Isa Pang Bayani | Page 9

malalaking suliraning manggagawa sa Pilipinas ay malunasan.
Anopa't sa ganang kanya, sa ganang kay Maurong nagdaramdam sa namamalas na kaapihan n~g madlang kilusang manggagawa, ang m~ga ito ay malimit lamang na gawing hagdanan n~g ilang mapagimbot at nagkukunwaring tagaakay nila at upang makaakyat sa tugatog n~g dan~gal at katungkulan, dan~gal at katungkulang gagamitin lamang sa sariling kapakanan at kagalin~gan.
Sa gayong malungkot na pagmumunimuni ni Mauro, ang asawa niyang si Serafina Halili, babaing puspos hinhin, maran~gal at matalino, na di lamang karapatdapat na in�� n~g tatlo nilang maliliit na an��k, kundi is�� rin namang katulong at katuwang niya sa malaking pagbabaka sa buhay, na mula pa nang m~ga unang sandali'y nagmamalasmalas na sa anyo at kilos n~g asawa, ay di na nakabatang di lumapit at magusisa:
--?Bakit ka nalulungkot?--?Ano ang nangyayari sa iny��? ?May malubhang bagay bagang sinasapit ang inyong kilusan?--ang sunodsunod na tanong ni Serafina.
--Serafina ... Serafina ...--ang naitugon ni Mauro na hinawakan ang kamay n~g asawa--?Sawing palad...! ?Sawingsawi ang kapalarang sinasapit n~g m~ga manggagawa!
--?Bakit? ?Hindi ba't ang kilusan ninyo ay nagkakais��?
--?Nagkakaisa! O��; datapwa't ang m~ga taksil, ang m~ga Hudas, ay siyang nagwasak at magwawasak pa n~g nalalabing pagkakaisa n~g m~ga nagsiaklas sa pamamagitan n~g ...--at si Mauro, sa laki mandin n~g pagdaramdam na sa puso niya'y tumitiim, ay napasuntok sa ibabaw n~g kanyang sulat��n at tuloy na napayukayok.
Si Serafina, babaing kailan ma'y di pinagmamaliwan n~g pagmamahal sa kanyang asawa, at babaing nakakikilala at nakababatid n~g tungkulin niya, sa m~ga sandaling ya��n ay biglang napayakap kay Mauro at ito'y pinagbiyayaan n~g matatamis na halik.
--Mauro: husayin ang iyong loob; pumayapa ka, at mangyaring sabihin sa akin ang sanhi n~g iyong malaking pagdaramdam ... Titingnan ko, kung ano ang magagawa ko ... At kung, sakali mang ako sa aking pagkababai ay walang magagawang anomang tulong upang sa kasawian n~g m~ga kamanggagawa mo'y makabawasbawas, ay matulun~gan man lamang kita sa paghahanap n~g lunas.
--?Salamat, Serafina, salamat: at nalalaman mo na naman marahil, na ako'y walang lihim para sa iyo, kaya't makinig ka at aking isasalaysay ang lahat. Umupo ka.
Si Serafina ay umupo.
At si Mauro ay nagsimula.
--Kaninang hapon, samantalang ang lahat at bawa't isa sa m~ga manggagawang nagsiakl��s ay nagkakapulong at pinaguusapan namin ang m~ga pangyayaring hinahar��p, at samantalang inaasahan namin ang tagumpay na di malalaon n~g m~ga adhika namin, ay naririto, at sa pagawaan, ay nagsipasok ang il��n, sa ilalim n~g pan~gun~gulo naman ni Pablo, isang manggagawang may kinalalagyang pagawaan, na nahikayat mandin n~g Tagapamahala n~g pagawa��n, at ito naman ang siyang humikayat sa iba. Sa ganitong pangyayari, kaming nagsiakl��s ay wala nang nalalabing pag-asa munti man sa pagtatagumpay; sapagka't nakikinikinita ko, na sa likod n~g taksil na si Pablo at sa likod pa n~g ilan pang nahikayat niya, ay susunod naman ang ilan pa; at sa wakas ... sa wakas n~ga, ay marahil ang lahat na ?Sukatin mo, Serafina, kung sa lahat nang it�� ay may puso akong itatagal!
--Huminahon ka, Mauro, at ikaw, sa m~ga nangyayaring iyan, munti man ay walang sala; hindi ka masisisi n~g sinoman, pagka't ikaw sa iyong sarili ay walang magagawa.
--Kung sa bagay, Serafina; datapwa't di ko lubos na dinaramdam ang magiging palad n~g aklasan namin n~gayon kung matalo man, kundi ang magiging palad n~g m~ga darating na kilus��n.
--Iya'y katotohanan; subali't taglayin n~g m~ga may sala ang parusa, subali't ikaw ay hindi; sapagka't napariwara man ang iyong magagandang layon at adhika ay paano't paano ma'y dadalhin mo sa harap n~g iyong sariling budhi ang kasiyahang loob, sa, pagkatupad mo sa inaakala mong tungkulin; at sa isang dako, ako namang asawa mo, ay lalasap n~g lalong malaking ligaya sanhi sa ang pan~galang taglay ko na ipinagkaloob mo sa akin, ay malinis at hindi nalalahiran n~g bahagya mang pagtataksil; at ang m~ga batang an��k natin ay maiiwanan mo naman n~g isang karan~galang di matutumbasan n~g pilak ni n~g anomang kayamanan. Magbalik na silang lahat sa pagawaan n~g di natatamo ang tagumpay kundi ang kahiyahiyang pagkatalo; datapwa't, ikaw na asawa ko, ay hindi ko inaasahang gagawa n~g gayon, alangalang man lamang sa malinis na karan~galan na dapat mong ipamana sa ating m~ga an��k. Dumating na ang hirap; dumagsa na sa atin ang lahat n~g s��kit at paghihikah��s sa buhay kung wala ka mang pagkakitaan ay nakan~giti kong tatanggapin at ituturong tanggaping maluwag sa puso n~g ating m~ga an��k. Sa gayon ay maipakikilala natin sa har��p n~g kahit sino, na kung sakali mang may m~ga manggagawang pilipino na walang hinaharap ni sinisikap kundi ang kagalin~gan at kapakanang sarili, ay mayroon din namang hindi, at isinasailalim ang m~ga kagalin~gang sarili sa kagalin~gan na marami; kaya, Mauro, paghusayin ang iyong loob ...
--Salamat, Serafina ... at tantuin mo, na sa har��p n~g m~ga kasawiang laging inaabot n~g maraming aklasan at n~g ano mang kilusang manggagawa, ang m~ga hatol mo at pasyang binitiwan ay siya kong gagawing kalasag ...
Isang tinig ang mula sa lupa ay siyang pumutol sa gayong