Buntong Hininga | Page 7

buo kong lihim,?lihim n~g sa wari'y nagbigay hilahil?sa napakabatang puso mo't paggiliw.
Ang pagtatapat ko'y di mo minarapat?ang kawikaan mo, ako'y isang hamak,?ang naging ganti mo sa aking paglin~gap?ay isang _libin~gan_ at _kurus_ n~g hirap.
Ang hamak n~ga nama'y hindi naaayos?umibig sa isang Reyna n~g Kampupot,?ang _hamak_ na palad ay dapat umirog?sa kaisa niyang _hamak_ di't _busabos_.
?Maaari kayang ang isang _granada'y_?maihulog sa di gusto n~g _princesa?_??maaari kayang ang isang sampaga'y?makuha at sukat n~g taong bala na?
Kay laki n~g agwat n~g palad ta't uri,?ikaw'y isang lan~git na kahilihili?at ako ay isang hamak na pusali,?ikaw ay sariwa at ako'y unsyami.
Ang panghihinayang ang siyang nagtulak?na kita'y mahalin n~g buo kong palad.?Ang panghihinayang ang siyang nagatas?na kita'y itala sa aking pan~garap.
Kung ikaw sa akin ay walang hinayang?sa aki'y sayang ka at sayang na tunay,?sabihin na akong kasakimsakiman?at ikaw sa iba'y di mapapayagan.
Lalo pang mabuting kanin ka n~g lupa?kay sa mahulog ka sa ibang binata,??Iba pa ang iyong bibigyang biyaya?gayong ako'y uhaw sa iyong kalin~ga...?
Ipinipilit mong tayo'y pupulaan?kung sa lihim nati'y mayrong makamalay,??at sinong pan~gahas ang pagsasabihan.?nitong ating lihim sa sangkatauhan?
Ako'y nagsisisi't nabigyang bagabag?na naman ang iyong tahimik na palad,?kundan~ga'y ang iyong ban~gong walang kupas?sa pagiisa ko'y siyang nasasagap!
Sa kahilin~gan mo, kita'y lilimutin?kahit nalalaban sa aking damdamin,?n~guni't ang samo ko'y iyong idalan~gin?ang papanaw ko nang ulilang paggiliw.

=_Gayon man, gayon ma'y _...=
III.
Kung may kasayahan ang tao sa lupa?naman ay mayron ding pagkabigo't luha.?Kaya n~ga't ang tao, sa aking akala?ay laruan lamang n~g kanyang tadhana.
Yamang walang taong likas na mabuti't?walang nan~gamaling hindi nan~gagsisi.?Sa ikasisiya n~g iyong sarili'y?itatakwil ko na ang aking pagkasi.
Lulunurin ko na sa hukay n~g puso?ang aking yayaong nasawing pagsuyo,?ipagluluksa ko ang pagkasiphayo?n~g aking pag-ibig na di mo inako.
Pag-aaralan kong luman~goy sa dagat?na puno n~g aking sariling bagabag,?pag-aaralan kong lumaban sa hirap?yamang siyang takda n~g buhay ko't palad.
Aking natatantong walang pagkasayang?sa iyo ang aking maralitang buhay,?sa iyo'y ligaya ang aking pagpanaw,?sa iyo'y lwalhati ang _kurus_ ko't _hukay_.
Kung ikaw ay walang hinayang sa aki't?wala pang hinayang sa aking paggiliw,?ay iyong asahang aking sasapitin?ang ninanasa mong bal��n n~g hilahil.
?Di mo nalalamang itong umi-ibig?sa lahat n~g bagay ay di nan~gan~ganib,?ang kamatayan ma'y kanyang malalait?kundi na makaya ang taglay na hapis?
Gayon man, gayon ma'y hindi masisira?sa akin ang iyong hiling at pithaya,?gaya n~g hiling mo, ako'y magkukusang?maghandog n~g iyong ikapapayapa.
N~guni't manumbalik kaya ang paglin~gap?sa aking namali't nagsising pan~garap???manumbalik kaya at hindi kumupas?ang iyong pagtin~gin sa imbi kong palad?
Iyan ang isa pang di ko ikatulog?gayong nagsisi na ang aking pagirog,?iyan ang sa aki'y nagbibigay takot,?iyan ang sa n~gayo'y di ko mapag-abot.
Hinuhulaan kong ang iyong paglin~gap?ay magbabago na sa imbi kong palad,?ang kawikaan mo'y ang isang nabasag?mabuo ma'y mayrong natitirang lamat.
Sa isang gawi n~ga'y may katotohanan?kung ganyan ang iyong magiging isipan,?n~guni't alamin mong malinis na tunay?ang isang maruming nagbago n~g buhay.
Magpahangga n~gayo'y iyong mawiwika?na ikaw'y akin pang _sinisintang kusa_,?magiging totoo ang iyong hinala?kung ang puso'y muling hagkan n~g paghan~ga.
Kung muling gumiit ang panghihinayang?ikaw ay muli kong sisintahing tunay,?ang isa pa'y iyo namang nalalamang?ang _pagsisisi_ ko'y _pagbibigay_ lamang!

