In Portugal | Page 6

loop zijner reizen met oceanographisch doel, en ook
de zeldzame boekwerken, die de vorst met voorliefde bijeenbrengt.
Ons bezoek was pas begonnen, als de koning zelf verscheen, met den
eenvoud van den heer des huizes, die wel zoo goed wil zijn, in persoon
de honneurs waar te nemen.
Het was interessant te zien, met hoe groote voorzichtigheid hij de
glazen aanvatte, waar de wonderlijkste zee wezens in zwommen, met
welk een trots van uitvinder hij zijn procédé, om in glycerine de
voorwerpen te bewaren, beschreef, waardoor in de teederste kleuren der
visschen door den tijd geen verandering werd gebracht. Daarna kregen

wij de origineele kaart te kijken, waarop New Foundland en Labrador
stonden, jaren vóór Columbus, de havenbeschrijvingen, die
Albuquerque en Vasco de Gama opstelden, dubbel van waarde,
namelijk als onwaardeerbare parelen voor een verzamelaar en omdat
het sieraden zijn voor de kroon van een koning van Portugal. Dan
bladerden zijn vingers liefdevol in een wapenboek, dat met de hand
geschilderd was nu vijf eeuwen geleden met een rijkdom van kleuren
en versieringen zonder weerga, en eindelijk was er een gebedenboek
met heerlijke miniaturen, waarvan hij vol eerbied het roodzijden
omslag opendeed, erop blazend, om de bladzijden vaneen te scheiden.
Bijna zou men den souverein vergeten, dank zij de gelijkheid, die de
gemeenschappelijke liefde voor mooie dingen schept. Toen zwierf zijn
blik niet in het vage, maar omvatte gretig al dat belangwekkende, door
de voorouders in den loop der eeuwen verzameld en bewaard, of
ontdekt door den vorstelijken collectionneur zelven. En het vonkje van
ondeugendheid kwam terug, toen hij ons in de studeerkamer een
aschbakje wees, dat een caricatuur van een grooten vogel voorstelde en
niet anders was dan een flinke kreefteschaar.
Hierna zou het overbodig wezen, nog te spreken van de hooge
ontwikkeling van den koning en de uitgebreidheid zijner kennis. Hij
heeft in persoon de rapporten over zijn reizen te boek gesteld en een
verhandeling over ornithologie geschreven, door de nationale drukkerij
te Lissabon uitgegeven, en beide zijn werken van beteekenis. Carlos I
gelijkt op onze Bourbons...
Aan het slot van onze eerste audiëntie leidde ons een kamerheer in de
tegenwoordigheid van Maria Amelia van Orleans-Bourbon, koningin
van Portugal, echtgenoote van koning Carlos. Daar waren wij zoo goed
als in Frankrijk, en toen Hare Majesteit ons een teeken gaf, om te gaan
zitten in het kleine met zijde behangen hoekje, dat in het groote salon
was uitgespaard, sloeg mij, dat moet ik bekennen, het hart snel en luid,
omdat het vaderland en de fransche vrouw hier waren
vertegenwoordigd door een zoo volkomen beminnelijke personificatie.
Dona Amelia, zooals ze daar zeggen, is zeer groot, maar zoo elegant en
goed gebouwd, dat ook degenen, die haar te groot vinden, moeten

erkennen, dat ze het van iedere mooie vrouw wint. Want zij is mooi in
den zin, die het meest omvat, dus die inhoudt een bekoorlijk gelaat,
bewegingen van een sierlijkheid, die nooit door iets leelijks wordt
gestoord, een verfijnde gevoeligheid voor de grenzen in de gestes en de
uitdrukking, en eindelijk ik weet niet welk bijzonder iets van charme,
dat men overal terstond herkent.
Dadelijk begon de koningin te praten, te lachen, te vragen,
belangstelling te toonen, en hier herkende men weer dien superlatief
van gallische beleefdheid, die aan de gasten weet te beduiden, dat ze
vrienden zijn, zonder het hun echter te zeggen, door hun woorden op te
vatten als gewenschte inlichtingen of als aangenaam en lang verwacht
nieuws. En het was een onvergetelijk oogenblik, deze vorstin met twee
vaderlanden te hooren spreken over haar bewonderd Frankrijk, en haar
Portugal te hooren roemen. In dezen preekte de koningin voor
bekeerden; als wij woorden van lof hebben gezegd over het eene en het
andere land, was dat onze oprechte meening, geen compliment. Wij
genoten bij dat bezoek meer dan ooit van onze parijsche qualiteit, die
ons zulk een welwillendheid mocht doen deelachtig worden, en ik tart
ieder, ons vleiers te noemen, als wij verklaren, dat het meest
uitgezochte half uur van onze geheele reis dat is geweest, dat wij
doorbrachten in de tegenwoordigheid van haar, die onze bewondering
wekte door haar driedubbel prestige van koningin, Française en mooie
vrouw.
Dona Amelia geniet in haar rijk een groote populariteit, en de politiek,
die den koning veel bittere ervaringen bezorgt, heeft haar tot nu toe
gespaard. Als moeder, als echtgenoote is zij boven allen lof verheven.
Er wordt vooral in handelskringen beweerd, dat het hof niet genoeg
feesten geeft; dat de intieme bijeenkomsten ten paleize en de
tuinpartijen niet zoo opwekkend werken op de handelszaken als de
groote bals, die nu bijna nooit meer gegeven worden dan alleen bij
gelegenheid van bezoeken, die vreemde vorsten aan Portugal brengen.
Zonder twijfel zou men elders klagen, dat het hof te representatief
optrad, als het anders was. Het is niet alleen bij La Fontaine, dat het
moeilijk