Kasaysayan ng Katotohanang Buhay ng Haring Clodeveo at Reyna Clotilde sa Reyno nang Francia | Page 6

man~ga soldado'y
hustong isang daan at
tatlumpong libo,
ibig din matanto nila cung gaano
yaong
cabilan~gan nang calabang dayo.

Ang guinaua nama'y nagpabihag siya
nang isang soldado nang taga
Italia,
na nagsisilibot sa caharian nila
at yaon ang siyang inusisa
baga.
Na ang cabilan~gan nila'y cung gaano
na makikibaca na laang
soldado,
(aniya) ay caming nan~gaglacbay dito'y
hustong
cabilan~gan ay limangpung libo.
Matapos sabihin ang ganoong bagay
soldadong binihag nila'y
pinaualan,
at natanto nilang cacaunti lamang
ang man~ga cristiano
na macacalaban.
Inilacad nan~ga ang canilang tropa
at sampon nang Haring Clovis ay
casama,
tinun~go ang lual nang man~ga cabaca
at nan~gag-ayos na
ang isa at isa.
Makita nang Hari yaong caramihan
nang soldado niyang
makikipaglaban,
at yaong Cristiano ay cacaunti lamang
caya't
mananalo na inaasahan.
Nagsagupa na n~ga ang hukbong dalaua
at pinasimulan yaong
pagbabaca,
man~ga lobong gutom ang siyang capara
nang
pagpapamooc nang isa at isa.
Pagcapalibhasa'y ang man~ga cristiano
ay nan~gananalig sa totoong
Dios,
na pinagtitibay sa canilang loob
caya n~ga't ang tapang ay
lubos na lubos.
At ang Hari nama'y nanalan~ging cusa
sa Dios at lubos na
napacalin~ga,
at buong-buo niyang ipinaubaya
sa capangyarihan
nang Amáng lumic-ha.
Hinihin~gi niyang bigyang calacasan
ang caniyang campon sa
pakikilaban,
upang makilala ang Dios na tunay
at ang pagca moro'y
canilang talicdan.

Sa di naglulubag na pagpapamooc
nang dalauang hucbong
cakilakilabot,
ang calac-hang tropa'y nagcasabog-sabog
nang taga
Franciang cay Clovis na sacop.
At di macasahò nang pakikilaban
at nan~gagagahis nang man~ga
binyagan,
bagaman at sila'y totoong macapal
ay lubhang marami
naman ang napatay.
Nang sila ay man~gagcatiua-tiualag
doon sa canilang
man~ga paglalamas,
ay napilitan din na cusang tumacas
ang Haring
si Clovis sa malaking sindac.
At tinun~go niya yaong cagubatan
at doon nagtago sa tacot na taglay,

at doon na lamang niya tinatanaw
ang caniyang campong
nakikipaglaban.
Saca sa malayo ay minalas niya
ang caniyang campong
nakikipag-baca.
ay tunay na nan~gagsisipanglumay na
at di na
magauang makipaglaban pa.
Totoong marami ang man~ga napatay
na pauang guinahis n~g
man~ga caauay,
caya't caramihan ay binibitiuan
ang man~ga
sandata at nagtatacbuhan.
Nang makita ninya ang ganoong ayos
ay tantong nasira ang caniyang
loob,
sa caniyang campong nagcasabogsabog
at ualang magaua
nang pakikihamoc.
Dito na sinisi't cusang pinaglait
ang caniyang man~ga sinasambang
Dioses,
(aniya) ay sayang n~g aking malabis
na suyo sa inyo't
man~ga pananalig.
¿Ang capangyarihan ninyo ay nasaan
at hindi gamitin n~gayong
cailan~gan
ano't natitiis at binabayaan
ang man~ga campong co at
hindi tulun~gan?

