In Portugal | Page 8

gezien, daar ze zich op een der hoogste punten van de
stad verheffen.
Het is een der eigenaardigheden van Lissabon, dat de stad evenals
Rome zeven hooge punten heeft en op zeven heuvelen is gebouwd.
Daardoor zijn er ook veel lage gedeelten, veel steile hellingen en
trappen, zoodat men om de verschillen in hoogte kabelspoorwegen en
zelfs liften heeft moeten invoeren. Een van die ophijschers, naast den
Rocio, met zijn hoog ijzeren geraamte is overal zichtbaar, terwijl
andere, aangeduid door een opschrift op een deur, uitgaan van een
lagere straat, om op geheimzinnige manier door huizen heen naar een
hoogere straat op te stijgen. De Carmostraat en de Garrettstraat in het
midden der stad hebben een helling, waar onze Rue des Martyrs nog
een zwakke en gemakkelijke helling bij vertoont.
Met een zoo geaccidenteerd terrein verwacht men zonderlinge bochten
en straten; maar zoo erg is het niet, want behalve dat de nieuwe stad
gebouwd is naar een modern plan, heeft ook de oude stad, hernieuwd
na de aardbeving, niet die vuile hoeken en lompensteegjes, waar de
romantici van droomen. Het karakter van Lissabon ligt niet in den
ouderdom der stad, maar juist in de golvende terreinen, waarvan het
onverwachte een wanhoop is voor de pas aangekomenen, die zoo iets
niet verwachten.
Op enkele hoogten heeft men een onvergelijkelijk uitzicht, vooral bij
Notre Dame du Mont, van waar men de heele stad kan overzien en de
reede, wat niet weinig wil zeggen; of in den tuin van San Pedro van
Alcantara, boven het station, waar men in de open gedeelten een
wonderschoon uitzicht heeft. Buitendien zijn de parken een der groote
aantrekkelijkheden van Lissabon. De Botanische Tuin heeft iets
babylonisch, met zijn terrassen, waar de altijd bloeiende palmen en
oranjeboomen staan tusschen de onveranderlijk groene planten.
Wat monumenten van bouwkunst betreft, is Lissabon niet rijk. De
kathedraal is een brave, eerlijke kerk uit een dorp; Nossa Senhora da
Estrella van nog al fraaie proporties, heeft een sierlijken koepel, maar

het inwendige is ontsierd door allerlei prullen, en in de profane
gebouwen komt dezelfde armoede aan den dag, want het station, de
Polytechnische School, het Cortespaleis, het Stadhuis en het Museum,
zoo ze de aandacht trekken door hun afmetingen, houden die niet vast,
noch door hun pracht noch door hun originaliteit. Alleen de Nationale
Bibliotheek moet genoemd, waar de honderd duizenden boekdeelen,
waaronder veel oude en van groote waarde, op rijen staan in de cellen
en op de gangen van het oude klooster van den H. Franciscus. Ik heb in
vele ervan gebladerd, ook in de zeldzaamste, en de voorkomendheid
van den heer Moniz, die ze mij liet zien, maakte, dat bijna alle in het
Fransch waren geschreven; hij koos namelijk met oordeel van wat er op
de planken stond, terwijl wij daar wandelden door de kleine, koele
kamers en door de lange gangen, met het bonte schilderwerk op de
geglazuurde platen, de azulejo's.
Ter zake van deze wetenschappelijke richting moeten wij ook melding
maken van het Aardrijkskundig Genootschap, dat een zeer moderne
installatie heeft, en zijn ethnografische, koloniale en landbouwkundige
verzamelingen heeft ondergebracht in ruime, lichte zalen. Die werk- en
lees- en receptiezalen maken van het gebouw een inrichting, die het
land volkomen waardig is, want Portugal heeft voor de wetenschap der
aardrijkskunde het allermeest gedaan.
Een der belangwekkendste gebouwen van de stad is dat voor de
stierengevechten, de Praça dos Touros, met sierlijke bolvormige
koepels gekroond. Daar worden geen buiken opengereten; geen
bebloede darmen teekenen roode vlekken op het zand; maar men ziet er
een ridder in het costuum van Lodewijk XV 's tijd, gezeten op een
prachtig andalusisch paard, die met een bewonderenswaardige
handigheid de speer doet neerdalen. Hij ontwijkt den stier, wiens
horens omwikkeld zijn, komt nader, wijkt terug, doet sprongen en
schittert in de zon met galoppeerende bewegingen, die herinneren aan
de stralende cavaliers van Velasquez. Het is een aardig schouwspel, en
na den afloop wordt er gepraat en worden bezoeken afgelegd tusschen
de verschillende loges.
Uit de Praça komend, rijden de deftige rijtuigen en file langs de

Avenida, een prachtige laan, met een monument voor de bevrijders, die
in 1640 de Spanjaarden buiten de deur zetten. Een uur lang wordt de
geheele lengte van de Avenida telkens weer afgereden door de beau
monde; de koningin voorop in het met vier paarden bespannen rijtuig,
voorafgegaan door pikeurs en gevolgd door een gelijksoortig rijtuig,
waarin de eeredame is gezeten, waarna de auto volgt van den infant
Don Alphonso. Deze plechtigheid is een der groote amusementen van
Lissabon.
Des avonds gaat men naar de opera, om muziek te hooren; naar den
schouwburg Dona Amelia, om tooneelwerken te zien opvoeren, waarbij
in beide gevallen rok en décolleté zijn voorgeschreven, of naar het
Gymnase, waar grappige dingetjes worden opgevoerd, het Colysée, een
reuzenzaal en music-hall, en het Casino de Paris, waar men op