Ibong Adarna | Page 9

lobo cong pinaualán, caloloua mo man lamang aco'y paqui-usapan.
Ito'i, itiguil co muna pananaghoy nang princesa, at ang aquing ipagbadyá si don Juan de Berbania.
Tatlóng taóng ualang culang ang pag-lalacad sa párang, hindi niya maalaman ang reino nang de los Cristal.
Sa malaquing capalaran nang príncipeng si don Juan, ay nasalubong sa daan ang isang matandang mahal.
Anang príncipe at badyá núno'i, magdalang áua ca na cun may baon cang dalá aco'i, limusan po niya.
Sagót nang matanda naman mayroon nga acong taglay, munting duróg na tinapay quinacain co sa daan.
Narito't, cumuha ca na at nang huag magutom ca, nang cay don Juang maquita ay nasuclám bagá siya.
Ang tinapay ay maitim ang isa pa ay bucbúquin, sa malas niya at tingin nacasusuclám na canin.
Sa malaquing cagutuman nang príncipeng si don Juan, nuha nang munti lamang at para bagang titicmán.
Nang caniyang malasahan itong bucbúquing tinapay, masarap at malinamnam parang cahahango lamang.
Anitóng matandá bagá ang aquing bumbóng na dalá, may lamang pulót aniya cumuha at uminóm ca.
Humigop na si don Juan nitong pulót nang puquiotan ay naualá capagcuan ang caniyang cagutuman.
At nulí ngang nag-uica pa matandang causap niya, diyan sa bumbóng na isá may lamáng tubig aniya.
Huag mong ubusin lamang caunti aco't, iuanan, at mahaba pa ngang aráo ang pag-lacad co sa párang.
Nang maquita ni don Juan yaong bumbóng na may lamán, ay isang dulong cauayan ang siyang quinalalag-yan.
Uica nang principe at badya núno po ay maquinig ca, cun ito'i, ubusin co na munti ma'i, ualang itirá.
Sagót nang matandá naman inomin mo na don Juan, cahit aco'i, maualá man huag icao ang magculang.
Ininóm na ni don Juan tubig na camuc-ha'i, cristal, sa Dios na calooban hindi nagculang munti man.
Nang caniyang mapagmasdan ang tubig ay di nagcuculang, ang matandáng ito naman segurong may carunungan.
Umulit pa ngang nag-uica itong príncipeng daquila, ugali nang isang bata ang magtanong sa matandá.
Sagót nang matandá naman sabihin mo't, iyong turan, ang loob co'i, namaáng nang layong pinangalingan.
Isinagót ni don Juan ganitó po ay paquingan, ang aquing pong pinapacay ang reino nang de los Cristal.
Sagót nang matanda'i, ito Jesús na Panginoon co, ang pag-lalacad cong ito isang daang taóng husto.
Hindi co napag-alaman ang reino nang de los Cristal. iyang hanap mo don Juan malayong di ano lamang.
Nguni't, quita'i, tuturuan sundin mo't, huag sumuay, lumacad cang magtuluyan icapitóng cabunducan.
Doon ay inyong daratnán isang ermita?ong mahal, at siya mong pagtanungan nang sadyá mong caharian.
Narito't, ngayo'i, cunin mo capiraso nang báro co, at siyang ipaquita mo sa daratnang ermita?o.
Cun icao ay tatanungin nang quinunan mo cun alin, ang pangalan mong sabihin isang matandáng sugatín.
Yao nanga at pumanao ang príncipeng si don Juan, caniyang pinatunguhan icapitóng cabunducan.
Ito'i, lisanin co muna manga, pag-lalacad niya at ang aquing ipagbadyá ang princesa Leonora.
Parati nang tumatangis sa quinalalag-yáng silid, ang caniyang sinasambit si don Juang sinta't, ibig.
Cundi ca guinamot naman nang lobo cong binitiuan, baquit di pinagbalican nang hayop cong inutusan.
Tatlóng taón nang mahiguit yaring aquing pagtitiis, saca ang maipagsasapit macacasal sa di ibig.
Diyata matuid naman at iyo nang calooban, na acó ay mapacasál cay don Pedrong tampalasan.
Ito'i, uacás na at hangán nang pagtauag co don Juan, cun culanging capalaran aco'i, di mo na daratnan.
Ito'i, lisanin cong agad ang sa princesang pagtauag, at ang aquing ipahayag ang príncipeng naglalacad.
Limang buang hustó bagá yaóng pag-lalacád niya, siya namang pagdating na sa mariquit na ermita.
Doo'i, caniyang dinatnan isang ermita?ong mahal, balbás ay hangang sa bay-uang nacatatacot cun tingnán.
Anang matanda'i, ganitó umalis ca manunucsó, mahaba nang taón aco ualang sumasapit dito.
Sagót ni don Jua't, uica nuno'i, huag cang mamangha, aco'i, inutusang cusa isang mahal na matandá.
Narito po't, iyong cuha capirasong baro niya, sa ermita?ong maquita ay inabót capagdaca.
Hinagcán na't, tinangisan yaong baro niyang tangan, luha sa mata'i, bumucal parang agos ang cabagay.
At nag-uica nang ganitó Jesús na Panginoon co, ngayon lamang naquita co ang mariquit na baro mo.
Ang hindi co naquita catauan mong mapanintá, di co nababayaran pa ang aquing nagauang sala.
Sa dibdib ay inilagay capirasong barong mahal, at sacá tinanong naman ang príncipeng si don Juan.
Ano ang sadyá mo bagá at cusang naparito ca, anang príncipe at badyá ganitó po'i, maquinig ca.
Ani don Juan at sulit ermita?ong sacdal diquit, ang hanap co pong mapilit ang reinong de los Cristales.
Ang sagót nang ermita?o Jesús na Panginoon co, limang daang taón aco nang pagcatahán co rito.
Ay hindi co naalaman ang reino nang de los Cristal, at malayong caharian ang hanap mong pinapacay.
Tingnán cun sa aquing sacop sa hayop cong nangag-libot, cun canilang naa-abot cahariang cristalinos.
Sa pintó ay lumapit na campana'i, tinugtog niya, nagsidating capagdaca madlang hayop na lahat na.
Doon sa pagcacapisan nang lahat niyang familiar, itinanong capagcuan nitong ermita?ong mahal.
Sa inyong paglibot diyan sa bundóc at caparangan, sino ang naca-aalam niyong reinong de los Cristal.
Ang sagót nang calahatán hindi namin naalaman, at malayong caharian ang iyo pong catanungan.
Sampong olicornio bagá na hari nilang lahat na, hindi rin macapagbadyá niyong reinong hanap niya.
Ang uica nang ermita?o