Dua Libro de l Lingvo Internacia | Page 6

L. L. Zamenhof
Vatingtono estis naskita la dudek duan Februaron (ay: je l' dudek dua Februaro) de l' jaro mil sepcent tridek dua.--Sendu al mi prunte dekduon da forketoj.--Tio ?i okazis antay cent jaroj.--Mi a?etis du trankojn kaj pagis por ili cent frankojn.--Jen estas cento da pomoj.--En tiu ?i lando lo?as tri milionoj kristanoj (ay: da kristanoj).--Duobla fadeno estas pli forta ol unuobla.--De tiu tago mia amikeco al li duobli?is.--Kvaroble kvin estas dudek.--Kvar fojojn mi jam estis tie.--Duonon de tiu ?i piro mi man?is, kvaronon mi donis al mia nevo, kaj la lastan kvaronon mi for?etis.--Dudek unu estas tri seponoj de kvardek nay.--Kvinope ili tiris la keston kaj tamen ne povis ?in altiri al la domo.--Se vi venos al li triope, li redonos, kion li prenis; ?ar unue li timos vian forton, kaj due li ne povos sin pravigi.--Al ?iu el la laborantoj li donis po kvin dolarojn.
4.
Mi vin ne komprenas, sinjoro.--Vi estas tre obstina, mia amiko.--Vi ?iuj estas tro fieraj.--"Vi" ni diras egale al unu persono ay objekto kaj al multaj; tio ?i estas farita pro oportuneco, ?ar, parolante kun iu, ni ofte ne scias, kiel diri al li: "vi" ay "ci" ("ci" signifas la duan personon de l' ununombro; sed tiu ?i vorto estas trovata sole en la plena vortaro; en la lingvo mem ?i preskay nenian estas uzata).--La ?apisto ne venos, ?ar li estas malsana; se venos lia edzino, donu al ti mian ?apelon; se venos lia plej maljuna filo, vi povas ankay ?in doni al li; sed se venos lia malgranda infano, donu al ?i nenion.--Jen estas la hundo, donu al ?i oston, kaj voku la katinon, ?i ricevos pecon da viando.--Mi amas min, ?ar ?iu amas sin mem.--Vi estimas vin mem, sed aliaj vin ne estimas; mia frato estimas sin ne multe, sed aliaj lin tre estimas.--Montru al mi vian kalkulon.--Ili kondukis la kolegojn en sian lo?ejon, anstatay iri kun ili en ilian.--Oni diras, ke vi estas ri?a.
5.
Kial vi ne respondas al mi, kian mi vin demandas?--La patro skribas leteron, kaj la infanoj preparas siajn lecionojn.--Kion li babilas?--Li babiladas la tutan tagon.--Nia gasto kantis la ?iukonatan romancon de N.--Mia onklo ekkantis kaj tuj ?esis, sed mia frato kantadis la tutan vesperon.--Karolino ?ian obeadis la ordonojn de sia patrino, sed hodiay ti ne obeis.--Kian mi venis al li, li tuj finis sian laboron.--Kian mi venis al li, li finadis sian laboron.--Vi ne malhelpis min, ?ar kian vi venis, mi estis jam finita mian laboron.--Li batalos, ?ar li ne dormos trankvile, ?is li estos venkinta la malamikon.--Se mi nur estus sana, mi estus tute kontenta.--Se ili estus dirintaj la veron, ili ne estus nun punataj; nun ili konfesis ?ion, sed ?i estis jam tro malfrue.--Johano, ser?u mian krajonon.--Ni iru promeni, sinjoroj!--Li ne esperu pardonon!--Savu min, amikoj!--Mi lernas pentri kaj ludi gitaron.--Instruante, ni lernas.--La lernanto devas estimi la instruanton.--Libro instruanta estas tre utila.--Ne ?iu instruanto estas instruisto.--Dio estas la kreinto kaj la reganto de l' mondo.--Ferminte la pordon, li komencis sin senvestigi.--La venonta gasto estas ankoray en la vojo.--La elpelito malsatas jam la trian tagon.--Punata antay la rompita poto, la kato eble komprenos la kayzon de l' punado.--La konstruota domo kostos multon da mono.--Batate de la mastro, li ploris kaj ?uris, ke li terure ven?os.--En tiu ?i lernejo la infanoj estas edukataj tre bone, ?ar la lernejestro sin okupas je sia afero kun amo.--Tio ?i montras, ke via nepo estas ne bone edukita.--Dum en unu ?ambro la gastoj dancadis, en la dua ?ambro estis preparata la vesperman?o; kian la tablo estis preparita, oni invitis la gastojn al la tablo.--Kio estos hodiay prezentata en la teatro?--Aydu, infanoj! se vi estos prezentitaj al la generalo, salutu lin ?entile.--La fraylino, kiu estis edzinigota de mia frato, mortis, ne fari?inte ankoray e? lia fian?ino.--La formojn kunmetitajn (ekzemple: mi faradas, mi estis farinta . . . kaj ceterajn)--oni devas uzi sole tian, kian la senco ?in necese postulas.
6.
La adverboj (evortoj), kiuj estas kreitaj el aliaj vortoj, fini?as je la litero "e"; ?iuj aliaj adverboj ne havas konstantan fini?on kaj apartenas al la vortoj simplaj.--Li estas severa ju?anto, li ju?as severe, sed juste.--Nun estas varme, sed la nokto kredeble estos tre malvarma.--Li estas tre ri?a, kaj li donis al la malfeli?ulo tro malmulte, ?ar li estas konata avarulo.--Kun tiu papero mi ekiris per grandaj patoj al la komercisto; sed antay la magazeno mi renkontis kaleton, en kiu sidis ri?e vestita sinjoro. Elirinte el la kaleto kaj for?etinte la pecon da cigaro, kiun li estis teninta inter la fingroj, li ekrigardis min tra siaj bluaj okulvitroj kaj diris sen ia antayparolo: "ne, por vi mia magazeno estas fermita pro la malbonaj sciiga?oj, kiujn mi ricevis pri vi de homoj kredindaj."--Mi eltrinkis tutan botelon da vino, kvankam ?i ne tre pla?is al mi, ?ar la vino estis bona, sed la botelo estis de brando.--Oni diras, ke vi gajnis la
Continue reading on your phone by scaning this QR Code

 / 24
Tip: The current page has been bookmarked automatically. If you wish to continue reading later, just open the Dertz Homepage, and click on the 'continue reading' link at the bottom of the page.