Buntong Hininga | Page 5

buhay?ang tingkad n~g aking dalan~ging dalisay;?"Buhay mo'y maglayag sa kaligayahang?pan~garap n~g lahat sa Sangkatauhan.?Isang pagtatapat: Sa lupang ibabaw?ang palad n~g madla ay isang digmaan,?ang iyong paglakad ay pakain~gata't?ang buhay n~g tao'y panaginip lamang.
TINDING...
Magsabi ang Lan~git kundi ikaw'y talang?Nagbigay sa akin n~g tuwa't biyaya,?Magsabi ang lahat kung hindi diwata?Ikaw n~g lalo mang pihikang makata.
Ikaw'y maniwalang ang musmos kong puso'y?Natuto sa iyong huma~ga't sumamo,?Sisihin ang iyong dikit na nagturo?Sa kabuhayan ko, n~g pamimintuho.
At sino sa iyo ang hindi hahan~ga??Ikaw'y paralumang batis n~g biyaya,?Pakpak n~g pan~garap at Reyna n~g awa.
Ang dilim n~g gabi sa aki'y natapos,?N~gumiti sa tangkay ang m~ga kampupot,?Gayon ma'y narito't puso ko'y busabos.
Noo'y isang hapon...
(Kay......................)
Noo'y is��ng hapon! Ikaw'y nakadun~gaw?At waring inip na sa lagay n~g araw,?Ang ayos mo noon ay nakalarawan?Sa puso kong itong tig��b kalumbayan.
Anom��ng gawin ko'y hindi na mapawi?Ang naging anyo mong pagkayumi-yumi,??It��ng aking pusong nagdadalamhati'y?Tinuruan mo pang umibig na tan~gi!
Kung nang unang dako'y hindi ko nasabi?Sa iyo ang aking tunay na pagkasi?Ay pagka't ang aking puso ay napipi?Sa har��p n~g dik��t na kawiliwili.
Sa n~gayo'y narit�� at iyong busabos?Ang aking panulat at aking pag-irog;?Ang aking panitik: walang pagkapagod,?Ang aking pag-ibig: walang pagkatapos.
Kung pan~garapin ko ang lamlam n~g araw?At nag��ng anyo mo sa pagkakadun~gaw?Ay minsang sumagi sa aking isipang?"?Ikaw kaya'y aking mag��ng Paraluman?"
Daglian...
(Sa iyo rin...)
Kung sa iyong pag-iis��?O sa iyong pagbabas��?Ay may matutunghayan ka?Na tunay na sumisint��,?Ya��n ay wala nang ib��?Kungdi akong nagbabat��.
Akin na n~gang naiulat?sa iyo, ang aking palad,?N~guni't ang aking panulat?Ay di makapagsisiwalat?N~g _layon_ ko at _pan~garap_.?Kakambal ko kaya'y hirap?
Tinding: ikaw'y maniwala?Na ang aking puso't diwa?Sa iyo'y sangla kong pawa;?Ang puso ko'y humahan~ga,?N~guni't um��d itong dila,?Ito kaya'y malikmata?
Ang may pagsintang malabis?Ay umid at nahahapis,?Ligaya na n~gang masilip?Yaong kanyang nilalan~git,??Tubsin mo kaya sa sakit?Ang pagkasi kong malinis?
Unang damdamin!
(Sa iyo.....)
I.
Bathala n~g ganda! Hindi kailan~gang?sa aki'y magtaka sakaling alayan?n~g paos na tinig n~g aking kundiman,?pagka't alam mo nang diwata kang tunay.
II.
Ikaw ang pumukaw sa aking panulat?upang maawit ko ang yumi mong in~gat,?ikaw ang sa aking kalupi n~g palad?ay unang nagtitik n~g isang pan~garap.
III.
Ipagpatawad mong sa iyo'y sabihing?ikaw ang bathalang pumukaw sa akin,?ikaw ang nagbukas sa aking damdamin?n~g lihim at unang pinto n~g paggiliw.
IV.
Kundi kasalanan ang gawang tuman~gis?ay ibilang mo nang kita'y iniibig?at kung ang luhog ko'y iyong ikagalit?ay ibibilang kong isang panaginip.
?INFIERNO....!
Tinatakhan mo ba ang aking pag-irog??Dinaramdam mo ba ang aking paglimot??Huwag kang mamangha't di mo masusubok?ang kadalisayan n~g aking pagluhog.
