Hedda Gabler | Page 3

si!
TESMAN (kantetas kaj ridetas kontente) Jes, mi vere kredas ke mi havas suficxe da bonaj amikoj promenantaj en la urbo, kiuj min envias. Cxu ne?
FRAUxLINO TESMAN Kaj ke vi ankaux povis fari tian longan nuptovojagxon! Pli ol kvin, -- preskaux ses monatojn --
TESMAN Nu, -- por mi estis ja ia studvojagxo samtempe. Kiom da arkivoj kiom mi devis ekzameni! Kaj kiom da libroj kiom mi devis tralegi, kara!
FRAUxLINO TESMAN Nu jes, tiel do estas. (pli intime kaj iom mallauxte) Sed auxskultu nun, Jorgen, -- cxu vi ne havas ion -- ion kroman rakontindan?
TESMAN De la vojagxo?
FRAUxLINO TESMAN J-e-e-s.
TESMAN Ne, mi ne scias pri io alia ol tio, kion mi rakontis al vi en la leteroj. Ke mi ricevis la doktoran rangon tie sude -- tion mi ja rakontis al vi hieraux.
FRAUxLINO TESMAN Jes, tiaj aferoj, jes. Sed mi pensas, -- cxu vi ne havas iujn, -- iujn tiajn -- esperojn --?
TESMAN Esperojn?
FRAUxLINO TESMAN Dio mia, Jorgen, -- mi ja estas via maljuna onklino!
TESMAN Jes certe mi havas esperojn, ho jes.
FRAUxLINO TESMAN Nu?
TESMAN Mi havas ja la plej bonajn esperojn farigxi profesoro post nelonge.
FRAUxLINO TESMAN Jes, profesoro, jes --
TESMAN Aux, -- mi povas rekte diri, ke mi certe scias, ke mi farigxos. Sed kara, bona onklino Julle, -- tion vi ja mem bone scias!
FRAUxLINO TESMAN (ridetante) Jes, certe mi scias. Vi pravas. (sxangxas temon) -- Sed ni parolis pri la vojagxo. -- Gxi certe postulis multe da mono, Jorgen?
TESMAN Nu, bona Dio, -- la granda stipendio helpis ja longe.
FRAUxLINO TESMAN Sed mi vere ne komprenas, ke gxi estis suficxa por du.
TESMAN Ne, ne. Tio ne estas facile komprenebla. Cxu?
FRAUxLINO TESMAN Kaj aldone tio, ke estas sinjorino, kun kiu oni vojagxas. Cxar tio estas ekstreme pli multekosta, lauxdire.
TESMAN Jes, kompreneble, -- iom pli multekosta tio ja estas. Sed Hedda devis havi tiun vojagxon, onklino! Sxi vere devis. Io alia ne konvenus.
FRAUxLINO TESMAN Ne, ne, ja ne konvenus. Cxar nuptovojagxo estas ja kutimo nuntempe. -- Sed diru nun, -- cxu vi jam suficxe trarigardis la apartamenton?
TESMAN Ho jes, kredu. Mi jam estis surpiede de post heligxo.
FRAUxLINO TESMAN Kaj kiel cxio al vi placxas?
TESMAN Bonege! Tute bonege! Estas nur tio kion mi ne komprenas, por kio ni uzu la du malplenajn cxambrojn, kiuj situas inter jena malantauxa cxambro kaj la dormocxambro de Hedda?
FRAUxLINO TESMAN (ridetas) Ho, mia kara Jorgen, tiujn vi certe bezonos -- post iom da tempo.
TESMAN Jes, certe vi pravas, onklino Julle! Cxar kiam mia libraro kreskos, tiam --. Cxu?
FRAUxLINO TESMAN Gxuste, mia kara knabo. Gxuste pri via libraro mi pensis.
TESMAN Plej kontenta mi ja estas pro Hedda. Antaux nia fiancxigxo, sxi ja ofte diris, ke sxi nenie sxatus logxi krom en la vilao de ministrino Falk.
FRAUxLINO TESMAN Jen imagu, -- ke okazis, ke gxi estis por vendo. Jxus post via foriro.
TESMAN Jes, onklino Julle, bonsxanco akompanis nin. Cxu?
FRAUxLINO TESMAN Sed multekoste, mia kara Jorgen! Multekoste estos por vi, -- cxio cxi.
TESMAN (rigardas sxin iom timeme) Jes, eble farigxos, onklino?
FRAUxLINO TESMAN Ho, granda Dio!
TESMAN Kiom, vi opinias? Proksimume? Cxu?
FRAUxLINO TESMAN Ne, tio neeblas por mi scii antaux ol ni estos ricevintaj cxiujn fakturojn.
TESMAN Nu, felicxe ke asesoro Brack akiris avantagxajn kondicxojn por mi. Tion li mem skribis en letero al Hedda.
FRAUxLINO TESMAN Jes ja, pri tio neniam timu, mia knabo. -- Krome por mebloj kaj tapisxoj mi garantiis.
TESMAN Garantiis? Vi? Kara onklino Julle, -- kian garantion povis vi doni?
FRAUxLINO TESMAN Mi asignis miajn rentojn.
TESMAN (eksaltas) Kion! Viajn -- kaj la rentojn de onklino Rina!
FRAUxLINO TESMAN Jes, mi ne trovis alian eblecon, kara.
TESMAN (starigas sin antaux sxin) Sed cxu vi tute frenezigxis, onklino! Tiuj rentoj, -- estas ja la sola vivtenado por vi kaj onklino Rina.
FRAUxLINO TESMAN Nu, nu, -- ne ekscitigxu pro tio. Estas ja nur afero de formo, komprenu. Tion ankaux diris asesoro Brack. Cxar estas li, kiu tiom bonvoleme ordigis cxion por mi. Nur afero de formo, li diris.
TESMAN Jes, eble bone. Sed tamen --
FRAUxLINO TESMAN Cxar nun vi ja ricevos vian propran salajron por pagi. Kaj, Dio mia, ecx se ni devus iom elspezi --? Iom aldoni komence --? Estus ja nur ia felicxo por ni.
TESMAN Ho, onklino, -- neniam vi lacigxas oferi vin por mi!
FRAUxLINO TESMAN (ekstaras kaj metas siajn manojn sur liajn sxultrojn) Cxu mi do havas iun alian gxojon en tiu cxi mondo, krom ebenigi la vojon por vi, mia kara knabo? Vi, kiu havis nek patron nek patrinon al kiuj vin teni. Kaj nun ni staras cxe la celo, kara! Aspektis malespere kelkfoje. Sed, bona Dio, nun vi superas, Jorgen!
TESMAN Jes, estas strange kiel cxio arangxis sin avantagxe.
FRAUxLINO TESMAN Jes, -- kaj tiuj, kiuj kontrauxstaris vin -- kaj volis bari al vi la vojon, -- ili devas nun resti sube. Ili falis, tiuj, Jorgen! Tiu kiu estis por vi la plej dangxera, -- li falis plej fatale, li. -- Kaj nun li kusxas tiel, kiel