Florante at Laura | Page 7

na ang n~gipi,t, cucong bagong hasa at pagsasabay��n ang gap��s n~g iua.
Tanang balahibo,i, pinapan~galisag, nanindig ang bunt��t na nacagugulat sa ban~gis n~g any? at n~ginas��b-n~gas��b, Furiang nag n~gan~galit ang siyang catulad.
Nag ta��s ang cam��y, at nanga caama sa cato-ang gap�� ang cuc��ng pangsira, nang daracmain na,i, siyang pagsag��sa niya��ng bagong Marteng lumitao sa l��pa.
Inusig n~g taga ang dalauang Le��n, si Apolo mandin sa Serpiente Piton,[Q] ualang big��ng quil��s na d? nababa��n ang lubh��ng bayaning tab��c na pamutol.
Cong ipamilant��c ang canang pamat��y, at sac�� isal��g ang pang-ady��ng cam��y, malilicsing Le��n ay nanga lilinl��ng caya d? nalao,i, nan~ga-gumong bangcay.
Nang magtagumpay na ang guerrerong bant��g sa nan~ga-calabang maban~gis na hayop,[37] l��ha,i, tumutulong quinalag ang g��pus ng ca-aua-auang iniuan ang loob.
Halos nabibihay sa hab��g ang dibdib[38] dug��,i, ng matingnang nunucal sa guitgu��t, sa pagcal��g niyang malics��,i, nain��p sa siga-sigal��t na madl��ng bilibid.
Caya ang guinaua,i, inagapayanan catauang malat��ng parang bagong bangc��y at minsang pinatid n~g espadang tan~gan ualang auang lubid na lubh��ng matibay.
Umupo,t, quinalong na naghihimutoc, catauan sa dusa hinin~ga,i, natulog, hinaplus ang muc-ha,t, dibdib ay tinut��p, n��s�� ng gueerro,i, pagsaul��ng loob.
Doon sa pagtitig sa pagc��lun~gay-n~gay n~g caniyang c��long na calumbay-lumbay, nininilay niya, at pinagtatao-h��n ang diquit n~g quias at quinasapitan.
Namamangha nam��n ang magandang quias casing-isa,t, ayon sa bayaning ticas, mauiuili disin ang iminamamalas, na mat��, cundan~gan sa malaqu��ng hab��g.
Gulong-gul��ng lubha ang caniyang loob, n~guni,t, napayap�� n~g anyong cumilos it��ng ab��ng candong ng calunos-lunos nagusing ang b��hay na nacac��tulog.
Sa pagcalun~gay-n~gay mat��,i, idinilat, himut��c ang unang bati sa liuanag, sinundan n~g taghoy na cahabaghab��g "nasaan ca Laura sa ganitong hirap?
Halina guiliu co,t, gapus co,i, calagu��n, cong mamat��y ac��,i, gunitain mo rin, pumiqu��t na muli,t, napatid ang daing, sa may cand��ng namang tacot na sagutin.
Ipina-n~gan~ganib, ay bac�� mabigla magtuloy mapatid hiningang mahina hinint��y na lub��s niyang mapayap�� ang loob n~g cand��ng na lipus d��lit��.
Nang muling mamulat ay naguiclahanan "?sino? ?Sa aba co,t, na sa morong camay!" ibig na i-igt��d ang lun��ng catao-��n, nang hind? mangyari,i, nag-ngalit na lamang.
Sag��t n~g guerrero,i, houag na man~ganib sumapayapaca,t, mag aliu n~g dibdib n~gayo,i, ligtas cana sa lah��t nang s��quit may c��long sa iyo ang nagtatangquilic.
Cung nasusucl��m ca sa aquing candun~gan, lason sa p��so mo nang hindi binyagan, nacucut-ya ac��ng d�� ca saclolohan sa iyong nasapit na napacarau��l.
Ipina-hahay��g n~g pananam��t mo tag�� Albania ca at aco,i, Perciano icao ay caauay n~g baya,t, secta co,[R] sa lagay mo n~gayo,i, magcatoto tayo.
