Robinsono Kruso | Page 3

se ni longatempe estus detenataj surmare. Tial li farigis grandan kajuton en la longboato de sia ?ipo, kiel anka?- ?‰ambron por ni sklavoj. Unu tagon, li min sendis, por ke mi ordigu la boaton pro tio, ke li havas du amikojn, kiuj intencas veturi kun li por fi?kapti. Sed kiam la tempo alvenis, ili ne veturas; tial li sendis min, viron kaj knabon a€” kies nomo estas Zuro a€” por kapti kelke da fi?oj por la gastoj, kiuj estas vesperman?ontaj kun li.
Subite, eniris en mian kapon la ideo, ke nun estas bona okazo, boate forkuri kaj liberi?i. Tial mi tuj prenis tiom da nutra?μo, kiom mi povas havigi, kaj mi diris al la viro, ke estus tro malrespekte, man?ante la panon metitan en la boaton por la Turko. Li diris, ke li pensas tiel same, tial li alportis sakon da rizo kaj kelke da ruskoj (kukoj).
Dum la viro estis surtere, mi provizis iom da vino, pecegon da vakso, segilon, hakilon, fosilon, iom da ?nurego, kaj ?‰iuspecajn objektojn, kiuj eble estos utilaj al ni. Mi sciis, kie trovi?as la vinkesto de la Turko, kaj mi ?in metis surboaton dum la viro estas surtere. Per alia ruzo, mi havigis ?‰ion, kion mi bezonis. Mi diris al la knabo, a€?La pafiloj de la Turko estas en la boato, sed ne trovi?as ia pafa?μo. ??u vi pensas, ke vi povas havigi iom da ?i? Vi scias kie ?i estas konservata, kaj eble ni volos pafi birdon a?- du.a€ Li do alportis kesto kaj saketon, kiuj enhavas ?‰ion, kion ni eble bezonas por la pafiloj. Tiujn-?‰i mi metis surboaton, kaj poste velveturis por fi?kapti.
La vento blovis de la nordo, a?- nordokcidento, tia vento estis malbona por mi; ?‰ar, se ?i estus de la sudo, mi estus povinta velveturi al la terbordo de Hispanujo. Tamen, de kiu ajn loko la vento blovos, mi estis decidinta forkuri kaj lasi la ceterajn al ilia sorto. Mi do mallevis miajn hokfadenojn kvaza?- fi?kapti, sed mi zorgis, ke mi havu malbonan sukceson; kaj kiam la fi?oj mordis, mi ilin ne eltiris, ?‰ar mi deziris, ke la Ma?-ro ilin ne vidu. Mi diris al li, a€?Tiu-?‰i loko estas nebona; ni ne kaptos fi?ojn tie-?‰i; ni devas iom anta?-en iri.a€ Nu, la Ma?-ro pensis, ke tion fari ne estos malbone. Li levis la velojn, kaj, ?‰ar la direktilo estis en miaj manoj, mi elsendis la boaton unu mejlon a?- plu enmaron, kaj poste ?in haltigis, kvaza?- mi intencas fi?kapti.
Nun, mi pripensis, tiu-?‰i estas mia okazo liberi?i; tial mi transdonis la direktilon al la knabo, kaj tiam ekprenis la Ma?-ron ?‰irka?- la talio, kaj el?μetis lin el la boato.
Malsupren li falis! sed balda?- reaperis por ke, li povis na?i kvaza?- anaso. Li diris, ke li volonte irus ?‰irka?- la mondo kun mi, se mi enprenus lin.
Iom timante ke li surrampos la boatflankon, kaj reeni?os perforte, mi direktis mian pafilon sur lin, kaj diris, a€?Vi facile povas na?i alteron se vi tion deziras; tial, rapidi?u tien; plie, se vi reen alproksimi?os la boaton, vi ricevos kuglon tra la kapo, ?‰ar, mi de nun intencas esti libera viro.a€
Tiam li ekna?is, kaj sendube sendan?ere atingis la terbordon, ?‰ar la maro estis tre trankvila.
Unue, mi intencis kunpreni la Ma?-ron kun mi, kaj na?igi Zuron alteron; sed la Ma?-ro ne estis viro pri kiu mi povis konfidi.
Post kiam li fori?is, mi diris al Zuro, a€?Se vi ?μuros, ke vi estos fidela al mi, vi iam fari?os grava viro; se vi ne ?μuros, mi certe anka?- vin el?μetos el la boato.a€
La knabo tiel dol?‰e ridetis, kiam li ?μuris resti fidela al mi, ke mi lin ne povis dubi en mia koro.
Dum ankora?- ni povis vidi la Ma?-ron (survoje alteren) ni anta?-en iris enmaron, por ke li kaj tiuj, kiuj nin vidis de la terbordo, kredu ke ni iros al la influejo de la markolo, ?‰ar neniu velveturis al la suda marbordo, ?‰ar tie lo?as gento da homoj, kiuj la?- sciigoj, mortigas kaj man?as siajn malamikojn.
Tiam mi direktis mian veturadon oriente, por ke ni la?-longiru la marbordon, kaj, havante favoron venton kaj trankvilan maron, ni morga?-tagmeze estis malapud kaj preter la povo de la Turko.
Ankora?-, mi timis, ke mi estus kaptota de la Ma?-roj; tial mi ne volis iri surteron tage. Duonlume, ni direktis nian boaton alteren, kaj atingis la enfluejon riveretan, de kiu mi pensis, ni povos na?i surteron, kaj tiam rigardi la ?‰irka?-a?μojn. Sed kiam malheli?is la lumo, ni a?-dis strangajn sonojn, bojojn, kriegojn, gruntojn, blekadojn. La malfeli?‰a knabo diris, ke li ne kura?as iri surteron anta?- la tagi?o. a€?Nu,a€ mi diris, a€?tiuokaze, ni atendu, sed, tage, povas vidi nin la homoj, kiuj eble nin pli malhelpos ol sova?aj bestoj.a€ a€?Tiam ni pafilos ilin,a€ ridante diris Zuro, a€?kaj forkurigu ilin.a€
Mi ?ojis vidi, ke la knabo montras tiom da gajeco, kaj mi donis al li iom da pano kaj