Isa Pang Bayani | Page 7

marami.
Subali't ... ?bigong pagasa! at ?sayang na paghihintay!
Sapagka't sa kinahapunan no��n, si Pablo ay boong t��pang na pumasok sa maluwang na pinto n~g Pagawaan, na kasama n~g may labing is�� pa, buhat sa ibang ginagawan.
?Labing-isang manggagawa sila na nahikayat n~g makamandag na dila ni Pablo!
?Labing-isang bibig na may kinakain na ang umagaw pa sa dapat kanin n~g ib��!
?Oh! Ang m~ga gahamang ito ay siyang dapat manag��t sa napakaraming aklasang natalo sa Pilipinas, at sa libolibong bibig na walang makain n~g m~ga asawa't an��k n~g nagsisiakl��s.
?Lubha n~gang kanaisnais na ang m~ga ito'y mawala at malipol agad!
Simula n~ga sa hapong yaon, ang Pagawaan ay untiunti nang nagkakaroon n~g buhay, at wala pang isang linggo, ang datihang linggal at manak��nakang pukpukan at tawanan ay naririnig.
At samantala'y ...
?Ang m~ga kahabaghabag na nagsiakl��s ay lalong nagsisipagtiis!
Sa m~ga mukha nila ay nababak��s ang isang malaking po��t, nab��badha sa pawisang no�� n~g bawa't is��, ang pagkasuklam sa m~ga gahaman at taksil na yaon na siyang sumira sa magiting na kilusan nilang m~ga nagsiakl��s.
Di miminsan, at sa init n~g nagpupuyos nilang loob, ay balakin n~g ilan ang maghiganti; parusahan ang isa �� ilan man sa m~ga taksil na ya��n.
Datapwa't ang lahat nang it��, ang lahat nang balak at naiisip gawin, ay napipigilan, sanhi sa m~ga pan~gun~gusap at hatol na ibinibigay ni Mauro.
Sa pamamagitan n~g maaayos at maliliwanag na pagmamatwid ay nakukuhang payapain ni Mauro ang mapupusok na kalooban n~g kanyang m~ga kasama sa har��p n~g namamalas na nalalapit na pagkabigo n~g aklasan.
--Huwag--anya--huwag. Huwag nating isipin n~gayon ang pagpapad��nak n~g kahi't iisang patak na dugo n~g ating m~ga kapatid din; hindi natin kailan~gan, at kailan~gan man natin ang gayon, ay hindi natin magagawa nang may kapakinaban~gan tayong tatamuhin. ?Para sa m~ga manggagawang pilipino, ang araw na iyan ay hindi pa dumarating; hindi pa n~ga, at lubhang napakalayo pa! Kung magkaminsan n~ga ay kinakailan~gan din ang pagpapadanak n~g dugo upang maipakilala sa m~ga taksil, ang kasamaang ibinubun~ga n~g kanilang m~ga gawain at ang kahiduwaang pumapatay sa magagandang simulain, sa pamamagitan n~g kanilang m~ga inaasal; datapwa't ang gayon ay ginagawa at nagagawa lamang sang-ayon sa m~ga pagkakataon, at sang-ayon sa uri at hugis n~g sosyalismong umiiral at nalalaman �� kinikilala at pinamamantun~ganan n~g m~ga manggagawang gagamit n~g gayong sandata ... Kayo na ang magsabi. ?Ano ang kapakinaban~gang mahihintay natin pagkatapos n~g pagpapadanak n~g dugo? Wala, kundi maghari ang lak��s n~g m~ga bat��s sa ibabaw n~g sawing-palad na tumupad sa atas n~g isang dakilang mithi ... at pagkatapos, ay maging dahil pa n~g m~ga pagpula sa gumawa; maging sadlakan n~g paguy��m at tagurian pa n~g mamamatay, unang-una na noong m~ga makikinabang sa huli sa mabuting bun~ga n~g gayong pagpat��y. Makikita rin natin, na ang magiting na ito, ay bukod sa di na kahahabagan man lamang sa kinasapitang palad ay aalimurahin pa; itatakwil at pawawalang kabuluhan sa har��p man n~g marami. Kaya n~ga m~ga kapatid; ?saka n��! ?Saka n��, kung makilala n~g m~ga manggagawang pilipino ang tunay niyang karapatan!
Ang ganitong pan~gan~gatwiran ni Mauro ay siya lamang ikinapayapa at ikinalamig ng puso n~g m~ga kasama.
At ... ang lahat ay naghiwahiwalay ...

=V=
At ... ?si Gervasio ay saan naroron? ?Ano't sa m~ga huling pangyayari ay di man lamang nakita gayong siya ang pan~gulo...?
Alamin natin.
Gaya nang nalalaman natin, si Pablo, nang makalabas sa pintuan n~g pagawaan, ay nagisip n~g m~ga paraang gagamitin sa paghimok kay Gervasio, upang ito ay magbalik sa Pagawaan. Sa gabi rin n~g araw na yaong makausap siya n~g may Pagawaan ay nagsadya na siya sa bahay n~g hihikayatin, at taglay sa puso ang malaking pagasa sa tagumpay ay walang kimi ni pagaalinlan~gan ipinabatid kay Gervasio ang kanyang layon, sa pamamagitan n~g m~ga tiyakang pan~gun~gusap at hindi maligoy na pagsasalaysay. Sinabi ang pagkakapatawag sa kanya n~g Tagapamahala n~g Pagawaan, at gayon din ang m~ga pan~gakong ibinigay at n~g sampung pisong kaloob.
Si Gervasio, sa har��p n~g gayong salaysay at panghihikayat ni Pablo, ay natilihan muna at di agad nakasag��t; pinagbulaybulay sa isip niya ang m~ga pangyayari at dapat pang mangyari sakali't tanggapin ang amuki n~g kaibigang humihikayat.
Nang mamalas ni Pablo ang gayong di pagtugon n~g kanyang kausap ay nagpatuloy:
--Tingnan mo--anya--?ano ang mapapala mo sakali't magpatuloy ka sa kalagayang taglay mo n~gayon? ?Inaasahan mo baga, na kayo'y magtatagumpay sa aklasan? Inaakala kong hindi, at nasabi ko na n~ga sa iyo ang sinabi sa akin n~g Tagapamahala sa Pagawaan. Titikisin daw niya at susubukan kung hanggang saan aabot ang inyong lak��s. At tan~gi sa rito, ?ano't makikiloko ka sa kanila? ?Kung wala ka pa bang makain at sampu n~g iyong pamilya ay mayroong magbibigay sa iyo?
--Iyan din n~ga ba ang sinasabi ko sa taong iyan--ang halos ay nangdididilat ang mata n~g asawa ni Gervasiong humalo sa salitaan--sa hirap naming ito ay hindi ko n~ga malaman sa taong iyan kung ano't hahalohalo sa m~ga kaululan at "chismes;" tila baga kung napipisanan na siya at sampu n~g kanyang pamilya