verveelt; dan, als wij Cowes voorbij
zijn, de breede Solent, omzoomd door de groene heuvels van
Hampshire en de schoone kusten van Wight, met hun woeste
rotspartijen en vruchtbare, welbebouwde dalen, met hun huisjes op de
hoogten en tegen de hellingen, hun dorpjes en hun grimmige forten aan
de oevers der zeestraat, met het oude stedeke Yarmouth en het sterke
Hurst Castle er tegenover, op een landtong aan den vasten wal.
Eindelijk de Needles, de scherpe klippen in zee, met den vuurtoren, ten
slotte de prachtige hoek van het eiland, steil oprijzend als de forsche
gevel van een reuzengebouw, en een afscheidsblik op de wijkende kust,
tooverachtig verlicht door de avondzon. 't Is nu alles in verheven rust.
Maar de Needles weten te spreken van schipbreuk en doodsgevaar!
Hadden wij er niet bij Southampton een proeve van gezien in de helft
van een groote stoomboot, die haar voorschip had verloren en met
groote moeite van deze geduchte "Naalden" was afgebracht?
Bij de Needles is de loods van boord gegaan. 't Verzegelde is ontzegeld
en de vrije beschikking over tabak en sigaren weer verkregen. Engeland
vreest ons niet meer. De Britsche kust van het Kanaal is van ver nog als
een nevel te zien wanneer wij na den laat gestelden maaltijd weer
boven komen, maar 't gevaar dat wij smokkelen zullen is voorbij.
Weldra is ook geen land meer te bespeuren. 't Is stil en eenzaam op den
onafzienbaren waterspiegel, waarover de maan aan den wolkenloozen
hemel haar goudglans uitgiet. Op het dek straalt het electrisch licht,

waarin zich dansende paren lustig bewegen op de vroolijke muziek, die
van de pianola ruischt.
Twee dagen, 17 en 18 Juli, zijn wij in volle zee, en wel in de gevreesde
golf van Biscaye, die evenwel, als zoo menigmaal in dezen tijd des
jaars, van haar woelig karakter niets vertoont. Zij is zoo kalm als een
meertje. Behalve lucht en water--een en ander zooveel men maar
wenschen kan--is er niets te zien, dan alleen nu en dan van verre of
meer nabij een stoomer, die belangstellend wordt gadegeslagen. Maar
de tijd valt daarom niet lang bij ringwerpen en andere spelen van dien
aard, bij kaart- of dominospel, met een boek of een praatje, naar leeftijd
of neiging, afgewisseld door de gezellige gemeenschappelijke
maaltijden. Frisch en opwekkend is de zeelucht op den zonnigen, maar
gansch niet drukkend heeten dag. Verrukkend schoon zijn de avonden
in den heerlijken maneschijn. Overvloed van gezondheid en
levenskracht wordt ingeademd in den reinen dampkring en van al de
onrust, die er in de wereld mag zijn, dringt geen gerucht tot ons door.
Is er in deze omstandigheden, die trouwens in alle opzichten zoo
gunstig mogelijk waren, van verveling geen sprake, dit neemt niet weg,
dat een mensch van nature geneigd is, naar verandering te haken. In het
leven aan boord is "land zien" een zeer begeerde verandering, "aan land
gaan" een hoog gewaardeerd genoegen, en 't wordt een onvergetelijk
genot, wanneer het land, dat gezien wordt, zoo schoon is als de kust,
waarover den 19den Juli ons oog mocht weiden, wanneer de bodem
dien wij betreden zooveel belangrijks te bewonderen geeft als die,
waarop wij den voet mochten zetten.
't Was een goede gedachte van de Directie der Maatschappij Nederland,
haar booten op de uitreis Lissabon te laten aandoen, om er passagiers
op te nemen. De tocht naar Genua wordt er zooveel te aantrekkelijker
door. Immers, de merkwaardige en prachtig gelegen hoofdstad van
Portugal zou anders allicht voor verreweg de meesten tot het gebied der
ongeziene dingen blijven behooren. In een gewoon reisplan wordt in
den regel een bezoek aldaar niet opgenomen! Nu neemt men het als in
't voorbijgaan gemakkelijk mede. Tijdverlies geeft het weinig of niet.
Kwam men vroeger tegen het vallen van den nacht voor Genua en

moest men daar op den morgen wachten--deze toch verloren uren
kunnen nu uitstekend besteed worden. Daardoor kan echter het
oponthoud niet lang zijn, veel te kort zeker, om de stad met haar
uitgestrekte buitenwijken en haar te recht vermaarde omstreken ook
maar eenigszins naar eisch te leeren kennen, maar toch niet te kort, om
er een indruk van te ontvangen.
En in elk geval,