Zes maanden op Cuba--Havana


maanden op Cuba--Havana, by Charles Berchon

Project Gutenberg's Zes maanden op Cuba--Havana, by Charles Berchon This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included with this eBook or online at www.gutenberg.org
Title: Zes maanden op Cuba--Havana De Aarde en haar Volken, 1908
Author: Charles Berchon
Release Date: June 25, 2007 [EBook #21924]
Language: Dutch
Character set encoding: ISO-8859-1
*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK ZES MAANDEN OP CUBA--HAVANA ***

Produced by Jeroen Hellingman and the Online Distributed Proofreading Team at http://www.pgdp.net/

ZES MAANDEN OP CUBA.--HAVANNA.
Naar het Fransch van Charles Berchon.
Ik ben verrukt over het land, dat ik thans heb leeren kennen, Cuba, het grootste en schoonste eiland der Antillen, met zijn weldoenden zonneschijn en zijn heerlijken blauwen hemel.
Ik kwam er aan op een helderen Decembermorgen, met de uitstekend ingerichte amerikaansche stoomboot, de Mexico, die het anker wierp in een baai van omstreeks drie mijlen in omtrek, waarvan de ééne, drassige, oever een diepen inham vormt, tot waar een lage heuvelreeks oprijst, terwijl de andere, waarop de stad Havanna is gelegen, in de baai vooruitsteekt als een sierlijk afgeronde kaap. Wat men het eerst bespeurt van Cuba's hoofdstad, zijn groote, verspreide gebouwen, waartusschen, tegen den langzaam stijgenden achtergrond, een ontelbare menigte huizen zijn saamgedrongen, allen van een zelfde geelachtige kleur. Dat eentonig effen vlak wordt door rechte lijnen van straten in ruiten verdeeld, 't geen de stad op een reusachtig dambord doet gelijken.
De eerste wandeling door de stad was alles behalve aangenaam.
Uit het keurige douanenkantoor kwamen wij in een nauwe straat, tusschen hooge gebouwen ingesloten, als een rotskloof tusschen steile bergwanden. Het midden werd ingenomen door zware vrachtwagens, met muildieren bespannen, huurrijtuigen, en een soort van verhuiswagens, die als omnibussen dienst deden en die, door hun ongeregelden en slingerenden gang, voor de passagiers zoowel als de voorbijgangers bepaald gevaarlijk mochten heeten. En als men zich voor die onberekenbare gevaarten wilde in veiligheid brengen, was er geen andere toevlucht dan een trottoir van hoogstens 40 c.M. breedte, waarop de voorbijgangers voortdurend tegen elkander aanbonsden en ieder, die niet even behendig of brutaal, was als zijzelf, eenvoudig op de straat duwden, of letterlijk tegen den muur platdrukten. Men moest dus maar van twee kwaden het beste kiezen; óf zich laten stompen door de onwellevende voorbijgangers, óf gevaar loopen, te worden overreden, en daarbij door een dikke laag slijk baggeren, die slechts wat dunner werd, waar de goten waren overgeloopen. Gelukkig kwamen wij, na een kwartiertje zoo te hebben voortgesukkeld, aan de O'Reillystraat, die zindelijker en breeder was. Door de groote vensters der benedenverdiepingen zag ik hier keurig ingerichte vertrekken, fraai uitgestalde étalages en uitlokkende café's, waar ik mij voorstelde, met genoegen te zullen zitten rusten, als ik eerst een geschikt logies had gevonden. Dit zou misschien niet gemakkelijk in zijn werk gaan in een stad als deze, waarvan de bevolking in de laatste vijf jaren met 40 000 zielen is vermeerderd, terwijl het aantal nieuwgebouwde huizen met dien aanwas geen gelijken tred heeft gehouden. Wel waren er een voldoend aantal h?tels, en eenige gemeubileerde huizen te huur, doch naar mijne meening veel te weinig fatsoenlijke pensions, rustige verblijfplaatsen, die men op een lange reis zeer leert waardeeren. Het eenvoudigste logies is hier trouwens verbazend duur; voor minder dan 5 francs kan men geen behoorlijke slaapkamer krijgen. Dit zal trouwens wel veranderen, naarmate de verhouding tusschen vraag en aanbod zich wijzigt, evenals het schromelijke overvragen der restauratiehouders, die voor een zeer eenvoudigen maaltijd 4 of 5 francs rekenen, vanzelf zal ophouden, wanneer zij meer concurrentie hebben te duchten.
De aanmerkelijke toename der bevolking zal op den duur grooter welvaart scheppen en meer kapitaal in omloop brengen, 't geen wellicht gepaard zal gaan met meerder eenheid in het muntsysteem, waarin thans de grootste verwarring heerscht.
Want zoowel spaansch, als mexicaansch, amerikaansch, fransch en engelsch goud- en zilvergeld is hier in omloop, en met de betrekkelijke waarde dier verschillende muntstukken wordt op zoo willekeurige wijze omgesprongen, dat een vreemdeling, die er niet uit wijs kan worden, zijn geduld erbij verliest.
Eindelijk had ik dan toch een onderkomen gevonden in een particuliere woning, een eenvoudig benedenhuis, waarvan de voorgevel, die licht geverfd was, slechts twee groote vensters had, niet met luiken, maar met zonneblinden gesloten. Deftige huizen hebben in den regel een portiek of gaanderij met gecanneleerde zuilen, groote lantarens, en ijzeren hekken met grillige krullen en versieringen. Dit is wel opmerkelijk in een stad, waar de huizen over 't algemeen arm zijn aan bouwkunstige versiering of kunstig smeedwerk.
Als ik mijn tijdelijke verblijfplaats binnentreed, kom ik eerst in de vestibule of zaguan, die door een boogvormige deur toegang geeft tot het eigenlijke woonhuis, dat bestaat uit een langwerpig vierkant vertrek, de eetzaal of comedor, waarin een tafel en eenige schommelstoelen