Moro aco,i, lub��s na t��ong may dibdib, ay nasasacalo rin ng ��tos ng Lan~git, dini sa p��so co,i, cusang natititic natural na leyng sa ab��,i, mahapis.
Anong gagau��n co,i, aquing napaquing��n ang iyong pagtaghoy na calumbay-lumbay, gap��s na naquita,t, pamu-mutiuanan ng dalau��ng g��nid, n~g bang��s na tangan.
Nagbunt��ng hini~g�� itong ab��ng calong at sa umaaliu na moro,i, tumug��n, "cund?mo quinal��g sa punu n~g cahoy, nalib��ng na ac�� sa tiy��n n~g Le��n.
Payapa na nam��n disin yaring dibdib; napag-quiquilalang ca-auay cang labis at d? binaya-ang nagca-patid-patid, ang aquing hinin~g��ng camataya,t, saquit.[39]
It��ng iy��ng aua,i, d? co hinahan~g��d, pata��n mo ac��,i, siyang pitang hab��g, dimo tant? yaring binabat��ng hirap na ang camatayan ang b��hay cong hanap.
Dito napahiyao sa malaquing hapis ang morong may ��ua,t, l��ha,i, tumaguist��s, siyang itinug��n sa uicang narin~gig at sa panglolomo,i, cusang napahilig.
Ano pa,t, capoua hindi macaquib? d? nanga-calaban sa damdam ng p��s�� parang ual��ng malay, hangang sa magt��go,t, humilig si Febo sa hihig��ng guint?.
May ��uang guerrero ay sa maramdaman malam-l��m na sinag sa g��bat ay nanao, tinunt��n ang land��s na pinagda-anan dinal�� ang calong sa pinangalingan.
Doon sa naunang hinint��ang daco nang masoc sa g��bat ang bayaning moro sa isang malapad, malinis na bat�� c��sang pinag-yaman ang lugaming pangc��.
Cumuha ng munting b��ong macacain, ang angdaralita,i, inamong tumiqu��m cahit uma-ayao ay nahicayat din nang sabing malamb��t na pauang pag-aliu.
Nalouag-louag��n ang pang-hihin~gapus sapagca,t, na-auas sa pagcadayucd��c, hind? quinucusa,i, tant��ng nacatulog, sa sinapupunan nang guerrerong bant��g.
It��,i, d? umidl��p sa boong magdam��g sa pag-aalaga,i, nagbat�� n~g puyat ipinan~gan~ganib, ay bac�� macag��t nang ganid na madl��ng nag-gala sa g��bat.
Touing maguiguising sa magaang t��log it��ng lip��s hirap, ay naghihimut��c, pauang tumitiric na anaqui t��nod sa dibdib nang morong may hab��g at l��nos.
Nang magmamadaling arao, ay nahimb��ng munting napayapa sa dalang hilahil hang��ng sa Aurorang itab��y ang dilim[S] ual��ng binitiuang himut��c at daing.
It�� ang dahil��ng ipinagcasund�� lim��ng caramdamang parang hinahal�� iquinatiuas��y nang may d��sang p��s�� lumac��s na mul? ang catao-ang hap��.
Caya,t, nang isabog sa sangsinucuban ang doradong buh��c nang masayang arao nag-ban~gong hinaho,t, pinasalamatan sa Lan~git ang bagong lac��s nang catao-an.
Sabihin ang toua nang guerrerong hay��g, ang ab��ng quinalong ay bigl��ng niyacap, cong nang una,i, nuc��l ang l��ha sa hab��g n~gayo,i, sa galac na ang ilinagasl��s.
Cap��s ang dil�� cong magsaysay nang laqu�� nang pasasalamat nit��ng quinandili, cundan~gan ang dusa,i, sa naual��ng casi ay napau? disin sa touang umal��.
Sapagca,t, ang dusang mula sa pag-ibig cung cahit mangyaring lumay�� sa dibdib, quis��p mat�� lamang ay ag��d babalic at magdadagd��g pa sa una nang ban~g��s.
Caya hind? pa man halos dumad��p�� ang toua sa l��mad nang may