Met een der stoomers van de Maatschappij Nederland naar Genua | Page 8

J. Craandijk
vertrek is nog niet gekomen. Er is nog zóóveel te laden, dat het omstreeks vijf uur wordt, eer alles gereed is. Daardoor winnen wij althans dit, dat de lunch, na de kloeke morgenwandeling niet onwelkom, kan worden gebruikt, zonder dat wij er iets bij verliezen. Want als wij weer op weg zijn, is er weer veel te zien.
Eerst het reeds bekende, dat nooit verveelt; dan, als wij Cowes voorbij zijn, de breede Solent, omzoomd door de groene heuvels van Hampshire en de schoone kusten van Wight, met hun woeste rotspartijen en vruchtbare, welbebouwde dalen, met hun huisjes op de hoogten en tegen de hellingen, hun dorpjes en hun grimmige forten aan de oevers der zeestraat, met het oude stedeke Yarmouth en het sterke Hurst Castle er tegenover, op een landtong aan den vasten wal. Eindelijk de Needles, de scherpe klippen in zee, met den vuurtoren, ten slotte de prachtige hoek van het eiland, steil oprijzend als de forsche gevel van een reuzengebouw, en een afscheidsblik op de wijkende kust, tooverachtig verlicht door de avondzon. 't Is nu alles in verheven rust. Maar de Needles weten te spreken van schipbreuk en doodsgevaar! Hadden wij er niet bij Southampton een proeve van gezien in de helft van een groote stoomboot, die haar voorschip had verloren en met groote moeite van deze geduchte "Naalden" was afgebracht?
Bij de Needles is de loods van boord gegaan. 't Verzegelde is ontzegeld en de vrije beschikking over tabak en sigaren weer verkregen. Engeland vreest ons niet meer. De Britsche kust van het Kanaal is van ver nog als een nevel te zien wanneer wij na den laat gestelden maaltijd weer boven komen, maar 't gevaar dat wij smokkelen zullen is voorbij. Weldra is ook geen land meer te bespeuren. 't Is stil en eenzaam op den onafzienbaren waterspiegel, waarover de maan aan den wolkenloozen hemel haar goudglans uitgiet. Op het dek straalt het electrisch licht, waarin zich dansende paren lustig bewegen op de vroolijke muziek, die van de pianola ruischt.
Twee dagen, 17 en 18 Juli, zijn wij in volle zee, en wel in de gevreesde golf van Biscaye, die evenwel, als zoo menigmaal in dezen tijd des jaars, van haar woelig karakter niets vertoont. Zij is zoo kalm als een meertje. Behalve lucht en water--een en ander zooveel men maar wenschen kan--is er niets te zien, dan alleen nu en dan van verre of meer nabij een stoomer, die belangstellend wordt gadegeslagen. Maar de tijd valt daarom niet lang bij ringwerpen en andere spelen van dien aard, bij kaart- of dominospel, met een boek of een praatje, naar leeftijd of neiging, afgewisseld door de gezellige gemeenschappelijke maaltijden. Frisch en opwekkend is de zeelucht op den zonnigen, maar gansch niet drukkend heeten dag. Verrukkend schoon zijn de avonden in den heerlijken maneschijn. Overvloed van gezondheid en levenskracht wordt ingeademd in den reinen dampkring en van al de onrust, die er in de wereld mag zijn, dringt geen gerucht tot ons door.
Is er in deze omstandigheden, die trouwens in alle opzichten zoo gunstig mogelijk waren, van verveling geen sprake, dit neemt niet weg, dat een mensch van nature geneigd is, naar verandering te haken. In het leven aan boord is "land zien" een zeer begeerde verandering, "aan land gaan" een hoog gewaardeerd genoegen, en 't wordt een onvergetelijk genot, wanneer het land, dat gezien wordt, zoo schoon is als de kust, waarover den 19den Juli ons oog mocht weiden, wanneer de bodem dien wij betreden zooveel belangrijks te bewonderen geeft als die, waarop wij den voet mochten zetten.
't Was een goede gedachte van de Directie der Maatschappij Nederland, haar booten op de uitreis Lissabon te laten aandoen, om er passagiers op te nemen. De tocht naar Genua wordt er zooveel te aantrekkelijker door. Immers, de merkwaardige en prachtig gelegen hoofdstad van Portugal zou anders allicht voor verreweg de meesten tot het gebied der ongeziene dingen blijven behooren. In een gewoon reisplan wordt in den regel een bezoek aldaar niet opgenomen! Nu neemt men het als in 't voorbijgaan gemakkelijk mede. Tijdverlies geeft het weinig of niet. Kwam men vroeger tegen het vallen van den nacht voor Genua en moest men daar op den morgen wachten--deze toch verloren uren kunnen nu uitstekend besteed worden. Daardoor kan echter het oponthoud niet lang zijn, veel te kort zeker, om de stad met haar uitgestrekte buitenwijken en haar te recht vermaarde omstreken ook maar eenigszins naar eisch te leeren kennen, maar toch niet te kort, om er een indruk van te ontvangen.
En in elk geval, machtig is de indruk van de schoonheid der Portugeesche kust, die wij langs en van de rivier, die wij opvaren, eer Lissabon zelf zich aan het oog vertoont.
Vroeg zijn wij reeds aan dek. Visschersscheepjes met driekantige witte zeilen kondigen de nabijheid van het land reeds op eenigen afstand
Continue reading on your phone by scaning this QR Code

 / 18
Tip: The current page has been bookmarked automatically. If you wish to continue reading later, just open the Dertz Homepage, and click on the 'continue reading' link at the bottom of the page.