Buntong Hininga | Page 3

umaawit n~g lihim at hayag,
isang
kandong kandong n~g m~ga bagabag,
isang nasasabik uminom,
lumasap
sa saro n~g buhay n~g tuwa, n~g galak,
isang binabayo
n~g m~ga pahirap,
isang umiibig sa iyó n~g ganap.
=Si Puring...!=
Sabihin na ninyong ako'y nan~gan~garap
ó nananaginip sa
Sangmaliwanag
ay di babawiin itong pag-uulat
sa isang dalagang
may magandang palad.

May tikas-bayani at tindig Sultana,
may hinhing kaagaw n~g m~ga
sampaga,
may samyong kundimang hindi magbabawa
datnan ma't
panawan n~g gabi't umaga.
Ang matáng katalo n~g mayuming tala'y
sapat nang bumihis sa
pusong naluha,
ang n~giting animo'y kaban n~g biyaya'y

makaliligaya sa m~ga kawawa.
Si _José Vendido'y_ subukang buhayi't
sa diwatang ito'y pilit na
gigiliw,
paano'y may gandang batis n~g tulain,
paano'y may
yuming aklat n~g damdamin.
=¡NOON=...!
Noon, ikaw'y aking minamalasmalas
sa pusod n~g gayong tahimik na
gubat,
ang iyong larawan noo'y nasisinag
sa linaw n~g batis na awit
n~g palad.
Ikaw'y namimili n~g batong mainam
at nilalaro mo ang m~ga
halaman,
sa damdam ko baga'y ang bawa't hawakan
n~g m~ga
kamay mo'y nagtataglay buhay.
Yaong "makahiyang" mahinhi't mayumi
n~g iyong hawaka'y hindi
man nan~gimi,
paano'y may galing ang iyong daliri't
ang m~ga
kamay mo'y banal, tan~ging tan~gi.
Sa puso'y tumubo ang isang paghan~ga,
naguhit sa pitak ang isang
diwata,
aywan ko kung ikaw! At tila ikaw n~ga!
Subali't Mayumi,
¿ikaw'y maaawa?
Magsabi ang aklat na iyong binasa
kundi ang buhay ko'y siniklot n~g
dusa,
magsabi ang gubat kung hindi natayang
ang tulog kong
puso'y iyong binalisa.
Mayumi, buhayin ang yumaong araw
sa tabi n~g batis at lilim n~g
parang,
kung magunita na'y dapat mong malamang
naririto akong

tigib kalumbayan.
=Bagong Taon=...
Hindi ko matalos kung ang aking puso'y
Magbabagong taón sa
pagkasiphayo,
Ako'y naririto't ikaw ay malayo
Na animo'y buwang
sa aki'y nagtago.
Inaasahan ko n~g buong pagasa
Na ikaw sa aki'y sadyang lumimot na,

Kung magkakagayo'y iyong makikita
Ang maputlang bangkay sa
gitna n~g dusa.
Ako, sakali mang iniwan sa hirap
Ay nagsasaya rin kahit sa
pan~garap,
Sapagka't nais ko na iyong mamalas
Na ako'y marunong
magdalá n~g palad.
At sa pagpasok n~ga n~g bagong taon mo
Ay pawang ligaya ang
hinahan~gad ko
Na iyong tamuhin sa buhay na ito
Kahit pan~garap
daw ang lahat sa mundo.
KUNDIMAN NG PUSO
¡...............!
Pan~galang sing-ban~go n~g m~ga sampaga,
laman n~g tulain,
hamog sa umaga,
awitan n~g ibong kahalihalina,
bulong n~g
batisang badha n~g ligaya.
Sa aki'y sukat na ang ikaw'y mamalas,

upang magkadiwa ang aking panulat,
sa aki'y sukat na ang ban~go
mong in~gat
upang ikabuhay n~g imbi kong palad.
Ikaw ang may
sala! Bulaang makata
ang hindi sa iyo'y mahibang na kusa,
bulaang
damdamin ang di magtiwala
sa ganda mong iyan, n~g lahat n~g nasa.

