Apô-Apô (Zarzuela) at Kung Sinong Apô-Apô (Kasaysayan) | Page 4

n~g pagalang._
Soledad.--Iyan ay bagong pasok lamang dito.
Vico. Soledad.--¿Bakit, kailâ pa ba sa iyo ang pag uugali niyang
kasama
mo? ayaw makikisama kundi sa m~ga inútil, iyan ay pipe.
Vico.--Pasiensia hija iyan ang ugali niyan ¿anong magagawa
natin?
Soledad.--Magpahin~galay ka.
Vico.--Oo n~ga aalis.
Soledad.--¡Oh Bathala!
Tulun~gan mo akong makapagpamalay
sa
aking asawa m~ga kagagawan
n~g kanyang kasama; na may asal

banday
sa udiok n~g nasang lubhang tampalasan.
Sugat na maantak
n~g sariling puso
ang bigyang damdamin asawang kasuyo
ang
bagay na ito'y kungdi ipatanto
masasabing akoy.....
Bokokoy.--Daig kong napako.
Vico.--Sa loob. Soledad.
Soledad.--Nandian na. Aalis lalabas si Pedro.
ESCENA IX.
Pedro.--Bokokoy kukumpas lang si Bokokoy pag akong kausap mo
huag kang magpipipe at babasaguin ko ang bun~go mo, ¿anong narinig
mo?
Bokokoy.--jajaja. Saragati palang tawo iyang amo natin, dapat ba
namang.... ibubulong.
Pedro.--Sust, kuidado kahit anong makikita mo huag kang

magsasalita kung ibig mong ikaw mapamahai sa kanya, sapagka't kaya
iyan nag-uugali n~g ayaw makisama kung di sa pipe, bulag, bin~gi, at
pilay n~g upang masunod ang lahat niyang nais nalaman mong ibig
niyan, apoin siya kahit pabalubaluktok ang kanyang gawin.
Bokokoy.--Iyon pala lamang bayaan mo,t, akong bahala.
Pedro.--Ipinatatalastas ko naman sa iyo iyong isang dumating dito ang
asawang tunay noong babae at siyang segundo amo dito. Lalabas si
Agong Huag kang main~gay at lumabas si Agong
magpipipipihan ka.
Bokokoy.--Oong......
Pedro.--Maniwala ka sa akin na labis n~g buti si tio Agong.
Agong.--Tio Pedro, gahol ito'y huli n~g aking pagdaing sa iyo sa naisip
kong ito'y hindi siya sasala _tatawa makikitawa ang dalawa_ nakitawa
na naman ang sinalibad n~g ... ang sulat na ito ay sasabihin kong

telegrama sa akin n~g isang kaibigan ko sa Calasiao si D. Ludovico ang
aking uutusan ang sa sama sa tren kayong dalawa ni Bokokoy, at sa
alas onse n~g gabi kakausapin ko si Soledad, sa ibig man at sa ayaw
iibig siya sa akin naito siya't dumarating, _darating si Ludovico_, magsi
pormal kayo.
Vico.--Guiliw kong kapatid sa awa n~g Dios ay tapos ko n~g
naihatid
ang m~ga gawa natin ibig kong sa lingong haharapin palakihan na
itong taller.
Agong.--Ako'y talima sa iyong bawat maibigan; kapatid:
basahin mo
itong telegramang aking tinangap buhat sa Calasiao doon ay may gawa
na lubhang kailan~gang ikaw ay makarating.
Vico.--Talos mo nang dati na akoy nasa ilalim n~g iyong

kapangyarihan, tan~gi sa roon kailan man at sa ikagagaling, íka
uusbong n~g ating kapisanan kahit sa nag-u-umpugang bato
paroroonan ko.
Agong.--Kung gayon maghanda kana.
Vico.--Sa gayon ay paalam _aalis magtititigan ang tatlo at
saca
maghahalakhakan n~g tawa_.
Agong.--¿Naniwala na kayo? sa sinasabi ko sa inyong wala
akong
iisipin na di masusunod, n~gayon akin si Soledad, diyan na muna kayo
ja, ja ja ja Agong magsaya ka Agong _aalis mamaya sa anyong si
Agong ay tatalikod babanatan n~g tampal sa batok ni Pedro magugulat
si Agong itatagong bigla ang kamay ni Pedro_.
¿Sinong bumatok sa akin?
Pedro.--¿Nananaguinip ka ba tio Agong? ¿Hindi ba kayâ ibig na ibig
mong makisama sa m~ga inútil n~g walang makabatok sa iyo gumawa
kaman n~g hindi katuiran, at saka n~gayon ay tatanun~gin mo sa akin
kung sinong bumatok sa iyo e, ¿sinong babatok sa iyo ako ba?
¿mababatukan ba kita kimaw ako? Bokokoy: ¿Sinong bumatok kay tio

Agong?
Bakokoy.--Kung hindi lamang ako pipe sinabi kona pakumpas ong......
Agong.--Adios tio Pedro tutumbukin sa sikmura Adios Bakokoy aalis
masaya.
Bakokoy.--Tio Pedro sundot sa sikmura pillo ka.
Pedro.--Jajaja Lalong pillo si tio Agong papormal ating pag isipan n~g
lalong magaling ¿pa anong gagawin mo kung ikaw ay si Ludovico?
Bakokoy.--Kung hindi ko nalalaman kahit ako lokohin; mag

papasencia ako lalabas _si Luduvico taglay ang isang maleta de viage
at tampipe_. Huag kang main~gay at dumarating si Ludovico.
Ludovico.--M~ga kaibigan: ako
sa inyo,i, nagpapa-alam
Pedro.--¿Kami bay iyong iiwan?
Ludovico.--Hindi m~ga kapatid
Talastasin ninyo akoy ini-anak
sa mundong sakdalan noong madlang
hirap
at walang minana kundi mag papatak
malagkit na pawis.....
Pedro.--Iyan ang marapat.
Vico.--Sa pag tatrabaho,t, sa patak n~g pawis
doon ko kukunin ang ikabibihis
di gaya n~g iba ating na mamasid

na sapag a-apo nandoon ang nais.
Akoy handa n~gayon pasasa Calasiao
n~g upang tuparin aking
katungkulan
katungkulang hindi, dapat kong tangihan
pagkat
siyang usbong aming kabuhayan

Akoy sinalubong n~g aking kasamá
sa papel na taglay ako daw
pumilma
ginawa ko naman ay aking binasa
n~g aking matanto
inagaw pagdaka
Sa akin sinabi:
Huag mong basahin iyang kasulatan
kung hindi mo ibig kita'y
kagalitan
subo n~g galit ko'y di ko napigilan
pagka't bawat tawo ay
may kalayaan.
Aking isinigaw na ipinakalakas
¿bakit nanasaing malupig ang lahat?

tumugon sa akin; ¡ah! walang paglin~gap
sa bayang sarili ... bigla
kong sinalag.
Sapagka't ang nais na nakatalatâ
sa papel na iyon pumilma ang madlâ

isang kababaya'y maalis na biglâ
sa luklukang trono siya ang
itakdâ.
Aking hinandulong mataas na sabi
huag sangkalanin ang bayang
sarili
na tulad kay Luzbel naghapay n~g puri
sa n~galan n~g Dios
n~g siya'y bumuti.
Sapagka't ugali n~g apô-apôan
siya ay Diyosin tanang kababayan

kaya at si Luzbel ang pinagharian
lahat n~g demonio sa ka
infiernohan.
Kaya m~ga guiliw irog co at sinta
kayo,i, kaiin~gat sa aking kasamá

n~gayon ko natatap ang ugali pala
siya ang