Kasaysayan ng Katotohanang Buhay ng Haring Clodeveo at Reyna Clotilde sa Reyno nang Francia | Page 3

pulubi,

yaon n~ga ang siyang panahong mabuti
na ang ating nasa'y malapit
mangyari.
Ang tugon nang Hari ay iyong sabihin
cun ano ang ating
cacailan~ganin,
na nauucol mong doon ay taglayin
sa Reynong
Borgoñang iyong tutun~guhin.
Tugon niyong Conde na si Aurellano
ay isang singsing po ang
ipagaua mo,
na guintong dalisay saca ang retrato
mo'y siyang
tampoc na ilagay dito.
Gayong cailan~gan ay nang maisaad
sa mahal na Haring agad na
guinanap
at iba pang man~ga cailan~gang dapat
sa pagsasacdalan
n~g sa Haring hirap.

Tanang bagay-bagay ay nang mahanda na
tinun~go nang Conde ang
Reynong Borgonya
pagca't malapit nang dumating ang Pascua

niyong pan~gan~ganac sa nacop sa sala.
Di lubhang nalaon yaong paglalacbay
ang Reynong Borgonya'y
cusang niyapacan,
at doon naghintay na may ilang araw
nang
sayang ugali nang cacristianuhan.
Niyong sumapit na ang aveinti-cinco
na capan~ganacan sa Divino
Verbo,
na inuugali nang man~ga Cristiano
na puspos ang sayá sa
araw na ito.
Sa gabing visperas nang nasabing Pascua
na pinan~gan~ganlang
bagang Nochebuena,
doon sa Simbaha'y gagauin Misa
Infanta
Clotilde'y pilit magsisimba.
Ang pag Mamaytinez ay bago iraos
sa man~ga pulubi siya'y
maglilimos,
Conde Aurellano ay doon lumahoc
sa man~ga pulubi't
siya'y nakiayos.
Caya't nang dumating ang bunying Infanta
na may dalang supot na
pang limos, baga,
nang casalucuyang namamahagui na
nakihanay
naman ang Conde pagdaca.
At noong siya na ang linilimusan
ay agad humalic sa Infantang
camay,
cay Clotilde namang nahalatang tunay
na hindi pulubi siya't
taong mahal.
Nagualang kibo na't nang hindi mahayag
Misa'y nang matapos ay
ipinatauag,
ang Conde, at niyong dumating sa harap
malubay na
galit ang ipinan~gusap,
¿Bakit ca gumaua (anya) nang ganito
na pinan~gahasang hagcan ang
camay co,
ang cadahilana'y ipatalastas mo
sampon nang pan~galan
cun icaw ay sino.

Ang tugon nang Conde ó Infantang mahal
Aurellano po ang aking
pan~galan,
sinugo nang Haring sa iyo'y ialay
ang singsing na tanda
nang sintang dalisa'y.
Nang sa cay Clotildeng abutin nang titig
may larauang sinsing nang
Haring si Clovis,
(aníya'y) paano ang aking pag-ibig
siya'y di
Cristiano't di co capanalig.
Ang sa Condeng tugo'y huuag manimdim ca
cung tungcol sa gauang
pagsampalataya,
tunay na hindi makikialam siya
caya n~ga hindi ca
sucat na man~gamba.
Sandaling nag-isip sa gayong sinabi
ang hiuagang gandang Infanta
Clotilde,
mahinahon niyang dinidilidili
ang cahihinatnang huling
pangyayari.
Tan~gi dito'y di co magagaua naman
ang aking sariling man~ga
calooban,
aco'y may amaing dapat pagsabihan
lalo't sa ganitong
may halagang bagay.
Tangapin mo na po ang sagot nang Conde
ang sinsing na itong tanda
nang pagcasi,
at sa amain mo'y bahàla na caming
na mag
embahadang sa canya'y magsabi.
Mabatid ang gayon nama'y tinangap na
ang regalong sinsing nang
Hari sa Francia,
ang sa Condeng uica ay n~gayon (aniya)
sa Francia
ay Reynang kikilalanin ca.
Sa sinabing yaon ay di umiimic
ang bunying Infanta't parang di
narin~gig,
at ualang halaga sa caniyang isip
yaong caran~galang
bagay na binanguit.
Tunay na ualanguala sa loob niya
nasa'y cung sa Hari siya'y macasal
na,
ay maguing binyagan ang Reyno nang Francia't
sa totoong Dios
ay magsikilala.

