Catulli Carmina | Page 7

fingar
ille Cretum, (1a) non si Pegaseo ferar uolatu, non Ladas ego pinnipesue
Perseus, non Rhesi niueae citaeque bigae; adde huc plumipedas
uolatilesque, (5a) uentorumque simul require cursum, quos iunctos,
Cameri, mihi dicares; defessus tamen omnibus medullis, et multis
languoribus peresus, essem te mihi, amice, quaeritando. (10a) dic nobis
ubi sis futurus, ede 15 audacter, committe, crede lucei. nunc te lacteolae
tenent puellae? si linguam clauso tenes in ore, fructus proicies amoris

omnes. uerbosa gaudet Venus loquella. 20 uel, si uis, licet obseres
palatum, dum nostri sis particeps amoris.

LVI
O rem ridiculam, Cato, et iocosam, dignamque auribus et tuo cachinno.
ride, quidquid amas, Cato, Catullum: res est ridicula et nimis iocosa.
deprendi modo pupulum puellae 5 trusantem: hunc ego, si placet
Dionae, protelo rigida mea cecidi.

LVII
Pulcre conuenit improbis cinaedis, Mamurrae pathicoque Caesarique.
nec mirum: maculae paris utrisque, urbana altera et illa Formiana,
impressae resident nec eluentur: 5 morbosi pariter, gemelli utrique, uno
in lectulo, erudituli ambo, non hic quam ille magis uorax adulter,
riuales sociei puellularum. pulcre conuenit improbis cinaedis. 10

LVIII
Caeli, Lesbia nostra, Lesbia illa, illa Lesbia, quam Catullus unam plus
quam se atque suos amauit omnes, nunc in quadruuiis et angiportis
glubit magnanimis Remi nepotes. 5

LIX
Bononiensis Rufa Rufulum fellat, uxor Meneni, saepe quam in
sepulcretis uidistis ipso rapere de rogo cenam, cum deuolutum ex igne
prosequens panem ab semiraso tunderetur ustore. 5

LX

Num te leaena montibus Libystinis aut Scylla latrans infima inguinum
parte tam mente dura procreauit ac taetra, ut supplicis uocem in
nouissimo casu contemptam haberes, a nimis fero corde? 5

LXI
Collis o Heliconiei cultor, Vraniae genus, qui rapis teneram ad uirum
Virginem, o Hymenaee Hymen, Hymen o Hymenaee; 5
Cinge tempora floribus suaue olentis amaraci, flammeum cape laetus,
huc Huc ueni, niueo gerens luteum pede soccum. 10
Excitusque hilari die, nuptialia concinens uoce carmina tinnula, Pelle
humum pedibus, manu pineam quate taedam. 15
Namque Iunia Mallio, qualis Idalium colens uenit ad Phrygium Venus
Iudicem, bona cum bona nubet alite uirgo, 20
Floridis uelut enitens myrtus Asia ramulis quos Amadryades deae
Ludicrum sibi rosido nutriunt umore. 25
Quare age, huc aditum ferens, perge linquere Thespiae rupis Aonios
specus, Nympha quos super irrigat frigerans Aganippe. 30
Ac domum dominam uoca coniugis cupidam noui, mentem amore
reuinciens Vt tenax hedera huc et huc arborem implicat errans. 35
Vosque item simul integrae uirgines, quibus aduenit par dies, agite in
modum Dicite, O Hymenaee Hymen, Hymen O Hymenaee. 40
Vt lubentius, audiens se citarier ad suum munus, huc aditum ferat Dux
bonae Veneris, boni coniugator amoris. 45
Quis deus magis ancsiis est petendus amantibus? quem colent homines
magis Caelitum, O Hymenaee Hymen, Hymen O Hymenaee? 50
Te suis tremulus parens inuocat, tibi uirgines zonula soluunt sinus. Te

timens cupida nouos captat aure maritus. 55
Tu fero iuueni in manus floridam ipse puellulam dedis a gremio suae
Matris, O Hymenaee Hymen, Hymen O Hymenaee. 60
Nil potest sine te Venus, fama quod bona comprobet, commodi capere,
at potest Te uolente. quis huic deo compararier ausit? 65
Nulla quit sine te domus liberos dare, nec parens stirpe nitier; at potest
Te uolente. quis huic deo compararier ausit? 70
Quae tuis careat sacris, non queat dare praesides terra finibus: at queat
Te uolente. quis huic deo compararier ausit? 75
Claustra pandite ianuae. uirgo adest. uiden ut faces splendidas quatiunt
comas? . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . tardet ingenuus pudor. Quem tamen magis audiens,
80 flet quod ire necesse est.
Flere desine. non tibi Au- runculeia periculum est, ne qua femina
pulcrior Clarum ab Oceano diem 85 uiderit uenientem.
Talis in uario solet diuitis domini hortulo stare flos hyacinthinus. Sed
moraris, abit dies. 90 prodeas noua nupta.
Prodeas noua nupta, si iam uidetur, et audias nostra uerba. uiden? faces
Aureas quatiunt comas: 95 prodeas noua nupta.
Non tuus leuis in mala deditus uir adultera, probra turpia persequens, A
tuis teneris uolet 100 secubare papillis.
Lenta qui uelut adsitas uitis implicat arbores, implicabitur in tuum
Complexum. sed abit dies. 105 prodeas noua nupta.
O cubile, quod omnibus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . candido pede
lecti,
Quae tuo ueniunt hero, quanta gaudia, quae uaga 110 nocte, quae

medio die Gaudeat. sed abit dies. prodeas noua nupta.
Tollite, O pueri, faces. flammeum uideo uenire. 115 ite concinite in
modum 'Io Hymen Hymenaee io, io Hymen Hymenaee.'
Ne diu taceat procax Fescennina iocatio. 120 nec nuces pueris neget
Desertum domini audiens concubinus amorem.
Da nuces pueris, iners concubine: satis diu 125 lusisti nucibus. lubet
Iam seruire Talasio. concubine, nuces da.
Sordebant tibi uillicae, concubine,