=_Ang panghihinayang_...=
IV.
May ilang araw nang ako'y kalung kalong?n~g bisig n~g dusa't kamay n~g linggatong?may ilang araw nang sa mata'y nanalong?ang pait n~g luhang usbong n~g paglun~goy.
Nakikita, mo mang ako'y tumatawa?nama'y tawang pilit at busog sa dusa,?di lahat n~g n~giti'y lagda n~g ligaya,?may n~giting singpait n~g luha't parusa.
Ang nakakatulad nitong aking buhay?ay mundong ulila sa sikat n~g araw,?katulad ko'y isang _prinsipeng_ mayaman?na uhaw at salat sa aliw at layaw.
Upang pumanatag ang aking pagluha'y?aking kailan~gan ang lin~gap mo't awa,?awang magbibigay n~g yutang biyaya,?awang sa lungkot ko'y tan~ging papayapa.
Nasabi ko na n~gang nagsisi ang buhay?sa nais na kita'y mapagbigyan lamang,?kung susunurin ko itong kalagaya'y?di ka malilimot hanggang kamatayan.
?Paano ang aking gagawing paglimot?sa iyong ang ban~go'y higit sa kampupot??Sa ganda n~g iyong dibdib, baywang, batok,?ay sinong banal pa ang hindi iirog?
?Sa puti n~g iyong kamay na nilalik,?sa m~ga labi mong may pulot at init,?sa m~ga paa mo't binting makikinis?ay sinong pihikan ang hindi iibig?
Kung sinusukat ko ang ganda mong ari,?puso ko'y ninibok at nananaghili,?aking nasasabing _Talo ko ang Hari?kung ako ang iyong mamah��l na tan~gi_!
Ang panghihinayang ang siyang sa aking?puso'y bumabayo't sumusupilsupil,?kung ikaw'y bigla ko't buong makakai'y?kinain na kita nang ikaw'y malihim.
Huwag mong sabihin na ako'y gahaman?kung kagahaman n~ga ang layon ko't pakay,?para ko sabihin ang katotohana'y?walang taong hindi may _imbot_ sa buhay...
Sakaling sa aki'y ayaw kang manalig?ang lahat n~g sumbat sa aki'y ikapit,?ang m~ga sumbat mo nama'y itititik?sa dahon n~g aking lag��s na pagibig.
Ikaw'y maniniwalang ang aking pagasa?sa iyo, kaylan ma'y hindi magbabawa,?sa iyo sisikat ang isang umaga?na dala ang aking magiging ligaya.
Kung walang tiwala sa aking pan~gako'y?saksi ang halik kong iyong itinago.?halik na sa iyong pisn~ging maaamo'y?nakintal na tanda n~g aking pagsuyo.
Kung kulang ka pa ring tiwala buhay,?ako'y magtitiis sa kapighatian,?magtitiis ako, kahit nalalamang?ang _lungkot_ n~g tao'y isang _karamdaman_.

=_Kung ikaw'y binata_=...
V.
Gaya nang hula ko: ikaw'y untiunting?nalayo sa aki't nagtatampong wari,?ikaw'y umilap at nabibighaning?ako'y pakanin mo n~g dusa't aglahi.
Panibagong lungkot na naman ang aking?naragdag sa iyong pihikang damdamin,?talaga na yatang