Een Reis naar het Land van de Cacao en de Suiker - Een zending naar Barbados, Engelsch Guyana en Tr | Page 7

proeven op Java en in de Antillen voortgezet; en thans bezit men hier honderden verschillende soorten van riet, uit zaad gekweekt, waaruit diegene worden gekozen, welke de grootste hoeveelheid suiker leveren en het meeste weerstandsvermogen hebben, om aan de eigenaars voor hun plantages te worden aanbevolen.
In het begin, toen het bleek dat sommige der nieuwe soorten 80 en 100 ?000 kilogram per hectare opleverden, terwijl de gewone opbrengst niet meer dan 40 of 50?000 kilogram bedroeg, haastten zich vele planters, om het gewone, zoogenaamde witte riet door de nieuwe vari?teiten te vervangen. Dit witte riet, dat uit Otaheite afkomstig is, heeft het voordeel, dat het in deze streken volkomen is geacclimatiseerd en men op een vaste en geregelde opbrengst kan rekenen. Doch bij de seedlings, die genummerd zijn, om de verschillende soorten te onderscheiden, is de opbrengst, om dikwijls moeilijk te verklaren redenen, zeer afwisselend. De planters mogen dus deze soorten wel met veel omzichtigheid aanwenden, en zich voorloopig nog houden aan het witte riet, zoolang dit niet door ziekte wordt aangetast en gunstige uitkomsten oplevert.
Men kan zich voorstellen van hoeveel gewicht deze proefnemingen zijn, en hoe daarvan voor de kolonie alles afhangt, als men bedenkt, dat vooral in Guyana de welvaart van het geheele land berust op den bloei der suikerindustrie. Men staat hier tegenover een oligarchie van planters, voor wie van de suiker alleen alle heil is te wachten. In het begin schenen de uitkomsten zeer bevredigend, maar nu in de laatste jaren door de concurrentie met de beetwortelsuiker de prijzen zoozeer zijn gedaald, kan ook Guyana zich slechts met moeite in dezen strijd staande houden. De productie blijft nog dezelfde, maar de waarde is met een derde verminderd. De grootste plantages, die het minst met schulden waren bezwaard, hebben de kleinere verzwolgen. Voor twintig jaar werden honderdduizend ton suiker geleverd door honderdvijftig fabrieken; thans bestaat nog slechts een vijftigtal, die natuurlijk elk veel meer produceeren dan voorheen.
Men heeft groote sommen besteed aan de verbetering der werktuigen, en de administratiekosten zooveel doenlijk beperkt. Het was onvermijdelijk noodzakelijk, dat de suiker goedkooper werd geleverd; en toch zouden al deze maatregelen nog weinig hebben gebaat, als Guyana niet zoo gelukkig was een arbeidend personeel te bezitten, dat zich wist te schikken naar de bijzondere voorwaarden, welke deze strijd om het bestaan medebracht.
Alle planters en fabrikanten, die ik ontmoette, waren het erover eens, dat Guyana alleen heeft kunnen weerstand bieden aan de moeilijkheden, waarmede het had te kampen, door zijn landbouwstations, waar het werk wordt verricht door Hindoes, die reeds sedert 1838 naar deze streken worden gezonden. Toen de slavernij was afgeschaft en de thans vrijgelaten Afrikanen het werk hadden gestaakt, was het volstrekt noodig, nieuwe krachten voor den veldarbeid te winnen. Door emigratie werd hierin voorzien. De regeering heeft in Indi? een afzonderlijke afdeeling voor dezen dienst, aan welks hoofd een ambtenaar staat, die 50?000 frs. salaris ontvangt. Het doel is, de kolonie jonge, krachtige arbeiders te bezorgen, die zich van jongs af aan den landbouw hebben gewijd. Meer dan 200?000 Hindoes zijn op deze wijze naar de koloni?n getransporteerd, en bij de laatste telling vormden de Hindoes ongeveer twee derde van de bevolking van 300?000 inwoners. Zij leven afgezonderd en behouden hun kleederdracht, zeden en godsdienst. Georgetown bezit zelfs een moskee voor de emigranten, die den mohammedaanschen godsdienst belijden. De engelsche regeering, wier motto is: "Verdeel en heersch", weet zeer goed met al die verschillende rassen om te gaan. De Hindoes worden beschermd door wetten, die door de plaatselijke overheid worden uitgevaardigd en waarbij de arbeidsvoorwaarden worden geregeld, en de arbeider wordt beschermd tegen slechte behandeling door zijn meester.
De Hindoe-arbeiders werken tegen een dagloon, of krijgen een bepaalde taak om af te doen, welke een man in ongeveer zeven uren kan verrichten, doch sedert de daling der suikerprijzen is deze taak zoozeer uitgebreid, dat de arbeiders haar dikwijls in twee of drie dagen moeten volvoeren. Het staat den Hindoe niet vrij, de hem opgelegde taak te weigeren, en te eischen dat hij een vast dagloon ontvangt; hij kan zich alleen voor de rechtbank in zijn district beklagen, wanneer hij oordeelt dat hij onrechtvaardig wordt behandeld. De rechter beslist dan, na de voorlichting van bevoegde deskundigen te hebben ingewonnen.
De Hindoes worden gehuisvest in groote houten gebouwen, die in genummerde vertrekjes zijn ingedeeld. Vroeger liet men weinig vrouwen overkomen; doch thans eischt de regeering, dat het aantal vrouwen, die worden medegezonden, ongeveer dertig percent bedraagt. Dicht bij de fabrieken en plantages liggen de hospitalen, en als de geneeskundige inspecteur vindt, dat een zieke niet voldoende wordt verzorgd, kan hij den pati?nt naar het ziekenhuis laten overbrengen, waar zijn meester 1.25 frs per dag voor hem moet betalen. De heer Alexander, die aan het hoofd der "Immigration Service" staat, deelde mij als een treffend voorbeeld van goedhartigheid onder deze lieden mede, dat