Indrukken van Finland | Page 6

een zweedsche prins
Finland in leen kreeg. Gustaaf Wasa maakte Finland protestant.
Telkens hebben de Russen getracht het land te veroveren, maar zij
werden gewoonlijk door de vereenigde Zweden en Finnen verslagen.
Eerst na het verdrag van Tilsit, 1807, werd de keizer van Rusland
groothertog van Finland. Gustaaf IV Adolf van Zweden, n.l. was de
tegenstander van Napoleon. Deze wilde door middel van Alexander I
den koning van Zweden dwingen, toe te treden tot het Continentale
stelsel. Het plan mislukte en Alexander veroverde Finland. Den elfden
Februari 1809 beloofden de Finnen op den landdag te Borgå trouw aan
den Keizer van Rusland en deze beloofde de rechten en wetten van
Finland te eerbiedigen. Zijne navolgers hebben bij hunne
troonsbestijging deze belofte moeten herhalen.
Na 1809 is de ontwikkeling van Finland met rassche schreden
vooruitgegaan en kwam er tevens eene beweging om het finsche
element krachtiger te doen worden dan het zweedsche. Snellmann, de
professor aan de universiteit, gaf hieraan den stoot en werd gevolgd
door de dichters Rüneberg, Topelius en Lönnrot.
Het was Rüneberg, die het volkslied der Finnen maakte:

Maa isänmaamme suomenmaa, Sei sana kultainen! Ei laaksoa, ei

kukkulaa, Ei vettä, rentaa rakkaampaa, Kuin kotimaatää pohjainen Maa
kallis isien.

On maamme köyhä, siksi jää Jos kultaa kaipaa ken. Sen kyllä vieras
hylkäjää, Mut nuillekallein maa ontää Kauss' salojen ja saarien Se
meist on ultainen.

O, land, o vaderland, Klink luid, gij dierbaar woord! Geen berg, die
zich naar den hemel verheft, Geen dal, geen groene oever Is meer
geliefd, dan ons noorden, Het land onzer vaderen.

En hoe arm dit land ook is Voor hem, die goud begeert, Al gaat de
vreemdeling trotsch ons voorbij, Wij blijven aan ons land getrouw Het
is ons, met wat het ons geeft, Meer waard dan goud.

Om het gewicht van die finsche beweging te begrijpen, moet men
weten, dat het land in verschillende partijen verdeeld is. De zweedsche
partij vormen de Zweden, die sedert eeuwen in Finland gevestigd zijn.
Zij wonen aan de westkust en staan op goeden voet met de Oud-Finnen.
Deze doen alles om de finsche nationaliteit te bewaren, maar zij
verzetten zich niet noodeloos tegen Rusland. Dan is er nog de
Jong-finsche partij; deze wil Finland geheel op zich zelf houden;
daarom is zij èn tegen de zweedsche partij èn tegen Rusland, en noemt
de Oud-Finnen zeer conservatief. Maar het streven naar het
instandhouden der finsche taal gaat van beide finsche partijen uit. De
universiteit te Helsingfors werkt in die richting mede.
Het opwekken van nationaal gevoel is begonnen, toen Rusland
pogingen aanwendde om Finland te russificeeren. Waarschijnlijk
worden nu twee vragen gedaan: wat is de reden dat Rusland aan
Finland zijn vrijheid wil ontnemen, en waarom heeft dat land er tegen
russisch te worden? Die vragen heb ik door verscheidene Finnen op de
zelfde manier hooren beantwoorden. De kwestie van russificatie,
zeggen zij, berust op jaloezie van den kant der Russen. Finland heeft
zijn rechten behouden, die het vroeger door Zweden gekregen heeft en
heeft daardoor meer vrijheid dan de Russen. Het heeft zich kunnen
ontwikkelen en geheel de zweedsche beschaving kunnen volgen. De
Russen hebben geen vrijheid, en al wilde de keizer ook toegeven, hij

zou niet kunnen, omdat de grootvorsten en de hofpartij het tegen
zouden gaan. Deze hebben, om de liberale stemmen in Rusland te
smoren, den keizer gedwongen strenger tegen Finland op te treden.
En nu, waarom zou Finland niet gerussificeerd willen worden? Ten
eerste om zijne nationaliteit niet te verliezen, maar vooral ook, omdat
het Rusland ver vooruit is in beschaving. Wij zijn een oud cultuurvolk,
zeggen zij. De Russen hebben vele slechte eigenschappen (o.a. het
drinken van wotka-brandewijn) en die zouden spoedig door de Finnen
overgenomen kunnen worden, als zij in het russische leger moesten
dienen. Verder is er het verschil van ras en godsdienst.
De zweedsche Finnen, die veel energieker zijn dan de eigenlijke Finnen,
zagen het eerst het gevaar waarin hun land verkeerde en zij begonnen
in de steden van het westen lezingen en vergaderingen te houden, ten
einde dit gevaar af te wenden. Dadelijk werden zij geholpen door de
Finnen, die in Helsingfors studeerden en, op het oogenblik is het
voornamelijk de finsche stam, die tracht de boeren in het oosten wakker
te schudden. Mannen zoowel als vrouwen (voornamelijk de studenten)
werken er op, het volk te laten voelen, welke waarde voor hen de
vrijheid heeft. Niet alleen in de steden, maar ook op het platte land
worden lezingen gehouden. Dit doen de studenten gedurende de
zomervacantie. Zij stellen zich tot doel het volk zooveel mogelijk te
ontwikkelen en het schijnt hen ook werkelijk te gelukken, de boeren uit
hun flegma op te heffen. Ook worden er volksfeesten gehouden, waar
ieder verzocht wordt in nationaal kostuum te verschijnen. De studenten
zijn in Finland zeer gezien; alles