Gloriant | Page 3

menege es bi ghescint.[12]

Want wie dat hem te hoghe beroemt[13] 15 Als dan die sake anders

coemt
Soe wort hi bi den roeme ghescant:
Alsoe ghevielt desen
hoghen wigant:[14]
Al was hi rike[15] ende hoghe gheboren,
Uut
groten roem soe quam hem toren.[16] 20 Om dat hi sprac roemeghe
woert,
Wert vrouwe Venus op hem ghestoert,[17]
Soe dat sijt
namaels op hem wrac,[18]
Die roemeghe worde, die hi sprac,
Alsoe
ghi nu hier selt bescouwen.[19] 25 Daer omme radic heren ende
vrouwen,
Dat hem nieman te hoghe en sal beroemen,
Want daer es
selden ere af comen.[20]
Te hoghen roem en wert nie[21] ghepresen.

Nu bidden wi gode, die wert ghesleghen[22] 30 Ane een cruce om
onsen sonden,
Dat wi alle salich werden vonden
Te Josepat in dat
soete dal,
Daer God sijn oerdeel besitten[23] sal:
Dies biddic Maria
der coninghinnen. 35 Nu hoert ende swijcht, wi gaen beghinnen.
EERSTE BEDRIJF
Tooneel I
(Aan het hof te Brunswijk)
Gheraert, shertoghen oem:
Waer sidi, lieve vrient Godevaert?
Godevaert:
Ic ben hier, heer Gheraert,
Nu segt mi, wats die
raet?[24]
Gheraert:
Godevaert, het en dochte mi niet quaet, 40 Dat ons
hertoghe, die hoghe baroen,
Enen huwelijc woude doen
Ende dat hi
nemen woude een wijf.
Hi heeft soe scone vromen[25] lijf
Ende es
een sterc jonc man van daghen: 45 Hadde hi een wijf, si mochte
draghen
Kindren, dat ware des lants profijt.
Hets een lantscap groet
ende wijt,
Het ware scade, bleeft sonder gheboert.
Daer omme
hebbic u gheroepen voert, 50 Dat ghi ons daer toe sout gheraden.[26]
Godevaert:
Heer Gheraert, dat en mochte niet scaden,
Daer hebbic
oec onlancs om ghepeinst.
Maer ic segghe u al ongheveinst,
Heer
Gheraert, ghi sijt des hertoghen oem, 55 Daer omme moetti sijns
nemen goem[27]
Meer dan ic ofte die hem niet en bestaet.[28]

Gheraert:
Wattan,[29] Godevaert, ghi moet ons raet
Gheven, hoe
dat wi varen[30] moghen.
Dlantschap waers[31] in goeden
hoghen,[32] 60 Hadde hi een wijf ende kinder daer bi.
Godevaert:
Heer Gheraert, daer omme selen wi ic ende ghi
Onder
ons beiden daer na spien.[33]
Ic weet ons wel na ene te sien[34]
Die
men hem gheven sal herde[35] gherne. 65 Dats die coninc van Averne

Heeft een dochter noyael[36] ende goet,
Ende die oec draecht enen
reinen moet[37]
Ende hevet enen goeden aert.
Gheraert:
Sekerlijc, heer Godevaert, 70 Die huwelijc dochte mi goet:

Die coninc van Averne es een edel bloet[38]
Ende die altoes
binnen sinen daghen[39]
Sine wapen eerlijc heeft ghedraghen,
Ende
sijn vorders[40] van goeder aert. 75 Sekerlike, Godevaert,
Desen
huwelijc dochte mi goet ghedaen.
Godevaert:
Laet ons dan toten hertoghe gaen
Ende laet ons hem dit
legghen te voren,[41]
Dan so moghen wi spreken horen, 80 Hoe dat
hi beraden[42] si.
Nu willen wi gaen ic ende ghi
Ende laet ons
horen wat hi seght.
Staet sijn herte daer toe ghewecht,[43]
So
willen wi thuwelijc maken dan. 85
Waer sidi, hertoghe, hoghe gheboren man,
Edel hertoghe van
Bruyswijc?
Tooneel II
(Brunswijk)
Die hertoghe:
Sijt willecome, oem, sekerlijc
Ende minen lieven
vrient Godevaert!
Nu secht mi, lieve oem Gheraert, 90 U begherte, het sal u gescien.
Gheraert:
Gloriant neve, dat souden wi gherne sien
Dat ghi wout
huwelijc doen.
Wi saghent gherne, edel baroen,
Ende oec

Bruyswijc u selves lant. 95
Die hertoghe:
Oem Gheraert, hoghe gheboren wigant,
Daer toe en
benic noch niet ghestelt.[44]
Ic bidde u dat ghi mi niet en quelt,

Want daer en willic niet af[45] horen
Ic en weet gheen wijf op eerde
gheboren 100 Daer ic met woude leiden[46] minen tijt.
Gheraert:
Neve, ghi moetet om des lants profijt
Doen alsoe wel als
om u selves lijf:[47]
Ghi selt nemen moeten een wijf,
Neve, om
kinder daer van te crighen. 105
Godevaert:
Nu en canic langher niet gheswighen,
Edel hertoghe,
hoghe gheboren baroen,
Ghi moetet om uus lants wille doen
Om
kinder te crighene, al[48] Geraert seght.
Hets een dinc dat men niet en
pleght[49] 110 Sonder vrouwe te bliven soe groten here.
Ghi souter u
lantscap met onteren,
Edel here, stoerfdi sonder gheboert;[50]
Daer
soude op risen[51] een groet discoert,[52]
Elc souts die naeste willen
sijn:[53] 115 Ghi sout beraden[54] groten pijn
Den edelen lande van
Bruyswijc.
Die hertoghe:
Godevaert, Godevaert, sekerlijc,
Dese redene es te
male om niet.[55]
Mijn herte gheen wijf soe gherne en siet 120 Daer
ic om gave een haer.[56]
In weet gheen wijf, dies werdich waer,[57]

Dat icse maken soude mijn vrouwe.
Godevaert:
Here, wacht dat u noch niet en rouwe,
Dat ghi sprect
dus domme woert. 125 Wort vrouwe Venus op u ghestoert,
Si sal u
noch maken mat.[58]
Gheraert:
Gloriant neve, verstaet wel, dat
Samsoen, die was soe
sterc,
Bedroghen wert bider minnen werc, 130 Ende oec Apsloen, die
scoen,[59]
Ende die wise coninc Salomoen
Bleven bi minnen al
bedroghen:
Dits emmer waer ende niet gheloghen,
Vrouwenminne
brachse tonder.[60] 135

Die hertoghe:
Seker, oem, dat heeft mi wonder,[61]
Maer si waren
vol gheckerdien.[62]
Oem Gheraert van Noermandien,
Daer
quamen ander saken bi:
Sine waren haers selfs van herten niet vri,[63]
140 Si bleven aen vrouwen al versmoert.[64]
Ic en weet gheen wijf
van soe hogher gheboert,
Dat icker seker om gave twe peren.[65]
Gheraert:
Seker, neve, dats niet dan sceren[66]
Mede te makene,
soe wie dat hoerde, 145 Ende ic en hoerde nie soe domme woerde

Spreken enen hoghen man.
Seker, neve, ghi moet nochtan
Huwen
om des lants profijt.
Die hertoghe:
Seker, oem, dien tijt 150 En sal nemmermeer man
bescouwen,[67]
Dat ic enech wijf sal trouwen,
Die nu