La Falo de Usxero-Domo | Page 8

rigida malfermajxo de la okulo kiam mi ekvidetis gxin en profilo. La emocio de lia korpo, cetere, malakordis kun tiu pensado--cxar li sxanceligxis de flanko al flanko kun delikata tamen konstanta kaj sensxangxa svingado. Rapide konsciinte pri cxio tio, mi reprenis la rakonton de Lanceloto, kiu tekstis jene:
"Kaj nun la cxampiono, eskapinte el la terura furiozo de la drako, pripensante la latunan sxildon kaj la rompon de la cxarmo gxin surkusxanta, forigis la kadavron de sur la vojo antaux si kaj alproksimigxis kuragxe trans la argxentan pavimon de la kastelo gxis la muro kie pendis la sxildo; kiu verdire ne atendis lian finalvenon, sed sin faligis cxe liaj piedoj sur la argxentan plankon kun grandega kaj sonorega bruacxo."
Tujege post kiam tiuj silaboj trapasis miajn lipojn--kvazaux efektive en tiu momento latuna sxildo falis peze sur argxentan plankon--mi perceptis distingan, kavsonan, metalan kaj sonoregan, sed sxajne dampitan reehxadon. Entute maltrankviligite, mi starigxis eksalte; sed la konstanta sinlulado de Usxero dauxris seninterrompe. Mi alhastis la segxon sur kiu li sidis. Lia rigardo estis fiksfleksita antaux li kaj tra lia tuta vizagxo regis sxtona rigideco. Sed, dum mi metis la manon sur lian sxultron, forta tremego skuis lian tutan korpon; malsaneca rideto tremetis cxirkaux liaj lipoj; kaj mi vidis ke li parolas en mallauxta, hasta, galimatia murmurado, kvazaux malkonsciante pri mia cxeesto. Klinigxante proksime super li, finfine mi komprenis la teruran signifon de liaj vortoj.
"Malauxdi gxin?--tute kontrauxe, mi ja auxdas gxin kaj jam antauxe gxin auxdis. De longaj--longaj--longaj--multaj minutoj, multaj horoj, multaj tagoj, mi auxdas gxin--tamen mi malkuragxis--ho, kompatu min, mizeran mizerulon kiu mi estas!--mankis al mi la kuragxo--mankis la kuragxo ekparoli! Ni entombigis sxin viva! Cxu mi ne diris ke miaj sensoj estas akutaj? Mi nun diru al vi ke mi auxdis sxiajn unuajn malfortajn movigxojn en la kava cxerko. Mi auxdis ilin--antaux multaj, multaj tagoj--tamen mankis al mi la kuragxo--mankis la kuragxo ekparoli! Kaj nun--hodiauxnokte--Etelredo--ho! ho!--la rompo de la pordo de la ermito, kaj la mortokriego de la drako, kaj la sonorego de la sxildo!--ni diru, anstatauxe, la frakaso de sxia cxerko kaj la grincado de la feraj cxarniroj de la karcero kaj sxiaj baraktoj interne de la latuntegita arkopasejo de la kelo! Ho, kien mi forrapidu? Cxu baldauxege sxi ne aperos cxi tie? Cxu sxi ne hastas por riprocxi min pri mia senkonsiderado? Cxu mi ne auxdis sxiajn pasxojn sur la sxtuparo?--Cxu mi ne perceptas tiun pezan kaj teruran batadon de sxia koro? FRENEZULO!" Cxi tie li saltstarigxis furioze, elkriegante siajn silabojn, kvazaux en la strebado li rezignus sian animon. "FRENEZULO! MI DIRAS AL VI KE SXI NUN STARAS ALIFLANKE DE LA PORDO!"
Kvazaux en la preterhoma energio de lia eldiro eltrovigxis la potenco de iu sorcxo--la grandegaj antikvaj paneloj kiujn la parolinto indikis pergeste, malfermis malrapide, en tiu momento, siajn pezegajn kaj ebonajn makzelojn. Tio estis la faro de la hastega ekblovo--sed tiam ekstere de tiuj pordoj ja staris la alta kaj envolvita figuro de Damo Madelino de Usxero. Estis sango sur sxiaj blankaj roboj kaj la indicoj de kruela luktado sur cxiu hauxtero de sxia marasmigita framo. Dum momento sxi restis tremante kaj sxanceligxante de flanko al flanko sur la sojlo, tiam, kun mallauxta gxemanta krio, enfalis pezege sur la korpon de sia frato kaj en siaj perfortaj kaj nun finaj mortodoloregoj, lin faligis surplanken, kadavron kaj viktimon de la teruroj kiujn li antauxtimis.
El tiu cxambro kaj el tiu domego mi fugxis konsternigite. La sxtormo dauxre agis kun sia tuta furiozo dum mi min trovis transiranta la malnovan digvojon. Subite pafiris laux la vojo sovagxa lumo kaj mi turnigxis por vidi de kie devenis tiel malkutima brilego; cxar restis malantaux mi nur la vasta domo kaj ties ombroj. La brilego fontis el plena, subigxanta, sangorugxa luno kiu nun scintilis klarege tra tiu antauxe apenaux videbla fendigxo kiu, laux mia pli frua priskribo, etendigxis ekde la tegmento de la konstruajxo, en zigzaga direkto, gxis ties bazo. Dum mi spektadis, tiu fendigxo plilargxigxis rapidege--sentigxis feroca ekspiro de la kirlvento--la tuta orbo de la satelito aperis subite antaux mia rigardo--mia cerbo sxanceligxis dum mi vidis disigxi hastege la potencajn murojn--auxdigxis longa tumulta kriegado kvazaux la sono de mil akvoj--kaj la profunda kaj mucida lageto cxe miaj piedoj fermigxis moroze kaj silente sur la eroj de "USXERO-DOMO."

NOVELOJ DE USONAJ VERKISTOJ Esperantigitaj de EDWIN GROBE kaj Haveblaj cxe ELNA LIBROSERVO P.O. Box 1129, El Cerrito, CA 94530, Usono
ALCOTT, LOUISA MAY: MIA KONTRABANDULO
ANDERSON, SHERWOOD: TRI NOVELOJ ("La Morto en la Arbaro," "La Reveno," "La Perdita Romano")
FITZGERALD, F. SCOTT: LA DIAMANTO TIEL GRANDA KIEL RIC-HOTELO
HAWTHORNE, NATHANIEL: TRI NOVELOJ ("La Eksperimento de D-ro Hejdegero," "La Nigra Vualo de la Pastoro," "Juna Bonulo Brauxno")
IRVING, WASHINGTON: LA LEGENDO DE DORM-VALETO
IRVING, WASHINGTON: TRI NOVELOJ ("Ripo van-Vinklo," "Al la Leganto," "Aventuro de la Germana Studento")
JAMES, HENRY: LA TURNO DE LA SXRAUXBO (en tri libretoj: I, II, III)
POE, EDGAR ALLAN: LA FALO DE