John Gabriel Borkman | Page 5

estis do certe tiel sensignife malmulta, sciu. Nenio por
priparoli.
ELLA RENTHEJM Ecx ne paroligxis pri tio, -- de Foldal, -- dum la
proceso.
SINJORINO BORKMAN Kaj cetere, mi povas rakonti al vi, ke Erhart
estas doninta abundan rekompencon por tiu sensignifajxo.
ELLA RENTHEJM (mire) Cxu Erhart? Kiel povus Erhart tion?
SINJORINO BORKMAN Li zorgis pri la plej juna filino de Foldal. Li
instruis sxin, -- tiel ke sxi eble povos farigxi io, kaj iam zorgi pri si
mem. Vidu, -- tio certe estas multe pli ol tio, kion la patro estus povinta

fari por sxi.
ELLA RENTHEJM Jes, la patro, li eble havas mizeran ekonomian
staton, li, mi opinias.
SINJORINO BORKMAN Kaj Erhart ankaux arangxis, ke sxi povas
lerni muzikon. Sxi jam estas tiel lerta, ke sxi povas veni supren al -- al
li tie supre en la salono, kaj ludi por li.
ELLA RENTHEJM Do li dauxre sxatas muzikon?
SINJORINO BORKMAN Ho jes, li do faras. Li havas ja la pianon,
kiun vi alsendis -- kiam li estis atendata --
ELLA RENTHEJM Kaj sur tiu sxi ludas por li?
SINJORINO BORKMAN Jes, tiel foje. En la vesperoj. Ankaux tion
Erhart arangxis.
ELLA RENTHEJM Sed cxu la bedauxrinda knabino devas iri tiun
longan vojon cxi tien? Kaj poste hejmen al la urbo?
SINJORINO BORKMAN Ne, tion sxi ne bezonas. Erhart arangxis, ke
sxi povas esti cxe sinjorino, kiu logxas cxi tie najbare. Estas iu
sinjorino Wilton --
ELLA RENTHEJM (vigle) Sinjorino Wilton!
SINJORINO BORKMAN Iu tre ricxa sinjorino. Iu kiun vi ne konas.
ELLA RENTHEJM Mi auxdis la nomon. Sinjorino Fanny Wilton, mi
kredas --
SINJORINO BORKMAN Jes, tute gxuste.
ELLA RENTHEJM Erhart plurajn fojojn skribis pri sxi. -- Cxu sxi
logxas cxi tie nun?
SINJORINO BORKMAN Jes, sxi luprenis vilaon cxi tie. Kaj nun sxi

translogxis el la urbo antaux iom da tempo.
ELLA RENTHEJM (iom hezitante) Laux onidiro sxi eksedzigxis.
SINJORINO BORKMAN La edzo eble mortis antaux pluraj jaroj.
ELLA RENTHEJM Jes, sed ili eksedzigxis --. Li lasis sin eksedzigxi --
SINJORINO BORKMAN Li forvojagxis de sxi, tion li faris. La kulpo
certe ne estis sxia.
ELLA RENTHEJM Cxu vi konas sxin iom pli proksime, Gunhild?
SINJORINO BORKMAN Ho jes, certe. Sxi logxas ja tute proksime.
Kaj sxi foje faras etajn vizitojn.
ELLA RENTHEJM Kaj vi eble iom sxatas sxin?
SINJORINO BORKMAN Sxi estas nekutime komprenema.
Rimarkinde klara en sia jugxo.
ELLA RENTHEJM En sia jugxo pri homoj, vi aludas?
SINJORINO BORKMAN Jes, pleje pri homoj. Sxi ja efektive studis
Erhart. Tiel vere funde, -- la animon. Kaj tial sxi vere adoras lin, -- kiel
kompreneble estas.
ELLA RENTHEJM (iom ruze) Do sxi eble konas Erhart ankoraux pli
bone ol sxi konas vin?
SINJORINO BORKMAN Jes, Erhart ofte renkontis sxin en la urbo.
Antaux ol sxi translogxis cxi tien.
ELLA RENTHEJM (senpripense) Kaj sxi tamen translogxis el la urbo?
SINJORINO BORKMAN (ekmiras kaj rigardas sxin akre) Tamen!
Kion vi pensas pri tio?
ELLA RENTHEJM (evite) Nu, Dio, -- pensas --?

SINJORINO BORKMAN Vi diris tion en iu stranga maniero. Estis io
kion vi pripensis per tio, Ella!
ELLA RENTHEJM (rigardas sxin firme en la okulojn) Jes, efektive
estis, Gunhild. Vere estis io, kion mi pensis pri tio.
SINJORINO BORKMAN Nu, do diru malkasxe!
ELLA RENTHEJM Unue mi volas diri tion al vi, ke mi trovas, ke
ankaux mi kvazaux havas rajton al Erhart. Aux cxu vi tion ne trovas?
SINJORINO BORKMAN (rigardas aeren) Je Dio. Post la sumoj, kiujn
vi pagis por li, ja --
ELLA RENTHEJM Ho, tute ne tial, Gunhild. Sed cxar mi sxatas lin --
SINJORINO BORKMAN (ridetas moke) Mian filon? Cxu vi povas? Vi?
Spite el cxio?
ELLA RENTHEJM Jes, mi povas. Spite al cxio. Kaj mi faras. Mi
sxatas Erhart. Tiom, kiom mi entute povas sxati homon -- nuntempe.
En mia agxo.
SINJORINO BORKMAN Nu jes, jes, tiel estu; sed --
ELLA RENTHEJM Kaj tial, vidu, mi farigxas maltrankvila, kiam mi
rimarkas, ke io minacas lin.
SINJORINO BORKMAN Minacas Erhart! Jes, sed kio minacas lin?
Aux kiu do minacas lin?
ELLA RENTHEJM Tion faras unue vi, -- en via maniero --
SINJORINO BORKMAN (ekkrie) Mi!
ELLA RENTHEJM -- kaj jen ankaux tiu sinjorino Wilton, -- mi timas.
SINJORINO BORKMAN (momenton rigardas sxin konsternite) Kaj
tiajxon vi povas kredi pri Erhart! Pri mia propra filo! Li, kiu havas sian

grandan mision por plenumi!
ELLA RENTHEJM (suprajxe pasante diri) Ho kion, mision --!
SINJORINO BORKMAN (ekscitite) Kaj tion vi kuragxas diri tiel
moke!
ELLA RENTHEJM Cxu vi opinias ke juna homo en la agxo de Erhart,
-- sana kaj gxoja, -- cxu vi opinias, ke li akceptas oferi sin por tiajxo
kiel "misio"!
SINJORINO BORKMAN (forte kaj firme) Erhart faras! Tion mi certe
scias!
ELLA RENTHEJM (agitas la kapon) Vi nek scias nek kredas tion,
Gunhild.
SINJORINO BORKMAN Cxu mi ne kredas!
ELLA RENTHEJM Estas nur io, kion