Popolmalamiko | Page 9

Henrik Ibsen
mi kuragxas tion diri. Kaj tiu afero pri la akvoliverejo, gxi estas ege grava por ni etburgxoj. Aspekte la banejo farigxos kvazaux eta orminejo por la urbo. Estas pere de la banejo, ke ni cxiuj vivas, kaj precipe ni domposedantoj. Tial ni ja volonte subtenas la institucion per cxiuj fortoj. Kaj cxar mi ja estas estro de la asocio de domposedantoj --
DOKTORO STOCKMANN Jes --?
ASLAKSEN -- kaj cxar mi aldone estas agento por la asocio por modereco, -- ja, la doktoro certe scias, ke mi agadas por la moderecmovado?
DOKTORO STOCKMANN Jes, kompreneble.
ASLAKSEN Nu, -- sekve mi kompreneble renkontas multajn homojn. Kaj cxar mi estas konata por esti prudenta kaj lojala civitano, kiel la doktoro mem diris, mi ja havas certan influon en la urbo, -- iun potencon, -- se mi mem tion diru.
DOKTORO STOCKMANN Tion mi scias tre bone, sinjoro Aslaksen.
ASLAKSEN Jes, jes -- tial estus por mi facila afero starigi iun manifeston, se estus bezone.
DOKTORO STOCKMANN Manifeston, vi diras?
ASLAKSEN Jes, iun dankadreson de la civitanoj de la urbo, pro tio ke vi antauxenportis tiun cxi komune gravan aferon. Kompreneble ni devas gxin vortumi en la plej deca modereco, ke gxi ne ofendos la auxtoritatulojn kaj tiujn, kiuj cetere havas la potencon. Kaj se ni estos singardaj pri tio, neniu povos ofendigxi, mi pensas?
HOVSTAD Nu, ecx se ili ne tion sxatus --
ASLAKSEN Ne, ne, ne; neniun ofendon kontraux la auxtoritatuloj, sinjoro Hovstad. Neniun opozicion kontraux homoj, kiuj staras al ni tiel proksime. Da tiaj spertoj mi rikoltis suficxe dum miaj tagoj; kaj el tio ankaux neniam venos io bona. Sed prudentaj kaj sinceraj eldiroj de civitano ne devas al li esti rifuzataj.
DOKTORO STOCKMANN (agitas lian manon) Mi preskaux ne povas diri al vi, Aslaksen, kiel kore gxojigas min trovi tiun subtenon inter miaj kuncivitanoj. Mi estas tiel gxoja, -- tiel gxoja! Auxdu; cxu ne glaseton da sxereo? Cxu!
ASLAKSEN Ne, multan dankon; mi neniam gustumas tiajn alkoholajxojn.
DOKTORO STOCKMANN Nu, sed glason da biero do; kion vi diras?
ASLAKSEN Dankon, ankaux ne, sinjoro doktoro; mi nenion prenas tiel frue en la tago. Sed nun mi volas eliri en la urbon kaj paroli kun kelkaj el la domposedantoj kaj pretigi la etoson.
DOKTORO STOCKMANN Jes, estas senmezure gxentile de vi, sinjoro Aslaksen; sed mi ne povas igi en mian kapon, ke cxiuj tiuj arangxoj estus necesaj; mi pensas, ke la afero iros glate de si mem.
ASLAKSEN La auxtoritatuloj laboras iom mallerte, sinjoro doktoro. Jes, Dio pardonu, mi tion ne diras por mallauxdi ilin --
HOVSTAD Morgaux ni pelcxasos ilin en la gazeto, Aslaksen.
ASLAKSEN Sed ne tro senbride, sinjoro Hovstad. Antauxeniru kun modereco, aux vi ne sukcesos movi ilin el la loko; fidu mian konsilon; cxar mi rikoltis spertojn en la lernejo de la vivo. -- Nu ja, mi diru adiaux al la doktoro. Vi nun scias, ke almenaux ni etburgxoj staras malantaux vi kiel muro. Vi havas la kompaktan plimulton cxe via flanko, sinjoro doktoro.
DOKTORO STOCKMANN Dankon pro tio, mia kara sinjoro Aslaksen. (prezentas al li la manon) Adiaux, adiaux!
ASLAKSEN Cxu vi kuniras al la presejo, sinjoro Hovstad?
HOVSTAD Mi venos poste; restas ankoraux io por decidi.
ASLAKSEN Bone, bone.
(Li salutas kaj eliras; doktoro Stockmann sekvas lin eksteren en la antauxcxambron.)
HOVSTAD (je enveno de la doktoro) Nu, kion vi nun diras, sinjoro doktoro? Cxu ne sxajnas al vi, ke estas la tempo por aerumi kaj iom agiti cxi tie en tiu kovarda malkuragxeco kaj malvigleco?
DOKTORO STOCKMANN Cxu vi aludas al presisto Aslaksen?
HOVSTAD Jes, mi faras. Li estas unu el tiuj, kiuj staras en la marcxo -- tia honesta homo kia li cetere estas. Kaj tiaj estas la plimulto cxi tie cxe ni; ili iras klinigxante kaj svingante al ambaux flankoj; pro nuraj konsideroj kaj hezitemo ili neniam kuragxas fari plenan pasxon.
DOKTORO STOCKMANN Jes, sed Aslaksen estis ja kore bonvola, sxajnas al mi.
HOVSTAD Estas unu sinteno, kiun mi pli alte taksas; kaj tio estas stari kiel fidinda, konfidema homo.
DOKTORO STOCKMANN Mi komplete samopinias kun vi.
HOVSTAD Tial mi nun volas kapti la sxancon kaj provi, cxu mi povus instigi la bonvolemulojn foje montri kuragxon. La kulto de auxtoritato devas esti elradikigxata en la urbo. Pri tiu nepardoneble granda eraro pri la akvoliverejo ni devas informi cxiujn vocxdonrajtulojn.
DOKTORO STOCKMANN Bone; se vi opinias, ke estas por la bono de la komunumo, do faru; sed ne antaux ol mi parolis kun mia frato.
HOVSTAD Mi tamen pretskribos redakcian artikolon dume. Kaj se la magistranto ne volas antauxenigi la aferon --
DOKTORO STOCKMANN Ho, kiel vi povas imagi tion?
HOVSTAD Estas imageble. Kaj tiam --?
DOKTORO STOCKMANN Jes, tiam mi promesas al vi --; auxdu, -- tiam vi povos presigi mian artikolon, -- enpreni gxin tuta kaj kompleta.
HOVSTAD Cxu mi rajtos? Cxu decidite?
DOKTORO STOCKMANN (prezentas al li la manuskripton) Jen gxi estas; prenu gxin kun vi; ne malutilos, ke vi tralegu gxin; kaj vi redonu gxin al mi poste.
HOVSTAD Bone, bone; mi faros. Kaj nun adiaux, doktoro.
DOKTORO
Continue reading on your phone by scaning this QR Code

 / 37
Tip: The current page has been bookmarked automatically. If you wish to continue reading later, just open the Dertz Homepage, and click on the 'continue reading' link at the bottom of the page.