Myne eerste vlerken

䬎A free download from www.dertz.in ----dertz ebooks publisher !----
The Project Gutenberg EBook of Myne eerste vlerken, by Eugeen Edward Stroobant
Copyright laws are changing all over the world. Be sure to check the copyright laws for your country before downloading or redistributing this or any other Project Gutenberg eBook.
This header should be the first thing seen when viewing this Project Gutenberg file. Please do not remove it. Do not change or edit the header without written permission.
Please read the "legal small print," and other information about the eBook and Project Gutenberg at the bottom of this file. Included is important information about your specific rights and restrictions in how the file may be used. You can also find out about how to make a donation to Project Gutenberg, and how to get involved.
**Welcome To The World of Free Plain Vanilla Electronic Texts**
**eBooks Readable By Both Humans and By Computers, Since 1971**
*****These eBooks Were Prepared By Thousands of Volunteers!*****
Title: Myne eerste vlerken
Author: Eugeen Edward Stroobant
Release Date: November, 2004 [EBook #6959]?[This file was first posted on February 17, 2003]
Edition: 10
Language: Dutch
Character set encoding: ISO-8859-1
? START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK, MYNE EERSTE VLERKEN ***
E-text produced by Vital Debroey.
MYNE EERSTE VLERKEN.
DOOR
Eug. Ed. Stroobant.
U allen, myne vrienden, zy dit myn eerste werkje opgedragen. Door het lot van u verwyderd, wil ik u hetzelve tot eene gedachtenis laten. Gy alléén, die weet hoe weinige ledige oogenblikken myne noodzakelyke en ernstige bezigheden my overlaten, gy alléén zult het geringe aenbelang myner eerste voortbrengselen verschoonen.
Eenige der in dit bundeltje vervatte stukjes zyn niet van eigene vinding, maar slechts door my in het nederduitsch overgebragt; zulkdanige zyn: _Mozes op den Nyl_, naer VICTOR HUGO;?_Winterlyden_, naar TURQUéTY; _Vaerwel eens jongen dichters aen 't leven_, naer GILBERT; _De jongeling en de grysaerd_, naer FLORIAN; _De bedelaer_, naer AD. MATHIEU; _De tempel_, naer DE LAMARTINE; _De dronkaerd en de doktor_, naer het hoogduitsch.
Moge deze gedachtenis u aengenaem zyn; dan is myn wensch vervuld. Dat de kritiek hare scherpe nagelen vry op myn werkje--indien zy het de moeite waerd acht--sla,... dat zy het gansch vernietige! Voor u, myne vrienden, zal het, hoop ik, toch altyd eene waerde,-- die, welke men hecht aen de gedachtenis eens afwezigen vriends-- blyven behouden.
Vaertwel.
_Turnhout, October 1842._
HERINNERINGEN.
Herinren we ons die stonden.?--C. LEDEGANCK.--
AEN 'T VADERLYKE DAK.
'k Heb u vaerwel gezegd, ? rust, ? zoet vreê?In 't ouderlyke huis zoo ruim en mild genoten,?En u, ? vadren dak, gy stille en veilge reê,?Waer myne jeugd te snel, helaes, is heengevloten!
Welligt voor altyd, ja, heb ik u, lieve grond,?Waer ik myn eersten stap, als kind, heb durven wagen,?Waer ik, als jongeling, zoo vele blydschap vond,?Verlaten, om het pad der wereld in te slagen.
Nu vind ik my alléén, nu ben ik gansch ontscheurd?Aen al wat my op aerd het duerbaerst kon bevallen;?Helaes! ik moest dan ook, onzalige, op myn beurt?Myn heil, myn ruste zien door 't bittre lot vergallen!
Zoo wordt, als 't laetste vruchtje in 't najaer is geplukt, De zwaluwe ook ontscheurd der plaets, waer ze onlangs zweefde Door 't ruim, voor de eerste mael; zoo wordt zy ook ontrukt Der vensternis, waerin het moedernestje kleefde...
AEN MYNE OUDERS.
Vindt m'ooit een tweede vaderhart,?Een hart, dat uwe vreugde en smart?Of wat uw ziel mogt voeden,?Als 't zyne kan bevroeden?
Wordt eener moeder liefgekoos?Dat in uw ziel troost-moedeloos?De vreugd kan doen herleven,?Nog ergens u gegeven?...
Neen, Ouders, neen; niets kan uw hart?Uw liefde, uw zorg, die pynen tart,?Uw heilwensch- en verlangen?Ooit voor uw zoon vervangen!
Neen; altyd blyft zyn liefde u trouw,?En hoe hem 't lot verwyderd ho?,?Zal 't uwer min herdenken?Hem troost en hope schenken!
AEN MYNE ZUSTERS.
Neen, in 't midden van u allen,?Zusters, zit ik niet meer neêr;?Andren moog dit heil bevallen,?My, helaes! niet meer.
Ja, de plaets waer ik voor dezen?Tusschen u gezeten was,?Waer zoo blyde stonden rezen?Ongemerkt en ras,
Moet thans ledig, open blyven,?Sedert dat ik u verliet;?Eenzaem, ik myne uren dryven...?Maer... het lot gebiedt!...
Niets toch kan de liefde dooven?Die ik, Zusters, tot u draeg;?Niets kan ze u, in 't afzyn, rooven,?Ze is myn troost nog staêg!
AEN MYNEN BROEDER.
Uw zetel ook, ? Broêr, is weggeschoven?Sints lang van d'ouderlyken haerd;?Niets echter ga voor ons die plaets te boven,?Ons blyv' zy steeds oneindig waerd.
Geheugt 't u nog, hoe we aen dien haerd gezeten,?Des avonds, in een kalme rust,?Te zamen onze stonden zalig sleten,?Het scheidens uer nog onbewust?--
't Geheugt u, ja... vergeet men ooit de dagen?Van vrede, heil en zoete droomery,?Die men vergeefs een tweede mael zou vragen,?Die met de jongheid zyn voorby?...
Hoe zoet, ? Broêr, blyft my gestaêg 't herdenken?Van den voor ons vervloden tyd,?Hoe pynend ook, zal dit gedacht my schenken?Een balsem in mismoedigheid.
AEN MYNEN BOEZEMVRIEND.
U, myn Vriend, myn trouw gezel,?U, den besten aller vrinden,?Die ik mogt op aerde vinden,?Ja, u ook zeide ik vaerwel!
Is er van ons kindschheid af?Wel een dag voorby gevaren,?Dat wy by elkaer niet waren,?Die ons zyne vreugd niet gaf?
Kon er iets