Een Reis naar het Land van de Cacao en de Suiker - Een zending naar Barbados, Engelsch Guyana en Tr | Page 4

slechts zeven bezittingen besloegen een uitgestrektheid
van meer dan 300 hectaren. In den oogsttijd, tusschen Januari en April,
is het geheele eiland als 't ware een gonzende bijenkorf. Overal ziet
men de wieken draaien der windmolens, die de raderen der fabrieken in
beweging brengen, en op de wegen de karren, beladen met suikerriet,
die naar de fabriek trekken.
Het riet, waarvan men de rijpende halmen ziet golven tot aan den
horizon, moet snel worden gesneden, en het sap moet worden
uitgeperst eer de gisting begint. Op al die uitgestrekte velden wordt

hetzelfde werk verricht, en de doordringende geur van het sap hangt
overal in de lucht. Elk jaar verzendt dit kleine eilandje meer dan 50 000
reuzen vaten, die bijna 900 kilogram inhouden, ruwe suiker, die in de
raffinaderijen van de Vereenigde Staten wordt gezuiverd, terwijl de
afval een soort stroop oplevert, die veel aftrek vindt in Canada, en daar
een voornaam bestanddeel der volksvoeding uitmaakt.
Ik wijdde eenige dagen aan het bezoeken van meerdere plantages, waar
ik inlichtingen ontving omtrent de verschillende wijzen van bouw en
bemesting, welke afhangen van de gesteldheid van den grond. Het
meerendeel van den veldarbeid wordt door daglooners verricht; soms
wordt ook, volgens contract, de geheele plantage onderhouden door een
enkel gezin, waarbij man, vrouw en kinderen allen medehelpen. Al
blijft men de oude gewoonte getrouw, van ieder voor zich zijn
eigendom te bebouwen en zich dus niet te vereenigen tot groote
maatschappijen, die met verbeterd materiaal kunnen arbeiden, de
cultuur wordt hier toch, al is het dan op kleine schaal, bedreven op een
wijze, die voorbeeldig mag worden genoemd.
Van de vruchtbaarheid van den bodem wordt zooveel doenlijk partij
getrokken. Tusschen de rijen suikerrietstengels groeien maïs,
aardappelen en andere groenten, die de talrijke veldarbeiders tot
voedsel strekken. Men is ook zeer goed op de hoogte van de
eigenschappen van den bodem, waarop iedere groente geteeld moet
worden. Toen het engelsche gouvernement, dat de suikercultuur in zijn
kolonies wenschte te steunen, tegenover de toenemende concurrentie
der beetwortelsuiker, besloot te dien einde een speciaal departement
van landbouw op te richten, plaatste het den zetel daarvan in Barbados.
Aan het hoofd van dit "Imperial Department of Agriculture" staat Dr.
Morris, een man, die door grondige studiën op dit gebied ten volle voor
de hem opgedragen taak is berekend. In een onderhoud, dat ik met hem
had, deelde de heer Morris mij mede, dat het doel der afdeeling was, in
engelsch West-Indië en Guyana op alle denkbare wijzen de bevolking
in kennis te stellen met de beste en nieuwste methoden van het land te
bebouwen, de middelen te bestudeeren om de suikerfabricage weder tot
bloei te brengen, en proeven te doen met andere landbouwproducten,
welke nieuwe bronnen van welvaart voor de kolonie zouden kunnen

openen. Om dit alles mogelijk te maken, heeft de engelsche regeering
voor den tijd van tien jaren een jaarlijksche toelage van 500 000 frs.
toegestaan, waarvan een gedeelte wordt besteed voor de inrichting te
Barbados, doch het grootste deel wordt aangewend tot het verstrekken
van subsidiën aan de andere kolonies, voor het oprichten van
proeftuinen en laboratoria, en het praktisch onderwijs, dat niet alleen
aan scholen, maar ook, op aanvraag der eigenaars, aan de arbeiders op
hun particuliere bezittingen wordt verstrekt. Te dien einde reizen
daartoe aangestelde "travelling instructors" naar de verschillende
hoofdplaatsen, om daar op de plantages inlichting en onderricht te
geven in planting, bemesting, het snijden van het riet, de bestrijding
van schadelijke insecten en de behandeling van den oogst. Ook
publiceert het departement gratis, of tegen een zeer lagen prijs,
brochures, waarin kortelings de voornaamste punten worden
uiteengezet. Tevens heeft ieder jaar een bijeenkomst plaats van de
professoren, die aan de verschillende landbouwstations zijn verbonden.
Ik woonde juist een dezer jaarlijksche congressen bij, waarbij de
gouverneur zelf het voorzitterschap bekleedde. Onder de krachtige
leiding van Dr. Morris, die bijgestaan wordt door bekwame
medewerkers, gaan de engelsche kolonies een groote toekomst
tegemoet, ondanks de slagen, waardoor ook hier de suikercultuur werd
getroffen. Het "imperial department" zoekt het land te behoeden voor
de schadelijke gevolgen eener al te eenzijdige cultuur.
Caoutchoucplanten, zooals de castillox elastîca, en de hevea worden
hier thans gekweekt; de bereiding der cacao heeft verbetering
ondergaan, men is een handel in fijne groenten en vruchten met de
Vereenigde Staten begonnen en onlangs nog zijn met medewerking van
de "British Cotton-growing association" belangrijke aanplantingen van
katoenboomen ondernomen, waardoor Engeland het gevaar vermijdt,
uitsluitend op Amerika te zijn aangewezen voor den aanvoer van
katoen in de fabrieken van Lancashire.
Ik ben overtuigd, dat de ijverige pogingen van Dr. Morris en zijn
medewerkers, de professoren Bowell en Albuquerque, met gunstigen
uitslag zullen worden bekroond. Een dergelijke inrichting zou ook te
Martinique en Guadeloupe goede vruchten kunnen afwerpen. De
Engelschen zijn gewoon hun ambtenaren een hoog salaris te betalen;

veel hooger dan bij ons gebruik is.