Sa pakikibaca't upang di maamis
tanang vasallos co na iyo ring cabig,

saclolo mo'y ano at ikinacait
n~gayong cailan~gan sa pakikicaliz.
Bakit n~gayo'y parang di mo dinaramdam
na nan~galulupig nang
m~ga caauay,
ang cabagsican mo naman ay nasaan
at hindi gamitin
sa ganitong araw.
Sayang n~g lahat cong man~ga paggugugol
sa inyo't pagsambang
mahabang panahon
cung aco ay datnan pala n~g lingatong
ay di ca
mangyari namang macatulong.
Nang casalucuyang siya'y nagagalit
na pinagmumura yaong man~ga
Dioses,
ualang ano ano ay siyang paglapit
nang ilan sa caniyang
man~ga Generales.
At ang uica'y Haring pan~ginoon namin
cung loob mo'y dinguin
yaring sasabihin,
ayon sa ganitong pagcasahol natin
caya
mahinahong icaw po'y malining.
Isinagot naman nang Haring si Clovis
na ang voces niya'y tantong
nan~gin~ginig,
cun anong mabuting inyong iniisip
sabihin n~gayon
di't nang aking mabatid.
Cay Aurellanong uica ay dahilan
sa napagsasapit nang iyo pong caual,

ualang calahati ang man~ga binyaga'y
cung bakit sila pa ang
nagtatagumpay.
Tanang Dioses natin cung sila'y may lacas
at capangyarihang
magagauang dapat,
ay di babayaan niyang mapahamac
ang
caniyang campon sa pakikilamas.
Pagcapalibhasa'y ualang cabuluha't
di gaya n~g Dios n~g man~ga
binyagan,
cung sila'y may ganap na capangyarihan
panahon na'y
bakit hindi saclolohan.
Caya ang laon nang ipinagsasabi
na iyo, n~g aming Reynang si

Clotilde,
ay siyang sambahi't doon mamarati
at siyang sa atin ay
magcacandili.
At tunay n~gang siyang Dios na totoo
yaong sinasamba nang m~ga
Cristiano,
siyang sa canila ay sumasaclolo
caya n~ga ang hiling n~g
Reyna'y sundin mo.
Siya ang lubos mong sampalatayanan
n~g taos sa puso at siyang
tauagan,
at nang upang ating camtan ang tagumpay
sa ang campon
mo po'y bigyang catapan~gan.
Matapos ang gayong man~ga pan~gun~gusap
ang ulo nang Hari
tambing itinaas,
man~ga vasallos niya ay cusang namalas
na
nagtatacbuha't ang tun~go'y sa gubat.
Ipinagtatapon ang man~ga sandata
at nag-uunahang man~gagtago
sila,
sapagca't maraming nan~gapapatay na
na nalulugami sa
pakikibaca.
Caya n~ga ang luha niya ay dumaloy
sa pagcapahamac nang
caniyang campon,
pinasisimulan na ang man~ga pagtaghoy
at
pamimintuho sa Dios na Poon.
Mataimtim niya na sinasamahan
nang sampalatayang totoong
matibay,
na taos sa pusò niya't calooban
gayari ang uicang man~ga
sinasaysay.
¡O Pan~ginoon co aniyang Jesucristo
na Anác nang isang Dios na
totoo,
icaw ang sinasampalatayanan co
at lubos ang aking pag-asa
sa iyo.
Icaw ang madalas sa aking iaral
nang aking asauang tunay na
binyagan,
cung nang una kita'y tinanguihan man
n~gayon ang Dios
co'y uala cundi icaw.
Lubos na lubos n~gang umaasa aco
sa mahal mong aua't tunay na

saclolo,
yamang ang sinomang paampon sa iyo
sa casacunaa'y
itinatangol mo.
Caya sumasamong lauitan mong habag
acong lumulun~goy sa mahal
mong harap,
yayamang sa man~ga pan~ganib at sindac,

capangyarihan mo'y siyang nagliligtas.
Lin~gapin mo na po't iyong isangalang
sa hucbong maban~gis na
aming caauay,
taos sa pusò co na inaasahan
ang mahal mong
graciang aming macacamtan.
Mabalino ca po't iyong timauain
ang napipipilang calagayan namin,

yamang sa dunong mo'y ang balang ibiguin
ualang caliuaga't
mangyayaring tambing.
Pahayag nang aking asaua ay gayon
caya n~ga sa iyo'y humihin~ging
tulong,
sa iligtas mo po't huag ding masahol
sa man~ga cabacang
mahiguit sa leon.
At ang cabagsican ay magsipang-lumay
niyong mababan~gis na
aming caauay,
at tunay pong aco ay magbibinyagan
sampon nang
lahat