Ibong Adarna | Page 6

ay uala na, sinidl��n nang tacot siya sa mahal na haring am��.
Ito'i, sucat na pagmasdan nang an��c na sino pa man, sinong di matacot naman sa castigo nang magulang.
Sa malaquing tacot niya sa b��hay na macucuha, nagtaanan capagdaca at siya'i, umalis na.
Nguni aquin munang lisan ang pag-alis ni don Juan at ang aquing ipagsaysay ang hari niyang magulang.
Nang siya ay maguising na nagtuloy nanga sa jaula, ang pint�� ay nacabuc�� at ang ibon ay uala na.
Capagdaca ay tinauag ang caniyang tatl��ng an��c, ang dalauang lilo't, suc��b siyang lumapit na ag��d.
Itinanong capagcuan ang ibon cung napasaan, sag��t ni don Pedro't, saysay si don Juan ang nagbantay.
Ang nagpauala po'i, siya doon sa ibong Adarna, at cun cami ngang dalau�� huag mo pong biguiang s��la.
Ang uica nang haring mahal ay hanapin si don Juan, at nang aquing maalaman cun sinong may casalanan.
Y��o nanga't, lumacad na magcapatid na dalau��, cabunducan ang pinunta si don Jua'i, quiniquita.
Ito'i, aquing pabayaan na pag-lalacad sa p��rang, ang aquing ipagsaysay ang principeng si don Juan.
Doon naghinah��n siya sa bund��c niyong Armenia, tantong caliga-ligaya sa tanang bund��c na ib��.
Ang cahoy sa caparangan cauili-uiling pagmasdan, ang dam��'i, gay��n din naman sady��ng nangagdiriquitan.
Ipagparito co muna magcapatid na dalau��, ang paghanap sabihin pa cay don Juang buns�� nila.
Sa mabuting capalaran sa Dios na calooban, canilang napatunguhan ang Armeniang cabunducan.
Doon nga nila naquita ang buns��ng capatid nila, si don Diego'i, nag-uica na nang ganitong parirala.
Cun dalh��n ta si don Juan sa Berbaniang caharian, quita ang parurusahan nang haring ating magulang.
Ngayo'i, lalong mabuti pa tayong tatl��'i, magsasama, at huag nating ipaquita sa mahal na haring am��.
Doon nga tumahan sila tatl��ng magcapatid bag��, ang tu�� ay sabihin pa sa cabunducang Armenia.
Ay ano'i, caguinsa-guinsa isang bal��n ang naquita, ibig ni don Juan bag�� ang lalim matar��c niya.
May l��bid nga sa ibabao ang bal��n nilang dinatn��n, ay nag-uica si don Juan ac�� ay inyong talian.
Sumag��t nga si don Diego aco'i, matanda sa iyo, ang ihulog muna'i, aco, ang lalim nang matant�� co.
Si don Pedro'i, nagpahayag aco'i, matanda sa lahat, aco ang siyang marap��t na sa bal��'i, sumiyasat.
At capag aquing tinangt��ng ang l��bid na iyong tangan, hilahin ninyo pagcuan nang aco'i, mapaibabao.
Tinalian nanga siya inahulog capagdaca, tatlong pu��ng dipa bag��. ang siyang sinapit niya.
Sa malaquing catacut��n ang l��bid agad tinangt��ng, hinila na sa ibabao nang dalauang nagtatangan.
At tinanong nanga nila cun ano bagang naquita, paquingan ninyong dalau�� ang aquing ipagbabady��.
Ang bal��n cong nilusungan di co matar��c ang hang��n, dil��m na di ano lamang aco ay nahintacutan.
Ani don Diego naman ac�� ang iny��ng talian, at nang aquing maalaman ang sa bal��ng cahanganan.
Tinalian capagdaca at siya'i, inihulog na tatatl�� pa lamang dip�� ang siyang sinapit niya.
Sa malaquing tacot bag�� ang lubid ay tinangt��ng na, sa ibabao ay hinila nang capatid na dalau��.
Ani don Juan at saysay sa amin ay iyong turan, cun inab��t mo ang hang��n nang bal��n mong linusungan.
Sag��t ni don Diego naman di co masapit ang hangan, at sa lubhang cadilim��n loob co'i, nahintacutan.
Ani don Juan at turing aco ang taliang tambing, at aquing sisiyasatin it��ng bal��ng sacdal dil��m.
Tinalian capagdaca ang buns��ng capatid nila, sa bal��'i, inihulog na nang capatid na dalaua.
Ang sa historia ngang saysay na sa bal��ng calaliman, mahiguit sa isang daan na dip�� ang casucat��n.
Nang siya nga'i, dumating na sa fondo nang bal��n bag��, ay quinal��g capagdaca ang lubid na tali niya.
Lumacad na capagcuan ang pr��ncipeng si don Juan, isang pint�� ang binucs��n pumasoc na nagtuluyan.
May isang campong maluang doo'i, caniyang dinatn��n, linis ay ualang cabagay nang lupang tinatapacan.
Ang sari-saring bulaclac naroo't, namamacetas, diqu��t ay ualang catulad bang��'i, humahalimuyac.
Doon sa pag-libot niya sa macetas at sampaga, may bahay siyang naquita diqu��t ay ualang capara.
Tumauag na capagcuan ang pr��ncipeng si don Juan, siya naman ay dinungao nang princesang na sa bahay.
Nang maquita'i, binati na ang mariquit na princesa, bibiguiang arao na maganda poon nang tanang sampaga.
Anang princesa'i, ganito salamat naman sa iyo, namamangha ang loob co nang iyong pagcaparito.
Sag��t nang pr��ncipe't, uica ab�� mariquit na tala, pagcaparito co'i, bigla dal�� nang sintang gahasa.
Inalip��d sa itaas nang malabay niyang pacpac, saca po caringat dingat sa harapan mo'i, lumagp��c.
Caya mahal na diosa huag cang mag-ala-ala, sa Dios ito'i, talag�� tang��p ang hain cong sinta.
Ang sagot ni do?a Juana na cun may tapang cang dal�� magtul��y na pumanhic ca at dini mag-usap quita.
Pumanhic na capagcuan ang pr��ncipeng si don Juan, at nuha nang silla naman ang dalaua'i, nag-agapay.
Ang uica nang princesa doon sa hain mong sinta, malaqui cong ala-ala sa loob bag��ng mag-isa.
Saan quita ilalagay na iyong pagtataguan, at baca icao ay datnan nang giganteng tampalasan.
Yaong lilo at cuhil�� sa aqu'i, nag-aalaga, malaqui co ngayong aua sa buhay mong mauauala.
Isinag��t ni don Juan ualin mo sa gunam-gunam at hamac sa aquing cam��y ang giganteng tampalasan.
Sa pag-uusap nila nang pr��ncipe at princesa, siya nangang pagdating na nang giganteng palamara.
Sa hagdan nang dumating na tinauag si do?a Juana, am��y manusia aniya dito'i,