Le procès des Templiers | Page 3

Not Available
testem osculati fuerunt in ore. Deinde omnes astantes
exierunt dictam capellam, receptore predicto et ipso teste solis
remanentibus in eadem, et clauso ostio dicte capelle per ipsum
receptorem, duxit eum prope altare, et ostensa sibi quadam cruce lignea

existente retro altare, in qua nulla erat ymago, quam ipse recordatur,
precepit ei quod abnegaret Deum; et cum ipse testis diceret constanter
quod ipse nunquam abnegaret creatorem suum, dictus receptor dixit ei
quod, postquam juraverat obedienciam, oportebat eum sic facere, et
tunc ipse testis dolens, ut dixit, abnegavit Deum ore non corde. Postea
precepit ei quod spueret super dictam crucem. Dixit eciam quod dictus
receptor, hiis factis, osculatus fuit ipsum testem in pectore supra vestes.
Alia inhonesta non intervenerunt in recepcione sua predicta. Dixit
eciam quod vidit recipi fratrem Hugonem de Nantolio Suessionensis
diocesis, circa principium hujus Quadragessime fuerunt octo anni vel
circa, in capella domus Templi de Cheuruto Senonensis diocesis, quem
recepit predictus frater Gerardus de Pruino, tunc preceptor dicte domus
de Cheruto, presentibus fratribus Drocone tunc preceptore domus de
Scinhi dicte diocesis Trecensis et Johanne Monachi Suessionensis
diocesis, servientibus, de quorum vita vel morte non habet certitudinem;
in cujus recepcione licita et honesta que fuerunt dicta et facta in
recepcione ipsius testis servata fuerunt; illicita tamen confessata per
eum vel alia non vidit fieri nec injungi. Requisitus si credit quod in
recepcionibus aliorum fierent et servarentur predicta illicita confessata
per eum, respondit se credere quod non. Credit bene ecclesiasticis
sacramentis, et credit quod alii fratres crederent, ut dixit, et quod eorum
sacerdotes debite celebrarent. Statim pro professis habebantur, ut fuit
sibi dictum. Clam fiebant recepciones eorum, nullis presentibus nisi
fratribus [p. 6] ordinis. Cordulis cingebantur supra camisias, quas
recipiebant unde volebant. Injunctum fuit ei quod non revelaret secreta
capitulorum, non facta alia mencione de modo recepcionis; non tamen
juravit. Si erant aliqui qui secretos errores in ordine scirent, negligentes
fuerunt quia non denunciaverunt Ecclesie. Elemosinas et hospitalitatem
vidit convenienter fieri et servari in domibus ordinis in quibus fuit
conversatus. Fuit sibi dictum quod procuraret utilitatem ordinis juste,
non tamen fuit dictum quod injuste. Credit quod totus ordo servasset
illud quod magnus Magister cum conventu statuisset. Grandia scandala,
suspicio et infamia sunt exorta nunc contra ordinem.
Requisitus si sic deposuerat prece, precepto, timore, amore, odio vel
temporali comodo habito vel habendo, respondit quod non, sed pro
veritate dicenda; cui fuit injunctum quod non revelaret hanc suam

deposicionem quousque attestaciones fuerint publicate.
Acta fuerunt hec die et loco predictis, presentibus magistro Amisio, me
Floriamonte Dondedei, et aliis notariis supra ultimo nominatis.
Post hec, die Lune sequenti, que fuit VIII dies dicti mensis Marcii,
fuerunt adducti pro testibus ad presenciam eorum dominorum
commissariorum, in domo predicta fratrum Minorum, fratres
Guillelmus de Torrage miles Carnotensis, Guillelmus deu Liege
preceptor de Rupella, P. Theobaldi preceptor de Castro Bernardi
Xantonensis, et Helias Raynaudi Petragoricensis, preceptor domus
Templi de Dongno diocesis Xantonensis, Guillelmus Terice
Cenomanensis, et Thomas de Panpalona preceptor domus d'Averin in
Navernia Panpalonensis, et domus de Riba Forada Therasconensis
diocesis. Qui tactis sacrosanctis Evangeliis juraverunt dicere in isto
negocio plenam et meram veritatem, secundum formam juramenti
aliorum testium superius registratam, expositam et vulgarizatam
eisdem.
Quo facto, dictus frater Guillelmus de Liege serviens, preceptor de
Rupella Xantonensis diocesis, testis supra juratus, mantellum ordinis et
barbam defferens, qui fuit protestatus quod non intendit [p. 7] recedere
a deposicione per eum facta coram domino archiepiscopo Xantonensi,
per quem absolutus et reconciliatus fuerat apud Rupellam, octuaginta
annorum vel circa, lectis et diligenter expositis sibi omnibus et singulis
articulis, respondit se nichil scire, credere vel audivisse dici de
contentis in eis nisi quod sequitur. Videlicet quod ipse in recepcione
sua de nullo illicito vel inhonesto fuerat requisitus vel solicitatus, nec
post recepcionem, nec vidit fieri in recepcionibus aliorum quibus
adfuerat nec post. Ipse autem fuerat receptus, in vigillia Nativitatis
Domini proximo preteriti fuerunt sexaginta duo anni vel circa, in
capella domus Templi de Roches Pictavensis diocesis, per fratrem
Hugonem Grisardi militem quondam, preceptorem tunc Aquitanie,
presentibus fratribus Roberto Anglico preceptore de Banes Xantonensis
diocesis serviente, Francone de Bort tunc preceptore de Lemozucinio,
Symone de Nigella tunc preceptore de Insula Bochardi, militibus, et
pluribus aliis deffunctis, in hunc modum: nam cum pluries interpolate

peciisset panem et aquam, societatem et pauperem vestitum ordinis, et
responsum fuisset ei quod bene deliberaret super hoc, et ipsi eciam
deliberarent, finaliter concesso quod reciperet eum, fecit eum vovere et
jurare super quoddam missale apertum, ubi erat ymago Crucifixi, et
apponere manus suas prope canonem ibi Te igitur etc., quod viveret
sine proprio, servare castitatem, obedienciam, et obedire omnibus
preceptoribus suis, servare bonos usus et bonas consuetudines ordinis,
et quod non esset in loco ubi aliquis exheredaretur injuste. Post que
imposuit sibi mantellum, et ipse et fratres astantes fuerunt eum osculati
in ore. Postea instruxit eum quot Pater noster diceret pro horis suis,
qualiter jaceret, et quod caveret sibi specialiter
Continue reading on your phone by scaning this QR Code

 / 212
Tip: The current page has been bookmarked automatically. If you wish to continue reading later, just open the Dertz Homepage, and click on the 'continue reading' link at the bottom of the page.