Le Horror Altissime | Page 3

del aere non resolvite'
e qual reportages in le jornales vulgar -- e como pauco on de facto
faceva a fin de resolver le caso! Ille descendeva in un volo a picco
magnific ab un altitude incognite. Ille nunquam disbarcava ab illo, sed
moriva in su sede de pilota. Que le occideva? 'Un maladia del corde',
diceva le doctores. Nonsenso! Le corde de Hay Connor era tanto san
como le mie. Que diceva Venables? Venables era le sol homine apud
ille quando ille moriva. Ille diceva que ille tremeva e resimilava un viro
qui se habeva espaventate gravemente. 'Moriva de terror', diceva
Venables, ma non poteva pensar pro qual cosa ille habeva pavor. Ille
solo diceva un parola a Venables, que sonava como 'monstruose'.
Durante le inquesta on non poteva decifrar isto. Ma isto io poteva
decifrar. Monstros! Isto era le final parola de povre Harry Hay Connor.
E ille vermente moriva de pavor, justo como Venables pensava.
E depois il habeva le capite de Myrtle. Crederea tu -- crederea vermente
alcunos -- que un capite human pote esser fracassate completemente a
in le corpore per le fortia de un cadita? Forsan illo serea possibile, ma
io nunquam ha credite que isto era ver in le caso de Myrtle. E le adipe
sur su vestimentos -- 'completemente sordide per adipe', diceva alcuno
al inquesta. Remarcabile que iste parolas non igniva le pensatas de

alteres! Mi pensatas jam flammava, ma io habeva comocunque
meditate longemente sur iste cosa.
Io ha exequite tres ascensiones depois -- como Dangerfield derideva mi
fusil de chassa! -- ma nunquam attingeva sufficiente altitude. Ora, con
le nove e legier machina de Paul Veroner e su Robur de 175
cavallo-vapores io deberea deman facilemente passar dece kilometros.
Illo sera un essayo a batter le record. Forsan io anque battera alque
altere. Claro illo sera periculose. Si un viro vole eluder periculos, ille
deberea desister completemente de aviation e celar se in su pantoflas e
roba de camera. Ma io va visitar le jungla aeree deman -- e si il ha
alque ibi, io lo apprendera. Si io retornara, io habera trovate alcun
renomine pro me mesme. Si io non retornara, ille agenda potera
explicar lo que io ha volite facer e como io perdeva facente lo. Ma nulle
galimatias de accidentes o mysterios, per favor.
Io seligeva le monoplano Paul Veroner pro le mission. Iste construction
es sin par pro dur travalio. Beaumont discoperiva isto in le infantia del
aviation. Pro exemplo, illo non es incommodate per humiditate e le
temperie iste die dava le impression que nos volarea intra nubes. Le
Veroner es un belle parve typo que responde a mi manos como un
cavallo con un bucca receptive. Illa possede tote ameliorationes
moderne: un fuselage coperite per canevas, un carretto de atterrage con
rotas e skis inclinate, frenos, stabilisatores gyroscopic, tres cambios de
velocitate que opera per alterar le angulo de attacco del ala del
propulsor. Io anque apportava un fusil de chassa e un dozena cartuchas
con plumbos de cervo. Vos totes deberea haber observate le facie de
Perkins, mi vetere mechanico, quando io le instrueva a cargar los.
Io me vestiva como un explorator arctic, con duple subvestimentos sub
mi supertoto, spisse calcettas intra mi bottinas wattate, un large bonetto
hibernal con protege-aures e mi berillos de protection. Le calor era
suffocante apud le hangar, ma io ascenderea al apice de Himalaya e
debeva vestir me pro illo. Perkins comprendeva que alque inusual
evenirea e precava que io le lassarea accompaniar me. Forsan io lo
haberea facite, si io habeva usate un biplano, ma le monoplano solo
porta un homine. Naturalmente, io apportava le armatura de oxygeno;
cata pilota qui sin un tal va ascender a fin de batter un record de altitude,
morira per congelation o suffocation -- o per ambes.
Ante mi imbarcation io inspectava le governaculos, le alas e le cablos

pilotante del Veroner. Illa era in un bon stato in tanto que io videva. Io
poneva le motor in marcha e audiva un susurro agradabile. Jam a un
lente velocitate illa se levava si tosto que io la permitteva. Io circulava
super mi campo de focar un o duo vices a fin de calefacer le motor e
depois, agitante un mano a Perkins e le alteres, premeva le acceleration
maximal. Illa curreva como un hirundine al longe del vento pro 12-15
kilometros usque io elevava su naso e illa comenciava ascender in un
large spiral verso le cortina de nubes super me. Il es essential que on
monta lentemente a fin de adaptar se al pression decrescente.
Il faceva un calor oppressive, viste que il era septembre in Anglaterra,
con le spisse sensation que indica pluvia approchante. A vices il faceva
sufflos brusc ab le sud-west -- uno tanto forte e