De Leeuw van Vlaanderen | Page 4

de verfransten ter tong in een uitheemse spraak, niet spreken
of niet aanhoord worden, en dus vele gelegenheden om voordelige
dingen voor te stellen moeten laten voorbijgaan.--Oneindig andere
ondeugden in de regering zou ik kunnen aanwijzen, maar het dunkt mij
dat dit ruim genoeg is.

Zo wil men ons, Vlamingen, allen tot Walen of liever tot Fransen
maken om de smelting, welke het Bestuur zich voorstelt, te
bereiken.--Dit doel is verachtelijk en onrechtvaardig. Wij Vlamingen
hebben een geschiedenis, een voorleden tijd als Land en als volk terwijl
de Walen (Luik alleen) slechts een geschiedenis van afzonderlijke
Steden hebben.--Men zie hier de opgave der Vlaamssprekende en
Waalssprekende Belgen, door de Edelheer Blommaert van Gent, in zijn
werk over de moedertaal uitgegeven.
Provinciën, waar de volkstaal Vlaams is Bevolking West-Vlaanderen
542.000 Oost-Vlaanderen 661.000 Antwerpen 380.000 Brabant (Nijvel
uitgezonderd) 377.000 307.000 Een gedeelte van Luxemburg 127.500
2.394.500
Provinciën waar de volkstaal Frans is Bevolking: Arrondissement
Nijvel 97.000 Henegouwen 530.000 Namen 180.000 Luik 314.000
Gedeelte van Luxemburg 127.500 1.248.500
Er zijn tweemaal zoveel Vlamingen als Walen; wij betalen in de lasten
meer dan tweemaal zoveel als zij! En men zou ons Walen maken, ons
opofferen met onze oude roem, onze taal,--onze luisterrijke
geschiedenis, en alles wat wij van onze vaderen geërfd hebben? Neen,
er is nog te veel echt Vlaams bloed in de wereld opdat dit mogelijk zij,
wat boze staatkunde men ook gebruike.--Dit zal, dit kan niet zijn.--Ik
bezweer u, mijn landgenoten, legt de hand op uw hart en vraagt
uzelf:--Zal ik de naam mijner Vaderen verloochenen, de naam van
Vlaming voor een andere verwisselen? En als een nieuw aangekomene
mij laten herdopen alsof mijn stam geen wortelen in de wieg der volken
had?--
Ho! Ik gevoel het, uw boezem klopt voor het Vaderland, en de
ontkenning:--Neen! rolt met verontwaardiging van uw lippen. Ja gij zijt
Vlaming en zult Vlaming blijven.--En zo worde de roemrijke naam tot
het einde der wereld voortgezet, ondanks de aanslagen der
volkbedervers.
Indien het Staatsbestuur een smelting wil pogen, dat men dan de
meerderheid der Natie ten grondslag neme of dat men elk het zijne late,

en dat is billijk en rechtvaardig; de Walen welke in ons Vlaams Land
geen ambten bezitten, zullen dit niet ontkennen. Ik vraag het de
Luikenaars: indien men hun kwam voorstellen hun oude en beruchte
naam voor een andere te verlaten, indien zij gewaar werden dat men het
kenmerk dat hen onderscheidt, wilde tenietdoen, of zij dit gedogen
zouden? Ik ken het karakter der Luikenaars, daar ik lang genoeg in hun
stad gewoond heb, en weet dat zij zich uit al hun macht daartegen
verzetten zouden, want zij zijn met een vurige volksgeest bezield. Als
broeders dan zullen zij de stem eens Vlamings niet miskennen, en in
hun eigen hart de verrechtvaardiging zijner woorden vinden.
Voor de welvaart mijns Vaderlands, voor de bloei des koophandels en
der nijverheid is mij niets duurbarer dan de staatkundige rust; daarom
heb ik het op mij genomen, voor zoveel het in mijn macht is, de ogen
van het Staatsbestuur te openen over de onmogelijkheid van het
willekeurig doel dat het zich voorstelt te bereiken, ik heb willen
bewijzen dat het veel beter ware dit zaad van onenigheid en van haat
onder het volk niet te storten, opdat het tegenwoordig Bestuur zich de
verantwoordelijkheid van een kwaadvoorspellende toekomst niet op de
hals hale. Het is nog tijd om recht te doen aan wie het behoort; later
wordt toegeving, zwakheid en vrees; men weet bij ondervinding hoe
snel de gramschap des volks groeit en wat gevolgen dezelve altijd
heeft.
Men merke hier aan dat ik door Staatsbestuur geenszins de
doorluchtige persoon ZIJNER MAJESTEIT, DE KONING, versta,
reeds menigmaal heeft onze Vorst betoond dat het hem meer behaagt
over een Volk dat zich eerbiedigt, dan over een weifelende Natie te
heersen. Terzelfder tijd wete men dat ik de Walen, als volksgedeelte
beschouwd, niet wil te na spreken; zij hebben hun waarde als wij en
zijn onze staatkundige broeders, maar mogen in geen geval onze
beheersers worden. Dit recht hebben zij nooit gehad en zullen het nooit
verkrijgen.
Het moet zijn dat veel Vlamingen deze aanmerkingen met mij gedaan
hebben want uit alle steden, uit alle gemeenten hoort men heden de
roep om onze schone moedertaal weder te krijgen aanheffen; veel

letterkundigen, aan het hoofd der welke de heer Willems met zijn hoge
verdiensten prijkt, spannen te saam om het volk uit de slaap te wekken
en hebben hun pogingen ten dele reeds zien gelukken. Alle dagen
komen nieuwe kampers zich bij de vaderlandse schaar voegen en men
hoort raar of zelden nog een bastaard het Vlaams, zijn moedertaal,
verachten, hetzij hij, door staatzucht of om ergens van een hooggezeten
Waal een ambt te verkrijgen, zijn naam en zijn oorsprong
verloochent.--Maar zulken maken het volk niet uit en zijn slechts
bedorven takken van de