Vijf weken in een luchtballon | Page 5

het kleine huis des doctors,
Soho Square, Greek Street, af; hij trad den drempel over en kondigde
zich aan door vijf harde slagen op de deur.
Ferguson zelf opende hem.--"Dick?" zeide hij zonder eenige
verwondering.--"Dick zelf," antwoordde Kennedy.--"Hoe, mijn waarde
Dick, gij te Londen, gedurende de winterjacht?"--"Ja, ja."--"En wat
komt gij er doen?"--"Eene dwaasheid zonder naam
verhinderen."--"Eene dwaasheid?" zeide de doctor.--"Is het waar, wat
dit dagblad verhaalt," antwoordde Kennedy, hem het nummer van den
Daily Telegraph toonende.--"O! spreekt gij daarvan! Die dagbladen
zijn zeer onbescheiden! Maar ga zitten, mijn waarde Dick."--"Ik ga niet
zitten."--"Hebt gij degelijk het voornemen deze reis te
ondernemen?"--"Vast; mijne toebereidselen gaan goed voort, en
ik...."--"Waar zijn zij, dat ik ze in stukken kan breken?"
De waardige Schot werd ernstig boos.
"Bedaard, mijn, waarde Dick," hernam de doctor. "Ik begrijp uwe
verbittering. Gij zijt boos op mij, dat ik u mijne nieuwe ontwerpen niet
heb medegedeeld."--"Noemt gij dat nieuwe ontwerpen?"--"Ik heb veel
te doen gehad," antwoordde Samuel, zonder op deze woorden acht te
slaan. "Maar wees bedaard, ik zou niet vertrokken zijn, zonder u te
schrijven."--"Daarom geef ik niet."--"Omdat ik voornemens ben u
mede te nemen."
De Schot deed een sprong, waarover een gems zich niet zou geschaamd
hebben.
"Ah, ha!" zeide hij, "gij wilt dus dat men ons beiden in het gesticht
Bethlehem [2] opsluite!"--"Ik heb bepaald op U gerekend, mijn waarde
Dick en ik heb u gekozen, met uitsluiting van vele anderen."
Kennedy bleef verstomd staan.
"Als gij mij tien minuten lang zult hebben aangehoord," antwoordde de
doctor bedaard, "zult gij mij bedanken."--"Spreekt gij in
ernst?"--"Zeker."--"En als ik weiger u te vergezellen?"--"Gij zult niet

weigeren."--"Maar als ik weiger?"--"Dan zal ik alleen vertrekken."
"Laat ons gaan zitten," zeide de jager, "en zonder drift spreken. Als gij
niet gekscheert is het wel de moeite waard dat men redeneert."
"Laat ons redeneeren terwijl wij ontbijten, mijn waarde Dick."
De beide vrienden gingen over elkander zitten voor eene kleine tafel,
tusschen een hoop geroosterde broodjes en een grooten trekpot.
"Mijn waarde Samuel," zeide de jager, "uw ontwerp is onzinnig! het is
onmogelijk! het gelijkt op niets ernstigs en uitvoerbaars!"--"Dat zullen
wij zien, na het beproefd te hebben."--"Maar juist dat moet gij niet
doen."--"Waarom niet, als het u belieft?"--"En dan de gevaren en
hinderpalen van allerlei aard!"--"De hinderpalen," antwoordde
Ferguson ernstig, "zijn uitgevonden om overwonnen te worden en wat
de gevaren betreft, wie kan zich vleien, ze te ontvluchten? Alles is
gevaar in het leven; het kan zeer gevaarlijk zijn voor zijne tafel te zitten
of zijn hoed op het hoofd te zetten; overigens moet men hetgeen
gebeuren zal, beschouwen als reeds gebeurd en slechts het
tegenwoordige in de toekomst zien, want de toekomst is slechts een
weinig meer verwijderd tegenwoordig."--"Wat!" zeide Kennedy, de
schouders ophalende, "gij zijt altijd fatalist."--"Altijd, maar in de goede
opvatting van het woord. Laten wij ons dus niet bekommeren over
hetgeen het lot over ons beschikt en nooit ons goed Engelsch
spreekwoord vergeten: 'de mensch, die geboren is om opgehangen te
worden, zal nimmer verdrinken.'"
Daarop viel niets te antwoorden, hetgeen echter Kennedy niet
verhinderde eene menigte bewijsgronden bij te brengen, welke hier op
te noemen te lang zou duren. Maar eindelijk zeide hij na een uur
redeneeren: "als gij volstrekt Afrika wilt doortrekken, als dit
noodzakelijk is voor uw geluk, waarom slaat gij den gewonen weg niet
in?"
"Waarom?" antwoordde de doctor, "omdat tot hiertoe alle pogingen
mislukt zijn! Omdat van Mungo Park af, die op den Niger werd
vermoord, tot aan Vogel die in Wadaï verdwenen is, sedert Oudney, die

te Murmur, Clapperton, die te Sackatou gestorven is, tot op den
Franschman Maizan, die in stukken is gehouwen, van den majoor
Laing af, die door de Touaregs gedood werd, tot op Roscher van
Hamburg, die in het begin van 1860 werd vermoord, talrijke
slachtoffers in Afrika gevallen zijn. Omdat het worstelen tegen de
elementen, den honger, den dorst, de koorts, de wilde dieren en nog
wilder volksstammen onmogelijk is! Omdat dat, wat op de eene wijze
niet kan worden uitgevoerd, op eene andere manier beproefd moet
worden! Eindelijk omdat daar, waar men niet middendoor kan, men er
langs of over moet!"
"Als het slechts de zaak was om er voorbij te gaan, maar er overheen,
dat is iets anders," hernam Kennedy.
"Welnu," zeide de doctor met de grootste koelbloedigheid, "wat heb ik
te vreezen? Gij zult wel begrijpen, dat ik mijne voorzorgen genomen
heb om geen val van mijn ballon te duchten te hebben, als hij mij dus in
den steek laat, zal ik mij op de gewone wijze der onderzoekers op de
aarde terug bevinden; maar mijn ballon zal zulke kuren niet krijgen,
wees daarvan verzekerd."
"Gij moet er integendeel op rekenen."--"Neen, mijn waarde Dick. Ik zal
er mij niet van scheiden vóór mijne aankomst aan de westkust van
Afrika. Met dezen ballon is