Yamang ginulo mo ang aking isipan
at naging n~giti ka sa aking
kundiman,
bayaan mo n~gayong sa iyo'y ialay
ang buong palad
kong tan~ging iyo lamang.
Napakatagal nang ikaw'y natatago
sa
pitak n~g aking lumuluhang puso,
ang iyong larawa'y talang walang
labo
at siyang handugan n~g aking pagsuyo.
Kung nagbabasa ka'y

tapunan n~g malay
ang kabuhayan kong walang kasayahan,
kung
masasamid ka'y iyo nang asahan
na ikaw ang aking laging
gunamgunam.
Sa paminsanminsa'y tapunan n~g titig
ang isang
makatang hibang sa pagibig,
bago ka mahiga'y tumin~gin sa lan~git

at mababakas mong ako'y umaawit.
=¡ALA-ALA....!=
Huwág mong isiping kita'y linilimot,
huwag mong asahang ang aking
pag-irog
ay wala't kupas na
sa kimkim mong ganda,
huwag, aking kasi.
Walang pagkatapos
ang tibok n~g pusong napabubusabos.
Ikaw'y nagmalaki! Ako'y di binati
at parang hindi na kakilalang
tan~gi,
ganyan n~gang talaga
ang taong maganda,
mapagmalakihin
sapagka't may uri
na lubhang mataas kay sa isang Hari.
Ako'y linimot mo. Kahit magkakita'y
hindi man n~gitian, gayong
kakilala,
hindi ba't diwata
ikaw nitong diwa?
Hindi ba't batisan ikaw n~g
pag-asa
at ikaw'y may ban~gong sipi sa sampaga?
Tapunan n~g malas ang masayang araw
na ako'y busabos niyang
kagandahang
pumukaw na muli
sa aking kudyapi,
doo'y mababakas ang isang
larawang
ako'y nakaluhod at nananambitan.
Iyan ang larawan n~g isang makata
na uhaw na uhaw sa kimkim
mong awa,
Iyan ang umawit
sa lahat n~g sakit
na taglay n~g pusong laging

lumuluha
at sabik na sabik sa iyong kalin~ga.
N~gayo'y naririto't muling umaawit
ang iyong makatang inapi't
hinapis,
habang inaapi'y
lalong lumalaki
sa dilag mong iyan, ang aking
pag-ibig
pagka't ang puso ko'y singlawak n~g lan~git.
=Saksi=...!
I.
Ikaw nga'y dapat kong mahalin nang labis
at ukulang tan~gi n~g
aking pagibig,
pagka't natunayang ikaw'y isang lan~git
na di
dadalawin n~g m~ga pan~ganib.
II.
Nananalig akong napakadalisay
n~g iyong pag-ibig sa ating suyuan,

kaya't ang puso ko'y nagpapakatibay
hanggang sa sumapit ang
dakilang araw.
III.
Pagaaralan ko, hanggang makakaya
na ikaw'y malagak sa tuwa't
ginhawa,
pagiin~gatan kong huwag kang magdusa
kung na sa sa
akin ang iyong ligaya.
IV.
Kaya't aking irog: Ikaw'y pumanatag;
at kung sakali mang tayo'y
mabagabag
ay huwag magtaká sa Sangmaliwanag
pagka't ang
lan~git ma'y nagaalapaap..!
=Kundiman=...!
Dalagang butihin: Huwag kang human~ga
kung iyong makitang ang

mata'y may luha,
ang kabuhayan ko'y hindi maapula
sa ikatatamo
n~g tan~ging biyaya.
Ang luha sa mata'y laging bumabalong,
ang aking damdamin ay
linilingatong,
ang kulay n~g madla'y malamlam na hapon,
ang ayos
n~g lahat ay parang kabaong.
Sa aking paghiga'y laging nakikita
ang iyong larawan, dakilang
dalaga
ikaw'y maniwalang ako'y umaasa
na di aabutin ako n~g
umaga.
Kaya't kung sakaling ikaw'y may paglin~gap
kung may pagtin~gin ka
sa imbi kong palad,
ay mangyari mo n~gang iligtas sa hirap
ang
kabuhayan kong sawa sa pan~garap.
=Ang iyong pangako=
_Sa iyo, Pitiminí_.
Bago ka umalis at naglakbay baya'y
may naging pan~gakong sa aki'y
iniwan
pan~gakong sa aki'y naging bagong araw
na nikat sa gitna
n~g katanghalian,
paano'y pan~gakong sa