Magandang adhicang lubos na panimdim
ni Clotilde'y di co lubhang
pasayurin,
ang Condeng nagbigay nang regalong sinsing
ay
napaalam nang toua ay sabihin.
Nang siya'y dumating sa Reyno n~g Francia
ang uica sa Hari icaw
po'y magsayá,
pagca't ang larawan mo po'y tinangap na
nang
pinaglacbay cong irog mong Infanta.
Lugod ay sabihin nang Haring si Clovis
ang cay Aurellanong uica'y
nang madin~gig,
at biglang napaui sa caniyang dibdib
yaong
calumbayang di icatahimic.
Ipinatauag nang lahat ang guinoo
sa sacop nang Corte nang caniyang
Reyno,
dumating na lahat naman sa palacio
yaong tanang piling
man~ga Caballero.
Sa Haring cay Clovis nang maharap sila
(aniya) ay cayo'y caya co
pinita,
gumayac n~gayon din cayong para-para
at mag si paroon sa
Reynong Borgonya.
Ipamanhic niniyo sa cay Agabundos
na Hari, nang boong
pacumbabang loob,
na marapatin nang caniyang itulot
ang Francia't
Borgonya'y magcaisang lubos.
Ang lalong mabuting man~ga pan~gun~gusap
sa cay Agabundos ang
siyang isaad
daanin sa man~ga magandang hicayat
upang
mahinahong siya ay pumayag.
Tanang cailan~gan ay iguinayac na
at nan~gagsilacad noon din
pagdaca,
di lubhang nalaon ay dumating sila
sa canilang tun~gong
Reyno nang Borgonya.
Sila'y nagsipanhic sa palacio real
at nagbigay niyong boong
cagalan~gan
Haring Agabundos ay gumanti naman
tuloy pinaupo
silang calahatan.

Nang man~ga licmo na'y saca inusisa
niyong paglalacbay cun anong
adhica,
anang embajahada'y ang boong payapa
sa camahalan mo
ang ipinag sadyá?
Ang utos sa amin nang Haring si Clovis
sa iyong sanghaya'y aming
ipamanhic,
na marapatin na nang mahal mong dibdib
Francia at
Borgonya naua'y magcasanib.
Maguing isang hiyas n~g Reyno n~g Francia
Infanta Clotilde ang
kilanling Reyna,
sa Hari't saca sa tanang sacop niya
ay isang
dakilang turing na ligaya.
Haring Agabundos ay niyong mabatyag
ang sa embajadang man~ga
pan~gun~gusap,
(aniya'y) paano ang aking pagtangap
si Clovis, ay
gentil na aking talastas.
Ang sagot nang piling man~ga embajada
icáw po ay huag na
mag-ala-ala,
cung tungcôl sa gauang pagsampalataya
ay di
mangyayaring sisirain niya.
Saca tan~gi ditoy ang man~ga ligalig
nang Francia't Borgonya ay
matatahimic,
at mag-iisa nang damdamin ang dibdib
at maiilagan
ang pagcacaalit.
Dirin hamac namang pan~gan~gahasan pa
nang cahima't sino ang
Francia't Bogonya,
sa pagca at mapagtatalastas nila
na iisang loob
ang Reynong dalaua.
Ani Agabundos ay mangyayari
yaong hiling niniyo na ipinag sabi,

saca di papayag yaong si Clotilde
na sa di Cristiano'y makiisang casi.
Nang sa tesorerong madin~gig ang saad
ay kinuha yaong lalagyan
nang hiyas,
nang bunying Infanta't sa pagcacaharap
nang Hari, at
man~ga consejong lahat.
Cay Agabundos n~gang tunay na namasid
sinsing na mayroong

larauan ni Clovis,
na sa cay Clotildeng inin~gatang