De Pleiters | Page 5

zyn.
ORATYN, de deur half open doende. Wie daar?
JERONIMO. Ei, kan me uw Heer eens spreeken?
ORATYN, de deur toe doende. Neen.
JERONIMO. Maar wel Zyn Secretaris?
ORATYN. Neen, zeg ik, loop naar de Hel.
JERONIMO. Noch zyn Portier?
ORATYN. Ja toch, alree man, wilt maar klinken, Ik ben de man.
JERONIMO. Myn Heer, ei, neem, en wilt eens drinken Op myn gezontheid.
ORATYN. Ha! uw dienaar, 'k dank je zeer, Maar kom eens morgen.
JERONIMO. Wel, geef my myn geld dan we��r. Och, in Parys begint het alles te verkeeren! My heugt noch dat men kost gemaklyk procedeeren, Ja, gaf me een Rechter maar een gulden vyf of zes, Het was voort fiat, al waart tegen een Princes. Maar nu geloof ik niet, dat ik met al myn zinnen, Noch al myn goed, een blood Portier zou kunnen winnen. Maar, 'k zie daar de Gravin van Narrestyn, veel licht Komt zy hier ook zo vroeg om zaaken van gewicht.
ZEVENDE TOONEEL.
JERONIMO, DE GRAVIN.
JERONIMO. Mevrouw, gy komt te laat.
GRAVIN. Zei ik het niet! warachtig Myn knechten maaken my noch dol, niet een is machtig Om 's morgens op te staan, al schreeuw ik al myn best; Wil ik haar hebben, 'k moet haar haalen uyt het nest.
JERONIMO. Hy doet hem zekerlyk miszaken.
GRAVIN. 'k Heb myn Rechter Schier in een heele dag niet spreeken konnen.
JERONIMO. Echter Is myn party zeer sterk; 'k moet vreezen.
GRAVIN. Wist gy Heer, Wat my gedaan wierd, gy beklaagde u nimmermeer.
JERONIMO. Indien ik evenwel goed recht heb...
GRAVIN. Van uw leven Zaagt gy zo geen Arrest.
JERONIMO. 'k Wil my gevangen geven; Ja, 'k stel de zaak aan u, ei, luister, 'k ben begaan.
GRAVIN. Hoor die trouwloosheid, ach, myn Heer, ei, hoord ze eens aan.
JERONIMO. De zaak liep geen gevaar.
GRAVIN. Myn heer, laat ik je eens zeggen...
JERONIMO. Dit is de zaak; hy is in 't minst te wederleggen. 't Is achtien jaaren, of de twintig haast gele��n, Wanneer een Ezel liep dwars door myn velden he��n, Daar hy zich wentelde niet zonder groote schaade; 'k Ga met een Rechter van het dorp daar op te raade, 'k Doe myn beklag, men vat den Ezel by de kop; Men stelt een middel voor, men acht de schaaden op Een heel voer Hooy: in 't end, na schier een jaar geleeden, Wordt my de bank ontzeit door 't Vonnis, buiten reeden; Ik Appelleer; (ei, let wel op de zaak, Mevrouw) Terwyl ik door Arrest myn zaak bevordren wouw, Krygt zekre vriend van my, geacht voor een der beste, Voorzeker zomme gelds, voort Vonnis by Requeste, En ik, ik win myn zaak. Wat doed men? myn party Stelt tegen d'Excuters van 't Vonnisse van my Een ander Accident. Terwyl dit zo blyft steeken, Laat myn Party, toen een vlucht Hoenders, 't hok uitbreeken, En vliegen op myn land, daar wierd belooft, ('t is mooy Mevrouw) men zou aan 't Hof Raport doen, hoe veel hooy Een Hoen wel eeten op een dag kon. Dit wierd wonder Wel by 't Proces gevoegt. Dit stond een tyd lang, zonder Ik kon verneemen op de zaak wel wierd betracht; Doch my wierd d'uitspraak op de zesde April gebracht, Met veel omstandighe��n van woorden die 'k myn leven Aan geene zaaken van het Hof had hooren geven. Mevrouw, ik schreef toen we��r op nieuwe kosten; 'k Dien, 'k Formeer, 'k Eisch, 'k Antwoord, 'k ga te raa met wyze li��n, Door Informatien, Raporten, door Relieven, En door Transporten, en Explooten, en door Grieven, Door nieuwe Fyten, voorts Verbaal, Proces Verbaal. 'k Kryg Brieven van Bevel, daar ik schier in verdwaal. 'k Bragt vruchtloos voor den dag wel dartig goede Explooten, Tien Apostillen, hegt en vierkant op haar kooten, Verstekken twintig, en Producten zonder tal, Met tien Instantien, ja wel Mevrouw, 'k word mal, Toon 't Vonnis: en 'k verlies de zaak met al de kosten, Die schier op duizend pond beloopt, met al die posten. Is dat gerechtigheid? och! heet dat recht doen, naar Ik heb geprocedeert by na de twintig jaar? Een toevlucht is 'er noch daar ik op heb te hoopen; 't Request Civiel, Mevrouw, dat is noch voor my oopen: 'k Geeft noch niet op. Maar gy, komt ge om te pleiten hier?
GRAVIN. Och, mogt ik!
JERONIMO. 'k Zal myn boek verbranden in het vier.
GRAVIN. Ik...
JERONIMO. Duizend pond, voor twe voer hooy, waar zal 't belenden!
GRAVIN. Al myn Processen, Heer, die liepen nu ten enden, Daar scheelden vier of vyf maar van de kleinsten an; Een tegens myn Papa, myn Kinderen, en Man. Helaas! myn Heer, ik kan niet half aan u verklaaren, Wat listen my niet, van die drie, zyn wedervaaren; Wat zy niet deeden. Maar men heeft haar by Arrest De macht gegeven, na veel smeekens by Request, Mits my te voeden naar myn staat, en te palleeren, My te verbi��n, van ooit we��rom te procedeeren.
JERONIMO. Te procedeeren!
GRAVIN. Ja.
JERONIMO. Mevrouw, zie daar,