Popolmalamiko | Page 9

HOVSTAD Mi devenas el simplaj homoj, kiel vi scias; kaj mi havis
suficxan okazon vidi, kion la bazaj tavoloj de la socio bezonas. Kaj tio
estas partopreni la estradon de la publikaj aferoj, sinjoro doktoro. Tio
estas kio evoluigas la kapablojn, la sciojn kaj la memkonsciecon --
DOKTORO STOCKMANN Tion mi bonege komprenas --
HOVSTAD Jes, -- kaj tial mi pensas, ke jxurnalisto prenas sur sin
pezan respondecon, se li ne profitas de avantagxa situacio por liberigi
la plimulton, la simplulojn, la subprematojn. Mi bone scias, -- ke inter
la superuloj ili nomos tion ribeligo kaj tiajxojn; sed ili faru kiel al ili
placxas. Kiam mi mem havas mian puran konsciencon, jen --
DOKTORO STOCKMANN Gxuste tio, jes! gxuste tio, kara sinjoro
Hovstad. Sed tamen -- diable --! (Iu frapas.) Envenu!
(Presisto Aslaksen cxe la pordo de la antauxcxambro. Li estas simple
sed konvene vestita, nigre, kun blanka, iomete kuncxifita koltuko, kaj
kun gantoj kaj cilindra cxapelo en la mano.)
ASLAKSEN (salutas kapkline) Pardonu, sinjoro doktoro, ke mi estas
tiel auxdaca --
DOKTORO STOCKMANN (ekstaras) Jen, jen, -- presisto Aslaksen!
ASLAKSEN Jes, gxuste, sinjoro doktoro.
HOVSTAD (ekstaras) Cxu min vi sercxas, Aslaksen?
ASLAKSEN Ne, tute ne; mi ne sciis, ke ni renkontigxus cxi tie. Estas
la doktoro mem --
DOKTORO STOCKMANN Nu, per kio mi servu?
ASLAKSEN Cxu estas vero, kion mi auxdis de sinjoro Billing, ke la
doktoro intencas havigi al ni pli bonan akvoliverejon?

DOKTORO STOCKMANN Jes, por la banejo.
ASLAKSEN Bone; tion mi komprenas. Do mi venas por diri, ke tiun
aferon mi volas subteni el cxiuj fortoj.
HOVSTAD (al la doktoro) Jen vi vidas!
DOKTORO STOCKMANN Mi kore dankas vin pro tio! Sed --
ASLAKSEN Cxar estus eble bezonate havi nin etburgxojn subtenantaj
dorse. Ni kvazaux konsistigas kompaktan plimulton en la urbo, -- kiam
ni vere volas. Kaj estas cxiam bone havi la plimulton kun si, sinjoro
doktoro.
DOKTORO STOCKMANN Senduba vero; sed mi tute ne komprenas,
ke cxi tie apartaj arangxoj estus necesaj. Sxajnas al mi, ke tia simpla
afero --
ASLAKSEN Nu ja, povus tamen esti bone; cxar mi konas la lokajn
auxtoritatulojn suficxe bone; la potenculoj ne volonte akceptas
proponojn venantajn de aliuloj. Kaj tial mi pensas, ke ne estus
malavantagxe, ke ni faru iometan manifestacion.
HOVSTAD Gxuste tio, jes.
DOKTORO STOCKMANN Manifestacion vi diras? Nu, kiel vi do
volas manifestacii?
ASLAKSEN Kompreneble tre modere, sinjoro doktoro; mi cxiam estas
lauxeble modera; cxar modereco estas la unua deco de civitano, -- laux
mia opinio.
DOKTORO STOCKMANN Pri tio vi ja estas konata, sinjoro Aslaksen.
ASLAKSEN Jes, mi kuragxas tion diri. Kaj tiu afero pri la akvoliverejo,
gxi estas ege grava por ni etburgxoj. Aspekte la banejo farigxos
kvazaux eta orminejo por la urbo. Estas pere de la banejo, ke ni cxiuj
vivas, kaj precipe ni domposedantoj. Tial ni ja volonte subtenas la
institucion per cxiuj fortoj. Kaj cxar mi ja estas estro de la asocio de

domposedantoj --
DOKTORO STOCKMANN Jes --?
ASLAKSEN -- kaj cxar mi aldone estas agento por la asocio por
modereco, -- ja, la doktoro certe scias, ke mi agadas por la
moderecmovado?
DOKTORO STOCKMANN Jes, kompreneble.
ASLAKSEN Nu, -- sekve mi kompreneble renkontas multajn homojn.
Kaj cxar mi estas konata por esti prudenta kaj lojala civitano, kiel la
doktoro mem diris, mi ja havas certan influon en la urbo, -- iun
potencon, -- se mi mem tion diru.
DOKTORO STOCKMANN Tion mi scias tre bone, sinjoro Aslaksen.
ASLAKSEN Jes, jes -- tial estus por mi facila afero starigi iun
manifeston, se estus bezone.
DOKTORO STOCKMANN Manifeston, vi diras?
ASLAKSEN Jes, iun dankadreson de la civitanoj de la urbo, pro tio ke
vi antauxenportis tiun cxi komune gravan aferon. Kompreneble ni
devas gxin vortumi en la plej deca modereco, ke gxi ne ofendos la
auxtoritatulojn kaj tiujn, kiuj cetere havas la potencon. Kaj se ni estos
singardaj pri tio, neniu povos ofendigxi, mi pensas?
HOVSTAD Nu, ecx se ili ne tion sxatus --
ASLAKSEN Ne, ne, ne; neniun ofendon kontraux la auxtoritatuloj,
sinjoro Hovstad. Neniun opozicion kontraux homoj, kiuj staras al ni tiel
proksime. Da tiaj spertoj mi rikoltis suficxe dum miaj tagoj; kaj el tio
ankaux neniam venos io bona. Sed prudentaj kaj sinceraj eldiroj de
civitano ne devas al li esti rifuzataj.
DOKTORO STOCKMANN (agitas lian manon) Mi preskaux ne povas
diri al vi, Aslaksen, kiel kore gxojigas min trovi tiun subtenon inter
miaj kuncivitanoj. Mi estas tiel gxoja, -- tiel gxoja! Auxdu; cxu ne

glaseton da sxereo? Cxu!
ASLAKSEN Ne, multan dankon; mi neniam gustumas tiajn
alkoholajxojn.
DOKTORO STOCKMANN Nu, sed glason da biero do; kion vi diras?
ASLAKSEN Dankon, ankaux ne, sinjoro doktoro; mi nenion prenas
tiel frue en la tago. Sed nun mi volas eliri en la urbon kaj paroli kun
kelkaj el la domposedantoj kaj pretigi la etoson.
DOKTORO STOCKMANN Jes, estas senmezure gxentile de vi,