Wat tante Dora Vertelde | Page 2

ook, maar nu is zij niet bang en roept vroolijk: "Kom jelui?" Tony slingert zich om vaders been en zingend gaat het drietal naar binnen, waar moeder zus opvangt, om haar gezicht en handjes te wasschen, wat ze lang niet zoo prettig vindt, als spelen met Tony of vader.

2. Emy's ridder.
De kleine zus groeide op onder de zorgen van vader, moeder en grooten broer en was nu al een aardig dribbeltje van vier jaar geworden.
"En ik zeg, dat je zusje toch niet aardig is, Tony."
Het kleine wijsneusje stampvoette, terwijl ze dit zei en stak haar tong uit tegen Tony, die met zijn zusje aan de hand op het pleintje voor het postkantoor stond.
"Welles," antwoordde Tony met overtuiging.
"Nietis," zei het meisje weer, "kijk dan, ze heeft mij een duw gegeven en toen ben ik gevallen. Kijk mijn schort! heelemaal vuil," en ze houdt Tony het bewijsstuk voor.
"Ja," zegt Tony, "maar ze deed het niet expr��s. Ze kon het niet helpen."
"Nee, ik dee het niet imspres; ik kon het niet helpen," zei Emy nu, "ga je mee naar moeder, Tony?" en ze trok haar broer mee naar huis. Hij hield haar stevig vast. Hij was zoo trotsch op zus, met die mooie, blonde krulletjes. "Net poppehaar," zeiden de menschen en dat vond Tony leuk om te hooren.
Niemand mocht van zus iets kwaads zeggen. "Hij bederft haar," zei Moeder vaak, als hij alles aan zus wou geven, of het grootste stuk voor haar uitzocht.
"Eerst kijken, wat het mooiste is," zegt hij dan. "Hier, dit is beter, laten we ruilen." Maar nu begint zus te zeggen, "kijken wat het grootste is," en dat neemt zij dan, alsof het haar toe komt.
"Dat is niet lief van zus en ik wil het niet hebben," zegt moeder, "geef Tony dien grooten appel, hij is de oudste." "Och, laat u maar, moesje," en Tony springt tevreden weg met het kleinste deel, als moeder niet doorzet. Moeder is wel trotsch op haar jongen, maar zegt toch, "neen, jij maakt van zus een ego?stje en dat zou vreeselijk zijn."
"Wat is dat, moe?" zegt Emy.
"Iemand, die het beste voor zichzelf uitzoekt en niet om een ander denkt," antwoordt moeder, "niets lief."
"Nee, niets lief," zegt Tony, maar zus en niet lief kan hij zich niet denken en even later is het vergeten, en geeft hij zus het meeste van de dropjes, die hij bij den apotheker toekreeg. Als moeder of vader zelve deelen, geven ze opzettelijk aan Tony het grootste en het kleine ding ziet het dadelijk. "Ja," zegt vader, "Tony krijgt het grootste, omdat hij zooveel grooter is dan zus," en dan trekt ze heusch soms een lipje.
Het was winter. Een gure wind blies door de ruiten naar binnen en had zus verkouden gemaakt. Niezen en hoesten van belang. Het was Zondag. "In de kamer blijven" zei moeder, "of je zou naar bed moeten."
Vader gaat uit. "Tony ga je mee?"
"Och nee, Pa!"
"Neen? waarom niet. Je bent toch ook niet ziek?" zegt moeder.
"Nee, moe, maar ik wou wat met zus spelen, ik heb het beloofd, dat ik mijn soldaten zou opzetten."
"Ja, dan moet zus maar eerst wat anders spelen. Een gezonde jongen den geheelen dag in die warme kamer is niet goed. En vader heeft veel te graag, dat je mee gaat." Moe krijgt zijn jas en pet en zus begint te pruilen. "Hij heeft het beloofd.--Vader is groot, maar zus is klein."
"Neen," zegt moeder, "zus is niet lief. Tony gaat met vader mee en zus mag niet pruilen en gaat zoet met de poppen spelen, totdat Tony thuis komt. Kijk Sientje is niet eens aangekleed. Wat is je wiegje slordig. We zullen het samen eens opknappen", en moeder gaat mee naar het speelhoekje en zus vergeet haar verdriet. Tony gaat met vader mee. Voor het raam kijkt hij nog eens naar binnen, drukt zijn neus tegen de ruiten, om te zien of zus al getroost is. Zij kijkt om en lacht om den platgedrukten neus en zegt: "Straks gaat Tony mee spelen." "Zeker," zegt moeder, "straks" en zus weet, dat hij het doen zal en is tevreden.

"Maar Tony, jongen wat heb je nu weer uitgevoerd?" zegt moeder verschrikt. "Kind, ben je gevallen? Pas op, niet met dien vuilen zakdoek."
"Nee moe--nee!--ja!" snikt Tony. Hij wrijft zijn vuilen zakdoek over zijn bebloeden neus en vuil gezicht, wat het niet beter maakt.
"O, Tony!" roept zusje verschrikt "het bloedt, het bloedt allemaal" en ze zet het op een schreien. "Stil kindje, kom, gauw mee naar de pomp Tony," en moeder houdt het hoofd onder den helderen waterstraal, wat beter helpt. Nu kan ze zien, dat Tony's neus is opgezet en een schram over zijn wang bloedt.
"O kijk, moesje, zijn blouse is gescheurd," zegt zus en steekt haar vingertje door een winkelhaak in zijn rug. "En heelemaal vuil moe, O!"
"Hoe komt het dan toch," zegt moeder