In Luxemburgs Gutland | Page 5

overal welige
landouwen en rijke boomgaarden, vruchtbare akkers, mildelijk door
beekjes besproeide weiden, hier en daar omgeven door schilderachtige,
met dicht houtgewas beplante rotsen of vriendelijke dalen met lachende
dorpen en breede straatwegen berg-op, berg-af, waar steeds leven en
beweging is, het teeken van een goed bevolkte streek.
Ook de hellingen van de bergen in den naasten omtrek van Diekirch
waren vroeger met bosschen bedekt. Deze zijn gerooid en hebben tot
aan den voet plaats gemaakt voor bouwland. Hoogerop zijn de
steenbeddingen zichtbaar, die onder de eerste aardlaag verborgen, er
dikwijls doorheengluren en hier en daar ontgonnen worden.
Na de hoofdstad bekleedt Diekirch, niettegenstaande haar bevolking
van nog geen 4000 zielen, een eersten rang onder de Luxemburgsche
steden. Zij is de hoofdplaats van een der drie distrikten, waarin het
Groothertogdom verdeeld werd en heeft het voorrecht de zetel te zijn

van een der twee arrondissements-rechtbanken des lands en van een
kantongerecht en de standplaats van een distriktcommissaris, en onder
hare inrichtingen van onderwijs ook een bloeiend gymnasium te
bezitten.
Daar zijn er, die hare stichting willen laten opklimmen tot den tijd, toen
de Romeinen het land bezet hielden. En de vele romeinsche oudheden,
die in den omtrek opgegraven zijn, schijnen wel eenigszins dit
gevoelen te bevestigen. Doch als die vondst iets bewees voor de
oudheid der plaats, dan moet men ook uit de ontdekking van gallische
en keltische voorwerpen: munten, wapens, huishoudelijke
gereedschappen enz. besluiten tot een nog veel ouderen oorsprong.
Ons bestek gedoogt niet over dezen oorsprong in bijzonderheden te
treden, evenmin om de voornaamste feiten van hare belangwekkende
geschiedenis in herinnering te brengen. Wij veroorloven ons te dien
aanzien te verwijzen naar onze Schetsen uit Luxemburg. Ook ten
opzichte der voornaamste gebouwen, hotels, de plaatselijke industrie
enz. zij ons vergund dezelfde opmerking te maken.
Een enkel woord slechts over de beide kerken, die de belangstelling
van den bezoeker bijzonder waard zijn, voegen wij hier nog bij.
De oude, aan St. Lourens gewijd, is niet meer in gebruik. Zij staat dicht
bij het hotel, van waar men den lagen toren kan zien. Afgekeurd omdat
zij te klein was geworden, is zij langzamerhand geheel vervallen. Het
voorportaal dient tot bergplaats van allerlei voorwerpen. Het schip is
daarvan gescheiden door een deur. Deze is afgesloten. De heer Coster,
die er naast woont en wien het daar gelegen erf toebehoort, haalt voor u
evenwel, op uw verzoek, met groote bereidwilligheid den sleutel.
Duidelijk zijn de sporen zichtbaar van de ophooging, die de grond, met
de geheele binnenstad, in 1765 heeft ondergaan. Hoe gedrukt is
alles!--Geen wonder. Graaft men langs de pilaren, dan kan men wel
tien voet diep de aarde weghalen, zonder aan de voetstukken te komen.
De stijl, waarin het gebouwtje werd opgetrokken, is de byzantijnsche.
De wapens der stad, uit steen gehouwen, waren in den muur aan de
linkerhand aangebracht. De preekstoel, het hoofdaltaar en een zijaltaar,

benevens een in den muur gemetselde lijksteen van wit marmer, met
een zwarten rand omlijst en ter nagedachtenis van Dom François
Emanuël Goethals, in leven Markies van Diekirch opgericht, een paar
schilderijen van zeer geringe waarde en eenige erg verweerde of
geschonden beelden, die ik er herhaaldelijk heb gezien, zijn sedert een
kleine twintig jaar verdwenen. De lijksteen is in het bezit gekomen van
den Baron Goethals te Brussel, nazaat van den bovengenoemden
Markies van Diekirch. De geschilderde ruiten echter zijn grootendeels
stuk. Wat er goeds was in het gebouw, werd bij de stichting der nieuwe
kerk medegenomen en daarheen overgebracht.
Die Nieuwe kerk, welke tegenover de Esplanade zich verheft, is nog
niet lang geleden gesticht. Even als de oude aan St. Lourens gewijd,
werd zij opgetrokken in 1868 ter plaatse, waar de kapel stond van het
thans tot school ingerichte en in de dagen der Fransche
staatsomwenteling opgeheven, ten jare 1671 gestichte
Franciskanerklooster. Zij wordt bediend door een pastoor-deken en drie
kapelaans. In romaansch-byzantijnschen stijl, met twee torens gebouwd,
heeft zij behalve een fraaie, wit marmeren Mater Dolorosa, het werk
van den beeldhouwer Achterman, niets merkwaardigs.

IV
Mag Diekirch op zichzelf in menig opzicht een belangstellend bezoek
overwaard geacht worden, nog in hoogere mate is dit het geval,
wanneer men het kiest tot hoofdverblijf om te voet, per as of per spoor
van daar uit aantrekkelijke uitstapjes te ondernemen.
In den naasten omtrek reeds kan men, zonder buitengewone
vermoeienis of krachtsinspanning een aantal aangename wandeltochten
maken, die een rijke bron van genot opleveren voor hen, wier gemoed
waarachtig natuurschoon weet te waardeeren. Zij beginnen reeds
zoodra men de stad verlaat en bieden zich van zelf aan. Uitgezonderd
die over den Kaleberg, moet men de andere beginnen met eerst een
eind den weinig belommerden straatweg te volgen. De krachtige,
schaduwrijke boomen, die hem weleer bezoomden, zijn geruimen tijd

geleden door het gemeentebestuur omgehouwen en door jeugdig
plantsoen vervangen, en de voet van het gebergte is