The Theological Tractates and The Consolation of Philosophy | Page 7

Aphrod. De Anima, 17. 17); [Greek: ei de touto, apoios de hae hulae, apoion an eiae soma] (id. _De anima libri mantissa_, 124. 7).
[16] This is Realism. Cf. "Sed si rerum ueritatem atque integritatem perpendas, non est dubium quin uerae sint. Nam cum res omnes quae uerae sunt sine his quinque (i.e. genus species differentia propria accidentia) esse non possint, has ipsas quinque res uere intellectas esse non dubites." Isag., Porph. ed, pr. i. (M. P.L. lxiv. col. 19, Brandt, pp. 26 ff.). The two passages show that Boethius is definitely committed to the Realistic position, although in his _Comment. in Porphyr. a se translatum_ he holds the scales between Plato and Aristotle, "quorum diiudicare sententias aptum esse non duxi" (cp. Hauréau, Hist. de la philosophie scolastique, i. 120). As a fact in the Comment. in Porph. he merely postpones the question, which in the De Trin. he settles. Boethius was ridiculed in the Middle Ages for his caution.

III.
Deus uero a deo nullo differt, ne uel accidentibus uel substantialibus differentiis in subiecto positis distent. Vbi uero nulla est differentia, nulla est omnino pluralitas, quare nec numerus; igitur unitas tantum. Nam quod tertio repetitur deus, cum pater ac filius et spiritus sanctus nuncupatur, tres unitates non faciunt pluralitatem numeri in eo quod ipsae sunt, si aduertamus ad res numerabiles ac non ad ipsum numerum. Illic enim unitatum repetitio numerum facit. In eo autem numero qui in rebus numerabilibus constat, repetitio unitatum atque pluralitas minime facit numerabilium rerum numerosam diuersitatem. Numerus enim duplex est, unus quidem quo numeramus, alter uero qui in rebus numerabilibus constat. Etenim unum res est; unitas, quo unum dicimus. Duo rursus in rebus sunt ut homines uel lapides; dualitas nihil, sed tantum dualitas qua duo homines uel duo lapides fiunt. Et in ceteris eodem modo. Ergo in numero quo numeramus repetitio unitatum facit pluralitatem; in rerum uero numero non facit pluralitatem unitatum repetitio, uel si de eodem dicam "gladius unus mucro unus ensis unus." Potest enim unus tot uocabulis gladius agnosci; haec enim unitatum iteratio potius est non numeratio, uelut si ita dicamus "ensis mucro gladius," repetitio quaedam est eiusdem non numeratio diuersorum, uelut si dicam "sol sol sol," non tres soles effecerim, sed de uno totiens praedicauerim.
Non igitur si de patre ac filio et spiritu sancto tertio praedicatur deus, idcirco trina praedicatio numerum facit. Hoc enim illis ut dictum est imminet qui inter eos distantiam faciunt meritorum. Catholicis uero nihil in differentia constituentibus ipsamque formam ut est esse ponentibus neque aliud esse quam est ipsum quod est opinantibus recte repetitio de eodem quam enumeratio diuersi uidetur esse cum dicitur "deus pater deus filius deus spiritus sanctus atque haec trinitas unus deus," uelut "ensis atque mucro unus gladius," uelut "sol sol sol unus sol."
Sed hoc interim ad eam dictum sit significationem demonstrationemque qua ostenditur non omnem unitatum repetitionem numerum pluralitatemque perficere. Non uero ita dicitur "pater ac filius et spiritus sanctus" quasi multiuocum quiddam; nam mucro et ensis et ipse est et idem, pater uero ac filius et spiritus sanctus idem equidem est, non uero ipse. In qua re paulisper considerandum est. Requirentibus enim: "Ipse est pater qui filius?" "Minime," inquiunt. Rursus: "Idem alter qui alter?" Negatur. Non est igitur inter eos in re omni indifferentia; quare subintrat numerus quem ex subiectorum diuersitate confici superius explanatum est. De qua re breuite*r considerabimus, si prius illud, quem ad modum de deo unum quodque praedicatur, praemiserimus.

III.
Now God differs from God in no respect, for there cannot be divine essences distinguished either by accidents or by substantial differences belonging to a substrate. But where there is no difference, there is no sort of plurality and accordingly no number; here, therefore, is unity alone. For whereas we say God thrice when we name the Father, Son, and Holy Spirit, these three unities do not produce a plurality of number in their own essences, if we think of what we count instead of what we count with. For in the case of abstract number a repetition of single items does produce plurality; but in the case of concrete number the repetition and plural use of single items does not by any means produce numerical difference in the objects counted. There are as a fact two kinds of number. There is the number with which we count (abstract) and the number inherent in the things counted (concrete). "One" is a thing-- the thing counted. Unity is that by which oneness is denoted. Again "two" belongs to the class of things as men or stones; but not so duality; duality is merely that whereby two men or two stones are denoted; and so on. Therefore a repetition of unities[17] produces plurality when it is a question of abstract, but not when it is a question of concrete things, as, for example, if I say of