Ille descendeva in un volo a picco magnific ab un altitude incognite. Ille nunquam disbarcava ab illo, sed moriva in su sede de pilota. Que le occideva? 'Un maladia del corde', diceva le doctores. Nonsenso! Le corde de Hay Connor era tanto san como le mie. Que diceva Venables? Venables era le sol homine apud ille quando ille moriva. Ille diceva que ille tremeva e resimilava un viro qui se habeva espaventate gravemente. 'Moriva de terror', diceva Venables, ma non poteva pensar pro qual cosa ille habeva pavor. Ille solo diceva un parola a Venables, que sonava como 'monstruose'. Durante le inquesta on non poteva decifrar isto. Ma isto io poteva decifrar. Monstros! Isto era le final parola de povre Harry Hay Connor. E ille vermente moriva de pavor, justo como Venables pensava.
E depois il habeva le capite de Myrtle. Crederea tu -- crederea vermente alcunos -- que un capite human pote esser fracassate completemente a in le corpore per le fortia de un cadita? Forsan illo serea possibile, ma io nunquam ha credite que isto era ver in le caso de Myrtle. E le adipe sur su vestimentos -- 'completemente sordide per adipe', diceva alcuno al inquesta. Remarcabile que iste parolas non igniva le pensatas de alteres! Mi pensatas jam flammava, ma io habeva comocunque meditate longemente sur iste cosa.
Io ha exequite tres ascensiones depois -- como Dangerfield derideva mi fusil de chassa! -- ma nunquam attingeva sufficiente altitude. Ora, con le nove e legier machina de Paul Veroner e su Robur de 175 cavallo-vapores io deberea deman facilemente passar dece kilometros. Illo sera un essayo a batter le record. Forsan io anque battera alque altere. Claro illo sera periculose. Si un viro vole eluder periculos, ille deberea desister completemente de aviation e celar se in su pantoflas e roba de camera. Ma io va visitar le jungla aeree deman -- e si il ha alque ibi, io lo apprendera. Si io retornara, io habera trovate alcun renomine pro me mesme. Si io non retornara, ille agenda potera explicar lo que io ha volite facer e como io perdeva facente lo. Ma nulle galimatias de accidentes o mysterios, per favor.
Io seligeva le monoplano Paul Veroner pro le mission. Iste construction es sin par pro dur travalio. Beaumont discoperiva isto in le infantia del aviation. Pro exemplo, illo non es incommodate per humiditate e le temperie iste die dava le impression que nos volarea intra nubes. Le Veroner es un belle parve typo que responde a mi manos como un cavallo con un bucca receptive. Illa possede tote ameliorationes moderne: un fuselage coperite per canevas, un carretto de atterrage con rotas e skis inclinate, frenos, stabilisatores gyroscopic, tres cambios de velocitate que opera per alterar le angulo de attacco del ala del propulsor. Io anque apportava un fusil de chassa e un dozena cartuchas con plumbos de cervo. Vos totes deberea haber observate le facie de Perkins, mi vetere mechanico, quando io le instrueva a cargar los.
Io me vestiva como un explorator arctic, con duple subvestimentos sub mi supertoto, spisse calcettas intra mi bottinas wattate, un large bonetto hibernal con protege-aures e mi berillos de protection. Le calor era suffocante apud le hangar, ma io ascenderea al apice de Himalaya e debeva vestir me pro illo. Perkins comprendeva que alque inusual evenirea e precava que io le lassarea accompaniar me. Forsan io lo haberea facite, si io habeva usate un biplano, ma le monoplano solo porta un homine. Naturalmente, io apportava le armatura de oxygeno; cata pilota qui sin un tal va ascender a fin de batter un record de altitude, morira per congelation o suffocation -- o per ambes.
Ante mi imbarcation io inspectava le governaculos, le alas e le cablos pilotante del Veroner. Illa era in un bon stato in tanto que io videva. Io poneva le motor in marcha e audiva un susurro agradabile. Jam a un lente velocitate illa se levava si tosto que io la permitteva. Io circulava super mi campo de focar un o duo vices a fin de calefacer le motor e depois, agitante un mano a Perkins e le alteres, premeva le acceleration maximal. Illa curreva como un hirundine al longe del vento pro 12-15 kilometros usque io elevava su naso e illa comenciava ascender in un large spiral verso le cortina de nubes super me. Il es essential que on monta lentemente a fin de adaptar se al pression decrescente.
Il faceva un calor oppressive, viste que il era septembre in Anglaterra, con le spisse sensation que indica pluvia approchante. A vices il faceva sufflos brusc ab le sud-west -- uno tanto forte e inexpectate que illo me surprendeva e causava un medie rolamento. Io memora le tempore durante le qual borrascas e vortices e cavitates de aere soleva esser alque periculose --
Continue reading on your phone by scaning this QR Code
Tip: The current page has been bookmarked automatically. If you wish to continue reading later, just open the
Dertz Homepage, and click on the 'continue reading' link at the bottom of the page.