La kolonoj de la socio | Page 7

sinjoroj) Sed nun ni devas ellabori la listojn, ju pli frue, des pli bone.
Estas memsekvo, ke ni kvar subskribas unue. La pozicio, kiun ni havas
en la socio, devigas nin strecxi nin tiel foren kiel eblas.
KOMERCISTO SANDSTAD Kompreneble, sinjoro konsulo.
GRANDKOMERCISTO RUMMEL Farigxos, Bernick; jxurite.
KONSULO BERNICK Jes ja, mi ne dubas pri la rezulto. Ni devas agi
cxiu en sia rondo de konatuloj; kaj se ni fine povos montri al vigla
partopreno en cxiuj tavoloj de la socio, sekvos de si mem, ke ankaux la
komunumo devos kontribui.
SINJORINO BERNICK Tamen, Karsten, vi nepre devas veni por
rakonti al ni --
KONSULO BERNICK Ho kara Betty, estas io en kio sinjorinoj ne
povas trovi komprenon.
HILMAR TONNESEN Vi tamen zorgos pri la fervoja afero?
KONSULO BERNICK Jes, kompreneble.
ADJUNKTO RORLUND Sed lastan jaron, sinjoro konsulo --?
KONSULO BERNICK Lastan jaron estis tute alia afero. Tiam temis
pri marborda linio --
KOMERCISTO VIGELAND -- kiu estus tute superflua, sinjoro
adjunkto; cxar ni ja havas vapor-sxipojn --
KOMERCISTO SANDSTAD -- kaj kiu farigxus ekstreme multekosta,
--

GRANDKOMERCISTO RUMMEL -- jes kaj kiu malutilus al gravaj
interesoj en nia urbo.
KONSULO BERNICK La esenca afero estis, ke gxi ne utilus al la pli
granda socio. Tial mi kontrauxis gxin, kaj tial la intern-landa linio
elektigxis.
HILMAR TONNESEN Jes, sed tiu ne tusxos la urbojn en nia regiono.
KONSULO BERNICK Gxi tusxos nian urbon, mia kara Hilmar; cxar
nun ni konstruos flankan fervojon cxi tien.
HILMAR TONNESEN Aha; nova elpensajxo do.
GRANDKOMERCISTO RUMMEL Jes, cxu ne estas bonega
elpensajxo? Cxu?
ADJUNKTO RORLUND Hm --
KOMERCISTO VIGELAND Ne estas neinde, ke la providenco
arangxis la terenon por flanka fervojo.
ADJUNKTO RORLUND Cxu vere ke tiel estas, sinjoro Vigeland?
KONSULO BERNICK Jes, mi devas konfesi, ke ankaux mi rigardas
tion kiel providencan arangxon, ke mi cxi tiun printempon veturis
lauxvale en komerco, kaj hazarde mi venis en valon, kie mi neniam
antauxe estis. Frapis min kvazaux fulmo, ke tie ni povus konstrui
flankan fervojon al ni. Mi dungis ingxenieron por inspekti la terenon;
jen mi havas la intertempajn kalkulojn kaj taksojn; nenio kontrauxas.
SINJORINO BERNICK (dauxre kune kun la sinjorinoj cxe la gxardena
pordo) Sed, kara Karsten, ke vi tenis cxion tion kasxita por ni.
KONSULO BERNICK Ho, mia bona Betty, vi tamen ne povus kapti la
veran konekson. Cetere mi ne priparolis tion al iu ajn vivanta homo
antaux hodiaux. Sed nun la decida momento venis; nun ni agu
nekasxite kaj plenforte. Jes, ecx se mi metu cxiun mian ekziston sur
tiun aferon, mi realigu gxin.

GRANDKOMERCISTO RUMMEL Ni kune, Bernick; pri tio vi fidu.
ADJUNKTO RORLUND Cxu Vi do atendas tiom multe el tiu cxi
entrepreno, sinjoroj?
KONSULO BERNICK Jes, tion mi devus pensi. Kia levstango tio estu
por nia tuta socio! Imagu nur la vastajn arbarejojn, kiuj farigxos
atingeblaj; imagu la ricxajn erc-ejojn, kiujn ni povos ekspluati; imagu
la riveron kun aro da akvofaloj lauxvice en la valo! Kia fabrikado tie
povos esti efektivigata!
ADJUNKTO RORLUND Kaj vi ne timas, ke pli ofta interrilato kun
malvirta ekstera mondo --?
KONSULO BERNICK Ne; estu tute trankvila, sinjoro adjunkto. Nia
eta laborema loko kusxas, lauxdo al Dio, nuntempe sur sana morala
fundo; ni ja cxiuj kunhelpis por dreni gxin, se mi rajtas tion diri; kaj
tion ni faros estonte, cxiu siamaniere. Vi, sinjoro adjunkto dauxrigos
Vian benoricxan agadon en la lernejo kaj en la hejmoj. Ni, la homoj de
la praktika laboro, subtenas la socion disvastigante bonfarton en plej
eble vastan rondon; -- kaj niaj virinoj, -- jes, nur proksimigxu, miaj
sinjorinoj; Vi bonvole devas auxdi -- niaj virinoj, mi diras, niaj edzinoj
kaj filinoj, -- jes, agadu negxenitaj en la servo de bonfarado, miaj
sinjorinoj, kaj cetere estu helpo kaj komforto por Viaj proksimuloj, kiel
mia kara Betty kaj Marta estas por mi kaj Olaf -- (cxirkauxrigardas) Nu,
kie estas Olaf hodiaux?
SINJORINO BERNICK Ho, nun dum la feritagoj ne eblas teni lin
hejme.
KONSULO BERNICK Do li certe estas malsupre cxe la maro! Vidu, li
ne finos antaux ol okazos akcidento.
HILMAR TONNESEN Bah -- eta ludo kun la naturfortoj --
SINJORINO RUMMEL Kiel bele de Vi, ke Vi havas tiom da familia
sento, sinjoro Bernick.

KONSULO BERNICK Nu, la familio estas ja la kerno de la socio.
Bona hejmo, honestaj kaj fidelaj amikoj, eta dense kunligita rondo, kie
neniuj maltrankviligaj elementoj enjxetas sian ombron --
(Plenrajtigito Krap envenas de dekstre kun leteroj kaj gazetoj.)
PLENRAJTIGITO KRAP Eksterlandaj posxtajxoj, sinjoro konsulo; --
kaj telegramo el New York.
KONSULO BERNICK (prenas) Ah, de la sxipa societo de "Indian
Girl".
GRANDKOMERCISTO RUMMEL Nu, la posxto venis? Jes, do mi
petas permeson.
KOMERCISTO VIGELAND Jes, ankaux mi.
KOMERCISTO SANDSTAD Adiaux, sinjoro konsulo.
KONSULO BERNICK Adiaux, adiaux, miaj sinjoroj. Kaj memoru do
nian kunvenon hodiaux posttagmeze je la kvina.
LA TRI SINJOROJ Jes; bone; kompreneble. (Ili foriras