Sa aki'y di sukat ang m~ga babae,?sa aki'y di sukat ang iyong pagkasi,?ako'y inianak sa pagkaduhagi?kaya't magagawa ang minamabuti.
Ako'y malilimot kung siya mong nais?at pakasumpain sa silong n~g lan~git,?ikaw'y may laya pang sa iba'y umibig?pagka't may ganda kang hiraman n~g awit.
Subali't alaming... ikaw'y masasayang?kung mahihilig ka sa ibang kandun~gan,?sapagka't ang ating nan~gagdaang araw?ay di malalanta sa iyong isipan!
Ang lahat sa lupa'y iyong mahahamak?at maaari kang magbago n~g palad,?n~guni't susundan ka sa iyong paglakad?n~g isang anino n~g ating lumipas.
Iyong magagawa ang ako'y limutin?at matitiis ko ang pagkahilahil,?iyo mang isangla ang iyong paggiliw?sa ibang binata'y... di ko daramdamin!
Kung tunay mang _lan~git_ ang iyong pagkasi'y?isang _Infierno_ ring aking masasabi,?bihira sa m~ga magandang babae?ang di salawaha't taksil sa lalaki.
Limutin mo ako kung siya mong nasa't?saka pa umibig sa ibang binata,?ang pagtataksil mo'y di ko iluluha?pagka't ang babae'y taong mahiwaga.
Ang paglilihim mo'y aking kamatayan,?ang ginagawa mo'y parusa n~g buhay,?kundi ka tutupad sa bilin ko't aral?ay ako'y walin na sa iyong isipan.
Di ko tinatakhan ang palad n~g tao?sapagka't ang lahat ay mayrong Kalbaryo?kung ang aking puso'y iyong _Paraiso_,?ang iyong pag-ibig ay aking _Infierno_.
?Kamanyang...!
I.
Ang hapong malamlam ay naging tadhana?n~g bagong panahon sa aklat n~g diwa,?ang gabing madilim na di nagsasawa?sa pagmamaramot sa m~ga biyaya?ay naging umagang sa aking akala'y?batbat n~g bulaklak na lubhang sagana,?ang buwang mayuming ayaw magmagara?ay naging dalagang kaag��w n~g tala.
II.
Ang m~ga aliw-iw n~g palalong tubig?sa kabuhayan ko'y naging m~ga tinig?n~g lalong mapalad sa silong n~g lan~git,?ang kulay n~g hirap na namimiyapis?ay biglang nagmaliw na di ko malirip,?ang mundo kong batbat n~g luha at sakit?ay naging mundo na n~g Haring makisig?�� isang pal��syong malayo sa hapis.
III.
Ang tik��m na labi n~g m~ga sampaga'y?namuk��d na bigla't naglabing ligaya,?ang dilim at ulap n~g aking pagasa'y?naging bagong araw na di magbabawa,?ang kuk�� n~g hirap at, ban~gis n~g dusa'y?naging m~ga hamog sa dapit umaga,?ang guhit at ulos n~g m~ga parusa'y?naging m~ga n~giti n~g bagong Ofelia.
IV.
Huwag kang magtaka, dalagang mayumi?sakaling sabihing sa aki'y napawi?ang tinik n~g dusa't m~ga dalamhati,?sapagka't sa n~gayo'y aking napaglimi?na iyong pagsilang nang buong lwalhati?ang m~ga nabagong nadama't nasuri,?ang m~ga nakita't nabakas sa labi'y?tanda n~g paghan~ga't sa iyo'y pagbati.
V.
At n~gayo'y araw mo! Darakilang araw?ang siyang sumaksi sa iyong pagsilang,?at yamang ganito'y aking katungkulang?ikaw ay suubin n~g aking kundiman?bagama't, alam kong ang awit n~g buhay?ay awit n~g m~ga naaaping tunay?bagama't talos kong ang "lira" kong tan~gan?ay hamak na "kurus" sa isang libin~gan.
VI.
Walang kailan~gan! At tila n~ga dapat?na ika'w batiin n~g aking panulat:?Dakilang dalaga, ang Sangmaliwanag?ay busog sa silo at m~ga bagabag,?tayo'y isinilang upang makilamas?sa n~gitn~git n~g dilim at sigwa n~g palad,?matapos batii'y iyong isahagap?na ang buhay natin ay isang