Van vijf moderne dichters | Page 2

dagelijks verblinden,?Hooger wegen wijst.
Naar de heemlen van de lage zoden?Stijg' de gouden offervlam!?Wie kan weenen naar de vroeg vergoden?Die de dood ons halen kwam?--?Tranen, lief, zijn enkel voor de dooden?Die het leven nam.
_(Vergeten Liedjes)_
MAANLICHT
Het maanlicht vult de zuivre heemlen?Met glanzende geheimenis,?De luisterblauwe verten weemlen?Van Die alom en nergens is.
Alleen de groote zonnen hangen?Als feller kaarsen in dien schijn:?De ziel herdenkt heur lang verlangen?In nietsverlangend zaligzijn.
Alsof van achter diepe slippen?Haar dolend tasten eindlijk vond?Met hare warme blinde lippen?Nog lichter lust dan uwen mond.
Weg boven dood en leven zweven?Wij op in duizelhellen schrik:?O kort en onbegrensd beleven?Van eeuwigheid in oogenblik!...
Het maanlicht vult de zuivre heemlen?Met glanzende geheimenis,?De luisterblauwe verten weemlen?Van Die alom en nergens is.
_(Vergeten Liedjes)_
HERDENKEN
Nimmer zal de ziel vergeten?Schoone wereld waar zij leerde?Wat gemis niet had geweten?Dat zij de eeuwen lang begeerde:
O te lachen, o te weenen,?Zich in lach en tranen geven,?Tot te lachen of te weenen?Wordt der lichte ziel om 't even:
O te weenen, o te lachen?Tot de neevlen zijn doorschenen,?En haar weenen wordt als lachen,?En haar lachen is als weenen:
Land van lachen en van schreien?Tot de stille dood haar strekte,?Waar haar smart en haar verblijen?Al de zuivere echo's wekte,
Nimmer zal de ziel vergeten?Schoone wereld waar zij leerde?Wat zij zelf niet had geweten?Dat zij de eeuwen lang begeerde.
_(Vergeten Liedjes)_
NACHT-STILTE
Stil, wees stil: op zilvren voeten?Schrijdt de stilte door den nacht,?Stilte die der goden groeten?Overbrengt naar lage wacht ...?Wat niet ziel tot ziel kon spreken?Door der dagen ijl gegons,?Spreekt uit overluchtsche streken,?Klaar als ster in licht zo? breken,?Zonder smet van taal of teeken?God in elk van ons.
_(Vergeten Liedjes)_
STERRENHEMEL
Nu kunt gij veilig slapen gaan,?Nu al de heemlen openstaan:?Ziel, wier verlangen eiken donkren wand?In ster aan ster doorzichtig brandt,?En in de schoonheid van dit tijdlijk land?Al minnen moet uw eeuwig lot,?Daar uw verrukking uitziet tot?Den troon van God.
_(Vergeten Liedjes)_
NIETS BINDT ZOO ONGELIJKEN
Niets bindt zoo ongelijken,?Blijden en droeven,?Armen, en rijken,?Als dit gedeeld behoeven,
Dit, onbewust van geven,?Aldoor ontvangen?Tot alle leven?Verging in ����n verlangen
Dat niet meer zijn kan zonder?Zijn alle dagen?Vernieuwde wonder?Van zegen niet te dragen
En zoo verlicht ontstijgen?Aan elkander?Dat het moet neigen?In deernis naar den ander
Die leek omlaaggebleven,?Maar rijst ons tegen?In blind ontzweven?Naar ongekende wegen.
_(Lente-maan)_
ALLE HEEMLEN VULT DE ZOETE ROKE
Alle heemlen vult de zoete roke?Van een nooit in bloesem uitgebroken?Knoppenzwellende geheimenis:?Zon en regen van de lage luchten?Voelen wij haar wekken en bevruchten?Uit haar beidende bezwijmenis.
Door het licht-en-donkere verglijden?Dezer doelloos wisslende getijden?Streeft een nieuw en vast seizoen;?Achter branden van nabije zonnen?Is de groote dageraad begonnen?Van een andren, blinden noen.
En de ziel in elk besterft tot luistren?Naar het heimlijk lenteluwe fluistren?Van een vreemde stem die lokt en vleit:?Die het liefste met elkander deelen,?Rijzen stil als bloemen op haar stelen?In gescheidene verzonkenheid.
Tot hun oogen straks we��r samenneigen?En de spiegel van hun eenzaam zwijgen?Voor het voorgevoel bezwijkt?Dat een nieuwe meester in 't beminnen?Ieders hart afzonderlijk komt winnen,?En in 't eind dezelfde blijkt.
_(Lente-maan)_
AAN DE SCHOONHEID
Kom niet, Schoonheid, eer we u zijn bereid?In ons huis, in ons te ontvangen;?Kom niet v����r de Wereld openleit?Breede bedding uwer heerlijkheid;?Kom niet eerder: ons verlangen?Is sterker dan de tijd!
Niet zoolang aan aardes blonde brood?Wij ons vloek en smaadheid eten;?Niet zoolang met maat van veler nood?De overvloed der enklen wordt gemeten;?Niet v����rdat ons aller jeugd den dood?Om het blijde leven kan vergeten!
Als een zuivre zelfverlichte?Zegenzware wolkkolon?Doemt gij in de diepe vergezichten?Achter zee?n maan en zon:?Geen gedachte die met felste schichten?Ooit uw glans bereiken kon,?Maar geen hart dat zich naar simple blijdschap richtte?En uw milden dauw niet won!
Van al templen u gebouwd?Uit de marmeren gedachten?Van de schooner levende geslachten,?Is er g����n die u besloten houdt:?Als voor steen en goud?U de volkren offer brachten,?Vond en zong u 't eenzaam smachten?Van een kind in lentewoud!
Alwier oogen smartverklaard?Aan den einder hunner dagen?Uw bestendig we��rlicht zagen,?Vreugdes morgen over schemeraard,?Hebben vrij en onbezwaard?'t Donker menschenhart gedragen:--?Al hun lijden is melodisch klagen?Dat gij niet voor allen waart.
Bidden niet en handenwringen?Lokt de go?n;--?Waar een hart het uit moet zingen,?Daalt het ongebeden loon,?Neigt de naaste van de hemelingen?Zich tot haar bestemde woon.
O wij weten wel wat lentedag?Al de stille sneeuw die gadert,?Van uw bergen dooien moet;?Dat zijn uur door de eeuwen nadert,?Dat geen hart ontbreken mag?Tot zijn gloed!
Vochte koelte zoeft door 't bruine riet;?Sappen gisten in het dor geraamte--?Overval ons niet in onze schaamte:?Schoonheid, kom nog niet!
_(Stemmen)_
LETHE
"Hoe over 't brandend blind bazalt?Vind ik den weg naar Lethe?--?O alles te vergeten?Eer de avond valt!
"Ik weet dat dood en donker komen?Als dit schel daglicht is gebluscht,?Maar ik wil diepe klare rust?En zonder droomen.
"Voor wie als ik van kind tot knaap,?Van man tot grijsaard derven,?Voor die is dood en sterven?Maar verontruste slaap....
"De zoete macht tot lach of traan?Gaf mij en nam mij 't leven.?Alleen mijn oogen bleven?Kijken, mijn voeten gaan.
"Hoe vaak sindsdien waar 'k zat en ging,?Is langs mijn wakende oogen?De lange trein getogen?Van aller lust herinnering.
"Wat moet ik aldoor zien wat 'k weet??Al 't reddeloos volbrachte,?Al 't reddeloos gedachte:?Gelijk is wat ik liet en deed!
"O eer de dood