Maerchen und Sagen | Page 6

un bespegeln in der Majest?t van ehrem hogen Herrn Vetter un Deel hebben an siner Herrlichkeit. Ja wenn't hiermit een End west hedd? Et stellden sich noch veele mehr in, welke de Hunde sünst nich to ehre Fründschaft rekent hedden; un wull nu de ganze Welt Hund wesen. D? kam de R?wer un M?rder Isegrim de Wulf, de Deef de Vo?, de fichelnde Schelm de M?rd, de Scheefkieker de Luchs, de Baar de Brummb?rt; ja de bunte Leopard un de sprenklichte Tiger kemen heran un sch?mden sick nich, un leten sick Hund schellen, un wullen mit K?ning Gapus as Vettern un B?lken am Stürroder sitten. He was nu freilich een dem?diger goder Herr un wull nich van vornehmeren ?ldern schienen, as he in der Dhaad was, un wees de Schelme vam Hawe weg un bedraude se sehr un hart, se schullen nich ?weldhon un de Armen un Ringen nich bedr?ngen. ?werst he was en nich scharp noog. Denn as se sick am Hawe alles recht besehn un behorkt hedden, gingen se ut in alle de widen Lande un n?mden sick Hertoge un Prinzen un Markgrafen un Grafen un makten sick grot un weesen Breeve un Papiere v?r, de se sick sülwst makt hedden, un wullen Oberlandv?gde un Oberstaatholder sin, un grepen un tasteden slimm üm sick. Un bald gaff et een veel argeres un j?mmerlicheres Wesen un wurd veel mehr unschuldig Blood vergaten, as in de Tiden van dem L?wenk?ning. Un de armen bedruckten Lüde winselden un hülden: O K?ning Gapus! wise un to gode K?ning Gapus! wenn Du wüsst, wo dat im Rike tosteit, wo m?nnigen gr?nen Boom würdst du in witte Galgen verwandeln laten! Wat helpt uns all din stilles Lewen un din Stiernkieken, wenn du nich up de Riksschelme kikst? Un K?ning Gapus wüsst et woll, ?werst he hedd nich Mod noch Macht et to ?nnern un de B?sen to strafen.
As et nu to gr?ulich wurd un de bitigen un ritigen Deerde, de egentlich Undeerde heten, sick mankanner terreten un mit ehren glupschen Rachen alle Deerde, de s?tes Fleesch hebben, v?rdelgen un utrotten wullen, d? makten disse eenen Upruhr un lepen tohoop to eenem groten Riksdag. D? kemen van des Rikes ütersten Ecken un Gr?nzen de Elefanten un Nesh?rner un Ossen un Perde un Hirsche, Rehe, Swine un Schaape, un d?rto alles, wat sick up Flüchten d?r de Lucht swingt: Swanen, G?se, Puter, Anten, H?hner, Duwen, Adebars, Reiger und alles, wat Feddern dreggt, van dem groten Vagel Stru? bett up den lütten Tunk?ning, worup de Slimmen un Listigen ook de lüsternen T?nen wetten. Un de L?wen kemen ook un lagerden sick nich wiet van em as een Schutz, wenn de Fiend etwa keme den Riksdag antofallen un to v?rstüren; denn se hapten wedder eenen K?ning ut den Ehrigen to maken. Un veele listige R?the funden sick in, Waldminschen, Wehrwülwe, Apen, Meerkatten un süslik Tüg, un lurden, ob nicks to gewinnen were in der Verwirring. Un se makten eene Gaderung unner sick un keeseden eenen Apen tom Riksdagsmarschall. Un disse Ap führde de Schriewfedder un satte alle Klagen un Leeden to Papier, de d?hen klungen, K?ning Gapus were to gelind un künne nich riksen, he were ook to wise un to geleerd f?r eenen K?ning un ?werstudiert d?rch sine Stiernkiekerei, wor?wer dat Land to Grund ginge; denn de Geleerdheit, seden se, were weinig nütt un veel beter beraden dat Volk mit eenen K?ning, de eenen düchtigen Tog mit dem Degen dhon künne, as de en mit de Fedder make.
K?ning Gapus v?rnam den Upruhr un datt sine Unnerdhanen riksdagden un en afsetten wullen; un he was sehr bedr?wt un bereep sick um sin godes Gewissen. Awerst sine Veddern un Fründe, de ganze hündische Fründschaft, un de sine Veddern un B?lken heten wullen, dewiel he K?ning was, dheden sick ook tosam un makten sick hen, wo de Riksdag satt, un meenden en to tersprengen. As se ?werst vernehmen, datt ehre Ankl?gers so mit heelen Hupen sick vergadert hedden un datt alle L?wen im Hinnerholt up der Lur legen un datt de listigen und grausamen Apen den Riksdag regierden, wurd en sehr bang, un de Frucht kam ?wer se un jagde se ut eenanner, un se lepen de eene hierhen de annere d?rhen, un jeder verkrop sick in sin Loch. Un de veelen Klagen der Elendigen un der L?wen Gewalt un der Apen ehre Listigkeit drewen et so wiet, datt de Pudelk?ning Gapus van sinem Thron verdr?ngt wurde.
D?rup rathslagden se lang ?wer eenen nüen K?ning un kamen veele in V?rslag. Tom Ersten de Elefant as de Starkste. ?werst sine Fiende seden, he were to ungelenkig un plump un künne de Kron nich mit Geschick dregen. Tom Tweeten de Oss. ?werst se meenden, he were to upl?psch un kortk?ppig, un so wurd he nich K?ning. D?rup dat Kamelopardel, een g?r heges un