Ang Bagong Robinson | Page 8

isinisigao ni Robinson: cailan ma,y, di na ninyo aco maquiquita. ?Laquing capalamarahan ang guinaua co sa pagbibigay sa inyo nang ganitong capighatian!?
Saca biglang narin~gig na umalatiit sa ilalim nang cubierta ó carang. ??Mahabag ca p? sa amin. Pan~ginoon namin!? ang isinisigao nang man~ga marinero, na nan~gamumutlang di hamac. ?Ano iyan? ?ano ang nangyari? ang tanong ni Robinson, na halos mamatay sa tacot.--?Ca auaaua tayo! ang tugon sa caniya: tayo,y, mamamatay: ibinual nang culog ang palong trinquete, (sa macatouid, ay isa sa man~ga tatlong árbol na matotouid nang isang sasac-yan, itong nabali ay siyang lalong nalalapit sa daong) at ang árbol mayor ay bahaguia na lamang tumatayò, na cailan~gang putulin at ihulog sa tubig.
??Tayo,y, mamamatay!? ang uicà nang isang na sa bodega: ?ang sasac-yan ay mapupunò nang tubig.?
Capagcarin~gig nito ni Robinson na nacaupò sa camarote, ay naghimatay. Ang lahat ay nagsipaglimas, at nang cung mangyayari ay houag lumubog ang sasac-yan. Nang maquita nang isang marinero na si Robinson lamang ang hindi cumiquibò, ay siya,y, itinulac, at pinagsabihan na cung siya lamang ang hindi gagaua nang anoman.
Tinicman ni Robinson na siya,y, nagban~gon, cahi,t, totoong nanghihinà, at siya nama,y, naquilimas. Sa oras na ito,y, nagutos ang Capitan na magpaputoc nang ca?on, at nang cung may nalalapit na ibang sasac-yan ay nang matalastas ang capan~ganibang quinalalag-yan nila. Hindi natalastas ni Robinson ang dahilan nang putoc na yaon, ay inacalang nabiac ang sasac-yan, at dahil dito,y, muling naghimatay. May isang marinero na sa maquitang hindi siya cumiquilos ay itinulac siya,t, sinicaran at inacalang siya,y, patay.
Sinasaquit ang paglilimas, datapoua,t, ang tubig ay lalong dumarami, at ualang inaantay cundi ang lumubog ang sasac-yan. Nang mangyaring gumaangaan, ay inihaguis sa dagat ang man~ga bagay na hindi nila totoong quinacailan~gan, para nang man~ga ca?on, man~ga cahoy at iba pa; datapoua,t, uala ring quinasapitan. Narin~gig nang isang sasac-yan ang putoc nang ca?on na palatandaan na may humihin~ging tulong na ibang sasac-yan, at inilapit sa canila ang isang bangcá at nang maligtas ang man~ga tauo; datapoua,t, ang bangcang ito,y, hindi macalapit, sa pagca,t, totoong malacas ang alon. Sa catapusa,y, nacalapit din sa popa ó huli at sila,y, hinaguisan nang lubid nang na sa pan~ganib na sasac-yan, at sa paraang ito,y, nailapit na mabuti ang bangcà at caracaraca,y, nagsilipat na lahat. Si Robinson na hindi macatayó ay inihaguis sa bangcà nang ibang man~ga marinerong may auà sa caniya.
Bahaguia na lamang nacagagaod, ay ang sasac-yan na hindi pa nalalayò sa canila ay lumubog. Mabuti na lamang at pumayapà na ang panahon, at cundi ay lalamunin din nang alon ang bangcang pun? nang tauo. Nang macaraan na sa di mamagcanong capan~ganiban, ay dumating din sa isang sasac-yan, at doon sila,y, pinalulan.
Si Teodora. Mabuti na lamang at ang man~ga tauong ito,y, di nan~galunod.
Si Nicolás. ?Totoong aco,y, nagaalaala at baca n~ga man~galunod sila!
Si Luisa. Cung gayo,y, madadala si Robinson, at hindi na gagauang mul? nang gayong capan~gahasan.
Ang ina. Ito rin ang inaacalà co; at marahil ay magcacabait na.
Si Enrique. ?At ano ang guinagaua sa caniya?
Ang ama. Ang sasac-yang linipatan nila ay napatun~go sa Lóndres. Nang macaraan ang apat na arao ay na sa sa uauà na sila nang Támesis; at sa icalimang arao ay dumoong na sila sa tapat nang ciudad nang Lóndres.
Si Cárlos. ?Ano pong cahulugan niyong uicang Támesis?
Si Basilio. Ang Támesis ay isang ilog na Ingalaterra, na para naman nang ilog natin ditong Albis, na pinapasucan sa dagat at hindi nalalay? sa Lóndres. Capag nalalapit na sa dagat ang isang ilog ay tinatauag na uauà.
Ang ama. Ang lahat ay nagsiahon sa lupà nang malaquing touà at naligtas sila sa capan~ganiban. Datapoua,t, ang unang guinauà ni Robinson ay ang panonood nang daquilang ciudad nang Lóndres, at nacalimutan ang caniyang sasapitín. Gayon ma,y, siya,y, nagdamdam cagutuman, at napagtalastas niya na ang pagtirá sa ciudad nang Lóndres ay hindi nacabubusog; at caya n~ga inisip niyang siya,y, magsalità sa Capitan, at ipagmacaauà niyang siya,y, ipagsalo. Tinangap siya nang Capitan nang magandang loob, at quinasalo sa pagcain, at habang sila,y, cungmacain ay itinanong cay Robinson cung ano ang dahilang iquinaparoon niya sa Lóndres, at cung ano ang ninanasa niyang gau-in doon. Sinalita sa caniya ni Robinson nang maliuanag, na caya siya naglayag ay sa pagaalio lamang, at idinugtong pang nan~gahas siya nang ualang pahintulot ang caniyang man~ga magulang, at n~gayo,y, uala náng matutuhang gau-in.
?Hindi pala naaalaman nang iyong man~ga magulang.? ang uicà nang nagugulumihanang Capitan; at nahulog sa camay ang cuchillong guinagamit niya sa pagcain. ??Dios co! maanong naalaman co muna ang bagay na ito. Paniualaan mo aco, pan~gahas na binatà; na cung napagalaman co ito sa Hamburgo, disin ay di quita tinangap sa aquing sasac-yan, cahit aco,y, hinandogan mo nang isang millon.? Ibinaba ni Robinson ang man~ga matá; ang cahihiyan ay napagquilala sa caniyang muc-hà, at hindi macaimic.
Ang may puring Capitan nang sasac-yan, ay ipinatuloy ang pagpapahayag sa caniya nang lahat niyang camalian. Sinabi sa caniya, na cailan