Leiðarvísir í ástamálum | Page 4

eigi ae gefa nema fr?ndfólki og bestu vinum. Og eigi átt tú ae tiggja ljósmyndir af teim karlm?nnum, sem tú tekkir lítie, nema skyldir tér séu.

*Ae hafa ástina ae leiksoppi.*
Lausl?ti--í hvaea mynd sem er,--er illgresi í blómgarei ástarinnar. Tae setur blett á mannore titt; ljótan blett, sem fín f?t, ilmv?tn og kvensilfur getur ekki hulie eea afmáe. G?t tess tví vandlega, ae enginn fái h?ggstae á sieferei tínu, og lítill neisti í tessum s?kum getur tendrae stórt bál, sem slúeurkerlingarnar kynda óspart.
Eg áminni tig alvarlega um ae vera eigi lauslát, ef tú vilt verea hamingjus?m í lífinu og landi tínu og tjóe tinni til gagns og sóma.
Vertu v?nd í vali vinstúlkna og segeu teim eigi leyndarmál tín, nema tú sért viss um hollustu teirra. Gaktu á snie vie lauslátar konur og t?r veitingakrár, tar sem drykkjuskapur og sieleysi er daglegt braue. á teim st?eum hafa margar konur fengie á sig óore og fyrirgert mannorei sínu--og glatae lífinu um leie.
Láttu eigi ?fintyratrá hrinda tér út í hringieu "ástar?fintyranna", tví ae margur hefir mee skarean hlut gengie frá teim leik, og "borie tess sár um ?fil?ng ár, sem ae eins var stundar hlátur."
ástin er fegursta og g?fugasta tilfinningin sem í m?nnunum byr og l?g hennar ná jafnt til allra. án ástar v?ri lífie lítils virei og tilveran k?ld á svipinn. Okkur er bannae ae fara gálauslega mee líf og heilsu; sama er segja um ástina.
Ef kona vereur tess v?r, ae karlmaeur, sem hún elskar eigi, sé ástfanginn af henni, og skyri hann henni frá tví, tá ber henni ae segja honum tae hreinskilnislega, annaehvort bréflega eea munnlega, ae hún geti eigi endurgoldie ást hans. Tetta vereur hún ae gera mee n?rg?tnislegum og kurteisum oreum.--Menn eiga ?tíe ae hlyea r?dd hjarta síns; í tessu atriei, sem ?eru, er tae hie mikilv?gasta, ae vera heiearlegur og hreinn fyrir samvisku sinni.
Margar stúlkur geta leikie sér ae hjarta ungs ástfangins manns. Oft gera t?r tae i hugsunarleysi eea til tess ae skemta sér vie tae, en venjulega ekki í illum tilgangi. En manninum fellur tetta tungt og tegar hann kemst ae sannleikanum, getur táldr?gnin leitt hann út á glapstigu, jafnvel til sjálfsmores eea annara gl?pa.--Mundu tae, unga stúlka, ae hjartae er fínt líff?ri.
En hvort sem tessi leikur mee ástina er vísvitandi eea óafvitandi, mega stúlkur aldrei lenda í honum. Mundu tae, ae hatur getur komie í ástar stae.--Láttu eigi hégómagirni eea augnablikstilfinningar koma tér til tess ae hafa tann mann ae leiksoppi, sem elskar tig. Segeu hinum ástfangna manni sannleikann hreinskilnislega.
Og loks má b?ta tví vie, ae tessi leikur mee ástina er eigi hollur fyrir mannore titt. Karlmaeurinn, sem tú hafeir ae ginningarfífli, getur hefnt sín mee tví ae tala illa um tig, og sá sem vereur fyrir bareinu á almenningsrómnum, er eigi ?fundsvereur.
Vertu heiearleg í ástamálum, tá mun samviska tín vera hrein.

*Ae velja maka.*
Tegar tú fere ae svipast um eftir eiginmanni, vereur tú ae vera heilskygn. Glámskygni, tegar um val eiginmanns er ae r?ea, getur oreie tér dyrkeypt, og tú ierast tess alla ?fi síean.
Vie skulum nú athuga, hvers tú tarft ae g?ta, um val eiginmanns.
Tú mátt eigi fara eing?ngu eftir fríeleikanum. Tótt tér finnist tessi eea hinn "s?tur" og "ynd?ll" og tótt hann sé fínn og fagurmáll, mee harean hatt, gljáskó og gull-gleraugu, tá máttu eigi vegna tess játa bónorei hans. ?ll hans m?re og m?lgi getur verie eins og sápubóla--ekkert nema litskrúeie. Tú vereur ae fara eftir tilfinningum hjarta tíns--ástinni--og engan annan mátt tú velja tér fyrir eiginmann en tann, sem tú elskar. Tú mátt eigi gangast fyrir aue?fum eea emb?ttum, og tae er barnaskapur, tegar stúlkur vilja eigi giftast nema "upp fyrir sig", sem svo er kallae. Ef tú giftist "upp fyrir tig", tekur maeurinn "nieur fyrir sig", og tae getur oreie sambúe ykkar ae fótakefli.
Veldu tér eigin mann úr tínum flokki, reglusaman mann, sem hefir vit og vilja á ae bjarga sér; ábyggilegan og geeprúean mann, sem eigi er eitt í dag og annae á morgun, eea tytur upp á nef sér út af smáatrieum daglega lífsins.--Láttu fríeleikann liggja milli hluta, en mannkosti mannsins og sameiginlega ást ykkar beggja um tae, hvern tú velur tér fyrir eiginmann.
Tae er rétt ae drepa á tae um leie, hvernig tú átt ae umgangast unnusta tinn.
Tú skalt gera tér far um ae kynnast hans veiku hlieum og styrkja hann; vera sannur vinur hans og ráegjafi og vernda hann eftir m?tti. Gleddu hann mee smágj?fum, ef tú getur, t. d. mee blómum, ef hann er fyrir tau. Treyttu hann eigi mee hégómlegri afbryeissemi, en leitastu vie ae auka ást hans og vireingu fyrir tér, og syndu honum traust i hvívetna.
Oft sést trúlofae fólk kveejast á kv?ldin hér og hvar í portum og skúmaskotum í kringum húsin. Tae á ekki ae eiga sér stae. Fólk tekur eftir tví og finst tae grunsamt og slúeurs?gur komast á kreik.