Hindi Biro!... ó Ang Anting-Anting | Page 4

nananalaytay ang dugong buhay
n~g kasipagan, lalo na si Biang na anak n~g may bukid.
--Juan!... humanda ka't n~gaion kita bibigyan--ang pabulong ni
Tandang Tacio kay Juan.
--Opo Lelong;
At magkakainan na ang lahat n~g kumuha n~g alak si Tininting Isiro at
ipinanagay ni Biang na inuna n~gang tagayan si Matandang Tacio, si
Juan at si Ambo.
--Totoong sistidor ang matandang Taciong yaan--ang sabi ni Tiningting
Isiro sa isa niang kaharap. Makikita natin at hangang mamaya'y ...

gagawa n~g sisté!
--Aba!...--ang pabiglâ n~g matanda sa kay Biang na tumatagay--
Ang unang tiro'y sa botillera At ang ikalawa'y sa kastillero;
Huag kang magkakawikaan Ineng at talagang kalakarán--ang dugtong
n~g matandà.
Ang dalaga'y tumatangui sana'y di naman na gawí na at una nan~gang
uminom n~g isang tagay, na ipinamaalam, at saka panibagong sinidlan
ang tagayanat inilapat sa matandà.
--Ako'y patawarin mo Ineng; at ako'y may na din~gig na isang awit
kastila na ania'y,
El dinero del sacristan Cantando viene y cantando van.
Samakatawid ko baga Neneng, kung tatagaluguin ko sa sarili lamang
ay.
Ang tuba daw sa karitan ay di tutulo kundi pan~gulukatikan.
Ang ibig sabihin ay iawit mo!...ang sabihang pabiglâ n~g m~ga
nanonood; kaya n~ga naman ang dalaga ay umawit n~g ganito na
tan~gan ang tagayan; na sinaliwan n~g tugtog n~g biguela n~g isang
binata.
Utos ng matanda'y Mahalay di sundin Kinabubusun~gan Batang paris
ko din Larán-larán larin larin larán Larán larán larin larin larán...
......................At pagka ikot n~g umaawit ay hinarap ang matanda at
dinugtong.
Kaya n~ga:
Inom na, inom na't Sa kamay ko galing Sukdang ito'y laso'y Di ka na
tatalbín... Laran laran larin.

Ehoy!... Ehoy ...! ang sigawan n~g marami. At saka inilapit sa matanda,
upang ipainom.
--Dalawa ineng, itong aking kasama ay pumili ka, n~g makakahalig sa
akin,--at itinuro ang magkasigbay na si Juan at si Ambo.--Sapagka't
totoong masama sa aking n~gaion ang alak, linisan ko na ang malabis
na pag inóm dahil sa ako'y nagkakasakít kung ako man lamang ay
makaamoy. Uminom ako n~g alak kung kagamutan at kung kailan~gan
lamang, n~guni't hindi ako naglalan~gó, sapagka't nakita ko na ang
kapagitan n~g ugaling paglalan~gó, at di ko na sabihin pa sa iyo.
Sia n~ga; sia n~ga, ang payo n~g Isiro si pareng Tacio ay sasakupin ni
pareng Juan. Kaya iniliwat kay Juan na kasigbay n~g Tacio.
...Prrrf!.... Prrf!... Prrrf!.... at na laguinlin ang m~ga nanonood sa
bandang yoon sapagka't biglang ibinuga ni Juan sa mukha ni Ambo ang
alak na kaniang ininom na anhin mo ang nagbubuga sa mukha n~g
manok, na sasabun~guin. At bakit kaya? Walang makasabi n~g tiak,
dapua't waring nagkakaisa ang lahat na dahil daw sa na lagyan n~g
sileng pacite ang tagay na yoon. Sa ganito n~gay na sunod ang sabi ni
Tingting Isiro. Sistidor n~ga si Matandang Tacio!
Nag kainan na ang lahat pagkatapus n~g paghihinumó n~g tawanan
n~g lahat.
Bagama't na hanghan~gan n~g sile si Juan ay nag papa walang anoman,
n~guni't hianghia sa m~ga dalaga, sapagka't naguing parang sagâ ang
mukhâ, at gaion din ang m~ga mata nia.
Natapus ang kainan; n~guni't nabigò ang m~ga naghihintay na mag
sisté pa uli sa pagkain ang matandang Tacio. Hindi n~ga nia guinawà
ang gayon at ania'y hindi dapat na sa loob n~g panahón n~g pagkain ay
magkatawanang lubha sapagka't malaki aniang kalapastan~ganan sa
gracia at biayá n~g Dios, at isa pa'y hindi nakatutunaw n~g kinain,
kung baga ma'y pagkatapus n~g pag kain.

V

At ganoon n~ga ang nangyari.
Tapus nang kumain ang lahat, ay tinawag n~g matanda sa gawing labas
n~g kamalig si Ambo at sarilinang nag usap. Tinawanan n~g ilán.
Pinulsuhan muna si Ambo, binasá n~g tubig ang batok at saka
pínagsabihan:
--Ang hatol ko sa iyo ay magliguíd ka n~g magliguíd dian sa walong
pilapil na yaan, sabay na itinuro ang m~ga pilapil, na pag dating mo
dito'y patuloy ka pa n~g patuloy hangang patiguilin kita. Ako nama'y
kukuha n~g iinomín mong gamot na ewan ko lamang sa baat n~g aking
salokot na nasa kamalig.
Ang hinatulan ay walang liwag na sumunod. Líguid-ke líguid sa m~ga
pilapil at sa sikat n~g mainit na araw samantala'y sa loob n~g kamalig
ay naghihinugang ang tawanan n~g lahat.
Hindi naluatan at dumating si Angue, na kayâ natagalan n~g pag sunod
ay nag bayo muna n~g palay na kakanin nila nag saing at nag pakain
muna sa kaniang m~ga anak. Nakita nia ang kaniang asawa sa guitnà
n~g bukid at sa pagkaawà, palibhasà baga'y asawa ay nagmakaamong
lumuluhod at tumatan~gis sa matanda, na ania'y patawarin ang kaniang
asawa. Kayâ naman na ululan pa mandin ang tawanan n~g lahat, na
nanonood.
--Ibig mo bang gumaling sia?--ang tanong n~g matanda sa
nananan~gis.
--Opò, ay huag mo po namang pahirapan at ...
--Angue;--ang tugon n~g matandà;
Pag ang sakit ay masamá ang gamot malaking lubhâ, Pag ang sakit ay
maliit ang gamot ay gaga hanip.
--At tunay bang