Met een der stoomers van de Maatschappij Nederland naar Genua | Page 7

tijd rijzen nevens ons op eenigen afstand van
den weg, hooge, steile rotswanden, als bastions opgebouwd, en woeste

hellingen vol wilde bloemen klimmen omhoog of dalen naar beneden. 't
Is altijd weer nieuwe heerlijkheid, die ons voorbijgaat; 't is een
wonderschoon oord, waarin, nabij het dorpje Sint Lawrence, het groote
National Hospital for Consumption ten behoeve van teringlijders uit
het gansche rijk is gesticht. En als de kroon van dat alles wordt
Undercliff Niton geroemd, waar het bekoorlijke Sandrock-Hotel met
zijn terrassen en van klimplanten omrankte veranda's een begeerlijke
verblijfplaats moet zijn voor hen, wien 't gegeven is hier eenigen tijd
rustig te vertoeven.
Het eindstation der coaches is het niet ver van daar gelegen hotel
Blackgang. Daar is een paar uren oponthoud, om een lunch te
gebruiken en de "chine" te bezoeken. De "chine" is het doel van den
tocht. 't Is een dier prachtige rotskloven aan de kust van Wight, thans
door scharen van vreedzame reizigers bezocht, eertijds om voor hen
geldige redenen bij vermetele smokkelaars in eere. Die van Blackgang
is de breedste en de diepste, volgens de reisgids, die het weten kan.
Kon 't nu mogelijk zijn, zulk een natuurtooneel onvoorbereid te
ontmoeten op zijn weg! Kon men er in neerdalen, om haar geheimen te
bespieden, al mocht het dan ook zijn met veel inspanning en desnoods
niet zonder gevaar! Maar... op den top is een bazaar. Daar moet men
door heen en entrée betalen of iets koopen, voor een liefdadig doel. Nu
willen wij gaarne voor zulk een doel iets offeren en de zeer goede,
geïllustreerde reisgids, Isle of Wight, die wij er ons aanschaffen, is
ruimschoots een schilling waard. Maar--de trotsche bergkloof is voor
ons gevoel tot een kijkspel vernederd. En ten gerieve van de bezoekers,
die er immers voor betaald hebben om haar te zien, is het oude,
beruchte smokkelaarsgat tam geworden. Zij is zeer gemakkelijk te
doorwandelen op nette voetpaden, door hekjes beveiligd, met brugjes
over de spleten en een koepeltje is op een schoon uitzichtspunt
gebouwd. Nu wordt zij "bezichtigd", maar dat blijft zij ook ten volle
waard. Nog heeft zij haar indrukwekkende majesteit niet geheel
verloren, en treffend schoon is 't gezicht op de zee, dat tusschen de
rotswanden zich opent en op een deel der kust, waar eenige huisjes te
midden van akkers en weiden tegen de hellingen iets vriendelijks in het
woeste landschap mengen.

Wij rijden terug langs denzelfden weg, die wel tweemaal mag worden
gezien en toch ook weer nieuw is, voorzoover wij nu van den anderen
kant komen.
Bij het fraaie park met zijn groot tennisveld, tegenover Stephill Castle,
verlaten ons de Engelschen; ons zet het rijtuig af bij een steile straat,
die naar 't station opwaarts leidt. Van wat Ventnor te genieten geeft,
konden wij maar een klein deel, en dan nog vluchtig, leeren kennen,
maar 't was genoeg om dezen tocht onvergetelijk te maken.
Naar Ryde brengt ons de trein, en van Ryde de boot weer naar
Southampton. Ook nu langs ons bekende, maar toch telkens weer
nieuwe en altijd schoone tafereelen. Aan de pier vinden wij een rijtuig,
waarmede wij tot dicht bij de nog steeds ladende boot worden gebracht.
Wij vinden er eenigen onzer medepassagiers, minder voldaan dan wij.
Zij waren wat later gegaan, en hadden te Cowes een rijtuig genomen
naar Newport. De merkwaardige ruïne van Carisbrooke Castle had voor
velen hunner te hoog gelegen. Na den laten maaltijd is 't weer een
heerlijke avond, vol kalme rust en rijke herinneringen.
Dinsdag, 16 Juli, is de dag van het vertrek. Dat staat vast. Hoe laat het
zal zijn, hangt af van de lading, die nog moet worden ingenomen. Vóór
omstreeks 2 uur zal 't in elk geval niet zijn en zoo resten nog eenige
morgenuren, om naar welgevallen te besteden. Wij verkiezen een
wandeling door de stad.
In haar Zondagsgewaad zagen wij haar ten deele bij het doorrijden, nu
willen wij haar ook wel eens zien in volle bedrijvigheid, te voet, met de
vrijheid om hier eens rond te kijken, daar eens af te wijken van den weg,
niet voortgejaagd door een gids, niet gebonden door een voertuig. 't Zij
hier erkend, zoo ootmoedig als noodig is, dat ik volstrekt niet begeer
"ja" te kunnen zeggen op alle vragen: "Zijt gij daar geweest? Hebt gij
dat gezien?" Eerlijk zeg ik liever menigmaal "neen", dan dat ik het
reizen zou willen maken tot het pijnlijk afwerken van een taak. Bleef
ook in Southampton dien morgen wel wat ongezien? Zeker wel. Maar
wij zagen toch nog eens met belangstelling de roezige drukte in het
reusachtige dok, de levendigheid in de straten met haar winkels en haar
typische gevels, de antieke walmuren en torens en poorten, de fraaie

gebouwen in de nieuwe stad, de groote, zorgvuldig onderhouden
parken, de belangrijke openbare boekerij met haar lees- en kunstzalen,