Poems of Propertius [in Latin] | Page 8

futura meis. quae tu uiua mea possis sentire
fauilla! tum mihi non ullo mors sit amara loco. quam uereor, ne te
contempto, Cynthia, busto abstrahat e nostro puluere iniquus Amor,
cogat et inuitam lacrimas siccare cadentis! flectitur assiduis certa puella
minis. quare, dum licet, inter nos laetemur amantes: non satis est ullo
tempore longus amor.

XX
HOC pro continuo te, Galle, monemus amore, (id tibi ne uacuo defluat
ex animo) saepe imprudenti fortuna occurrit amanti: crudelis Minyis
dixerit Ascanius. est tibi non infra speciem, non nomine dispar,
Theiodamanteo proximus ardor Hylae: hunc tu, siue leges umbrosae
flumina siluae, siue Aniena tuos tinxerit unda pedes, siue Gigantea
spatiabere litoris ora, siue ubicumque uago fluminis hospitio,
Nympharum semper cupidas defende rapinas (non minor Ausoniis est
amor Adryasin); ne tibi sint duri montes et frigida saxa, Galle, neque
expertos semper adire lacus: quae miser ignotis error perpessus in oris
Herculis indomito fleuerat Ascanio. namque ferunt olim Pagasae
naualibus Argon egressam longe Phasidos isse uiam, et iam praeteritis

labentem Athamantidos undis Mysorum scopulis applicuisse ratem. hic
manus heroum, placidis ut constitit oris, mollia composita litora fronde
tegit. at comes inuicti iuuenis processerat ultra raram sepositi quaerere
fontis aquam. hunc duo sectati fratres, Aquilonia proles, hunc super et
Zetes, hunc super et Calais, oscula suspensis instabant carpere palmis,
oscula et alterna ferre supina fuga. ille sub extrema pendens secluditur
ala et uolucres ramo summouet insidias. iam Pandioniae cessat genus
Orithyiae: a dolor! ibat Hylas, ibat Hamadryasin. hic erat Arganthi
Pegae sub uertice montis grata domus Nymphis umida Thyniasin, quam
supra nullae pendebant debita curae roscida desertis poma sub
arboribus, et circum irriguo surgebant lilia prato candida purpureis
mixta papaueribus. quae modo decerpens tenero pueriliter ungui
proposito florem praetulit officio, et modo formosis incumbens nescius
undis errorem blandis tardat imaginibus. tandem haurire parat demissis
flumina palmis innixus dextro plena trahens umero. cuius ut accensae
Dryades candore puellae miratae solitos destituere choros, prolapsum
leuiter facili traxere liquore: tum sonitum rapto corpore fecit Hylas. cui
procul Alcides iterat responsa, sed illi nomen ab extremis fontibus aura
refert. his, o Galle, tuos monitus seruabis amores, formosum Nymphis
credere uisus Hylan. `Tu, qui consortem properas euadere casum, miles
ab Etruscis saucius aggeribus, quid nostro gemitu turgentia lumina
torques? pars ego sum uestrae proxima militiae. sic te seruato, ut
possint gaudere parentes, ne soror acta tuis sentiat e lacrimis: Gallum
per medios ereptum Caesaris ensis effugere ignotas non potuisse manus;
et quicumque super dispersa inuenerit ossa montibus Etruscis, haec
sciat esse mea.'

XXII
QVALIS et unde genus, qui sint mihi, Tulle, Penates, quaeris pro
nostra semper amicitia. si Perusina tibi patriae sunt nota sepulcra,
(Italiae duris funera temporibus, cum Romana suos egit discordia ciuis,)
sic mihi praecipue puluis Etrusca dolor. tu proiecta mei perpessa es
membra propinqui, tu nullo miseri contegis ossa solo. proxima
supposito contingens Vmbria campo me genuit terris fertilis uberibus.
End of the Project Gutenberg Edition of Propertius' Monobiblo

Etext of Propertius. . .[in Latin]

from http://mc.clintock.com/gutenberg/