Ang Singsing nang Dalagang Marmol | Page 6

ang mamatáy kay sa mabúhay n~g walâng ináasahan.
Hindî rin sumagót ang _Dalagang Mármol_ ni nabago ang kanyáng
mukhâ: túlad na mistula sa _mármol ó hielo_; n~guni't marubdób ang
pag-áalagà niyá sa akin, at umaga't hápon ay hináhandugán akó n~g
magaganda't sariwàng bulaklák na pitás sa kanyáng marilág na
halamanan.
Ganyáng talagá ang lahát n~g dalagang tagalog na nátatan~gi sa
kaniláng likás na kahinhinan at samantalang mahihirap mapasogót ay
lalò namáng nagliliyáb ang ating pag-ibig sa kanilá.
N~guni, ¡ay! Ang _hielo'y_ untî-untîng natutunaw ná at ang larawang
_mármol_, parang hiwagà'y nagkákaroón n~g búhay at kasiglahán at
nagiging mairugíng kasintahan n~g dî niyá námamatyagán man
lamang.
Kaylán ma'y hindî ipinagtapát sa akin na iníibig niyá akó; n~guni't
isáng araw na akó'y dinalaw n~g m~ga pinunò n~g aming hukbó,
silásilá'y nagpápainamán n~g pag-garà kay Liwayway, at siyá,
malayòng lisanin ang gayón ay masayáng nakikipag-usap sa kanilá.
Ang ganitó'y sumúgat sa lalóng kalaliman n~g aking pusò, palibhasà
kaylán ma'y dî siyá nagpamalas sa akin n~g gayóng pagkatuwà.
N~guni, dî akó nagpahalatâ at gayón pa man, sa masíd ay parang
ikinalilibáng ko rin ang katuwàan nila.
Nang makaalis ang m~ga panauhin, lumapit sa akin si Liwaywáy upang
akó'y gamutín, n~guni sinabi ko sa kanyá n~g mabuti ang aking mukhâ
at sa lubós na paggalang, na magágamót ko náng magisá ang aking
m~ga súgat, pagkâ't akó'y malakás ná.
Siyá'y nagpumilit; n~guni't dî ko pinayagan.
--¿Sumukal ba ang inyóng loób sa akin?--ang tanóng niyá na aking
sinagot namán n~g:
Walâ akóng kapangyarihang magalit sa inyó, Liwayway; n~guni't
nakasúgat n~g malubhâ sa akin ang kasayahang isinalubong ninyó sa
m~ga binatàng pinunò, pagkâ't sa akin, kaylán ma'y dî mo pô náipakita
ang mahál ninyóng pagtawa.
--¡Nakú! ¿at dahil lámang diyán?
--¿Lámang ang sábi ninyó? Dapat mo póng mabatíd, Liwayway, na
túnay akóng nasaktan; at saksí ko ang Diós: ibig ko pang mamatáy
n~gayón din--ang náisigáw ko n~g dî na naaring ipagkunwarî pang

itagò ang aking dinaramdám.
--¿At kun akó na lamang ba ang inyóng patayín, yamang akó ang
tan~ging nagkasala?--ang mairog niyang tugón sa akin.
--¿At sino akong papatáy kun ganitóng walâng-walâ akóng
kapangyarihan sa inyó?
--¡Ah totoó n~gâ palá! Upang magkaroón n~g kapanyarihang iyán ay
tanggapin ninyó n~gayón ang marálitâng singsíng na itó: Siyá ang
inyóng kagatin at sa kanyá ibuntó ang inyóng malabis na gálit--ang
sinabi niyá at saká nagtawá.
Agád akóng nákaramdam n~g isáng katuwaáng hindî masáyod. Natulad
akó sa isáng bin~gíng nagkaroón n~g pakiníg ó sa bulág na biglâng
pinagsaulan n~g pani~gin. Hinabol ko upang hagkán ang _Dalagang
Mármol_ na karaka'y nagíng palabirô at kawiliwiling diwatà. N~guni't
dî ko ná siyá inábot at walâng naiwan sa akin kundî ang kanyáng
sinsíng.
Nang makalipas ang may isáng oras ay dinalhan akó ni Liwayway n~g
pagkain. N~guni, walâ na sa kanyáng maalindóg na mukhâ, ni bakás
man lamang n~g pagtawa kanina, at sinabi sa akin na parang galít:
--Kaylán man, huwág ninyó akóng pan~gán~gahasáng hagkán, at kun
hindî, tayó'y totohanang magkákagalit. Akíng ipinan~gan~gakò sa inyó
at kayó'y pináhihintulutang akó'y patayin kun márapatang umibig sa ibá.
At mulà n~gayó'y manahimik ka pô.
¡Ang katuwàan ko'y dî maipagsaysáy! Madaling sumulong ang aking
paggalíng, palibhasà, laging naaalalang akó'y Coronel ná at
maidaragdág pang akó'y mag-aasawa sa lalóng magandáng diwatà na
nanggaling sa makapangyarihang kamáy n~g kábanalbanalang
Lumikhà n~g Sangkatauhan.
Datapuwa't matigás n~g kaunti ang úlo ni Liwayway. Aywan ko kun
sapagká't hindî pa nararatihan sa m~ga láyaw n~g pagibig, kayâ ang
nangyayari'y madalás kaming magkaroón n~g m~ga alitan; n~guni't
paglalòng mahigpit ang aming pagkakáalít ay lalò rin namáng
humihigpít ang m~ga buhól na nakatatali sa aming pagsisintahan; at
bukód sa rito, totoóng nápakatamis at dî masayod na kaluguran ang
umáapaw sa aming m~ga kalulwáng nagkakasintahan, pagkami'y
kusàng nagkakahin~gian n~g tawad.
Mangyari'y sa París akó lumakí at doón ko kinámihasnáng mákita ang
malayáng pagsisintahan na dî ikinúkubli at lalò pa ang ikahiya, at

siyáng totoó, na ang m~ga pagsisintahan ay isáng bagay na katutubo sa
babai't lalaki, kayâ dî ko mákita ang matwíd kun bakit ang gayó'y ating
ikahihiyâ.
Doó'y dî n~ga ikinahihiyâ ó itinatagò ang pagmamahalan n~g dalawáng
pusòng nagsisíntahan, at ang kadalasán, sa m~ga lansan~ga'y makikita
ninyóng naghahalikan ang isáng laláki't isáng babai, n~g sino ma'y
hindî nagtataká; pagkâ't doón, ang halik ay halos parang isáng
pagkakamáy lamang n~g dalawáng magkatotong nagmamahalan.
N~guni, dito sa boóng Kapilipinasan ay lubhâng nakamúmuhî ang
iláng palakad sa m~ga bagay na itó, pagkâ't ibinabawal n~g m~ga
magulang sa m~ga anak nilang dalaga ang pakikipag-usap n~g tungkól
sa pag-ibig sa isáng laláking may nasàng lumigaw.
At mayroón pang lubhâng pan~git na ináasal ang matatandâng babai,
paris n~g kun pinapagbabantáy sa gitnâ n~g isáng dalaga't bagong
táong nag-uusap ang isáng batà, upang huwag siláng makapagsalitâan
n~g tungkól sa pagsintá; gayóng isáng sulyáp lamang ay madalás pang
nagiging makabuluhán kaysá mahabàng pagsasaysáy n~g pag-ibig. ¿At
anó ang malimit mápalâ sa ganitô? Na, tinatamó n~g matatandâng
babai sa